ΙΟΥΛΙΟΣ 2016

Schizas.com Περιοδική Ενημέρωση 29.07.16 Οι νταβατζήδες που ονομάζονται εισπρακτικές και οι ανθέλληνες που δουλεύουν σ' αυτές και θέλουν να λέγονται Έλληνες Μέχρι και 6.000 ευρώ μπορούν να διεκδικήσουν οι δανειολήπτες που πέφτουν θύματα όχλησης, κυνηγητού, διασυρμού μέχρι και εκβιασμού από εισπρακτικές εταιρίες που χρησιμοποιούν τα προσωπικά τους δεδομένα. Τη δυνατότητα αυτή δίνει νέα δικαστική απόφαση η οποία έρχεται να προστεθεί σε σωρεία παλαιότερων. Η απόφαση αυτή θα λειτουργήσει ουσιαστικά ως νομολογία τη μεθοδολογία με την οποία λειτουργούν οι εισπρακτικές και τις παραβιάσεις είτε προσωπικών δεδομένων είτε προσβολής στοιχείων της προσωπικότητας στην ιδιωτική ή επαγγελματική ζωή και, όπως εκτιμούν έμπειροι νομικοί, θα αποτελέσει εφαλτήριο για μαζικές αγωγές εναντίον των εισπρακτικών. Δείτε πως μπορείτε να προχωρήσετε σε αγωγή κατά των εισπρακτικών εταιριών, πως μπορείτε να προστατευτείτε από τις συνεχείς ενοχλήσεις τους, και ποια είναι τα δικαιώματα σας: Το κόστος της αγωγής Αν επιθυμείτε να προβείτε σε αγωγή αποζημίωσης απέναντι στην παράνομη διαρροή δεδομένων σας και στην ανεπίτρεπτη ενόχληση για το χρέος σας από τρίτο, οφείλετε να γνωρίζετε ότι οι αγωγές αφορούν και στις τράπεζες και τις εισπρακτικές και πρόκειται για: - Αγωγή αποζημίωσης για την υλική βλάβη που υπεστήκατε λόγω της παραβίασης προσωπικών δεδομένων και της επαγγελματικής ζημίας αφού εξευτελιστήκατε ή διασυρθήκατε σε επαγγελματικό χώρο (π.χ. επαγγελματική μείωση ή απόλυση) ή στον οικογενειακό περίγυρο π.χ. τηλεφωνήματα σε συζύγους ή παιδιά. -Αγωγή για την ηθική βλάβη που υπέστη η προσωπικότητά σας από τις ενέργειες αυτές. Όσον αφορά το κόστος υποβολής της αγωγής, η αμοιβή του δικηγόρου μπορεί να συμφωνηθεί σε ποσοστό επί του τελικού ποσού αποζημίωσης που θα εκδικάσει το δικαστήριο ενώ υποχρεωτικά θα πληρώσετε, δικαστικό ένσημο που είναι περίπου 1/100 της οικονομικής αξίωσης του αιτούντος (δηλ. για αξίωση 20.000 ευρώ αποζημίωση 200 ευρώ), παράσταση δικηγόρου που στοιχίζει περίπου 150 ευρώ και την κοινοποίηση της αγωγής μέσω δικαστικού κλητήρα, που είναι επίσης 150 ευρώ. Σύμφωνα με την εφετειακή απόφαση, υποχρέωση έχουν και οι τράπεζες να ενημερώνουν το δανειολήπτη τους πριν μεταβιβάσουν τα προσωπικά δεδομένα των πελατών τους σε εισπρακτικές. Οι δεύτερες, όταν λάβουν τα προσωπικά δεδομένα των δανειοληπτών και πριν αρχίσουν τις οχλήσεις, οφείλουν να τους ενημερώνουν εγγράφως ότι έχουν τα προσωπικά τους στοιχεία. Επίσης έχουν την υποχρέωση να γνωστοποιούν στον δανειολήπτη το όνομα του υπευθύνου της εταιρίας, το σκοπό της χρήσης των προσωπικών τους δεδομένων και ότι θα κάνουν χρήση των δεδομένων αυτών. Εάν δεν τηρηθούν οι συγκεκριμένοι κανόνες που προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα και προκληθεί ηθική βλάβη στον δανειολήπτη, τότε, σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, μπορεί ο τελευταίος να αξιώσει χρηματική ικανοποίηση, στην οποία το κατώτερο πλαφόν είναι 5.863 ευρώ, όπως τονίζεται στη δικαστική απόφαση. Περισσότερα ... Η Ελλάδα που αντιστέκεται στην κρίση Η Ελλάδα, ως άλλος Κρόνος, τρώει τα παιδιά της; Ναι, ισχύει. Μπορεί, όμως, να έχει και ευτυχή κατάληξη η ιστορία. Τα παιδιά να καταφέρουν να υπερνικήσουν το… τέρας της ημεδαπής. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, από τότε που ενέσκηψε η κρίση στην Ελλάδα, αρκετοί νέοι επιστήμονες και επιχειρηματίες αναγκάστηκαν να ανακρούσαν πρύμναν και να φύγουν από την Ελλάδα σε αναζήτηση της τύχης και των προοπτικών τους στο εξωτερικό. Υπάρχουν, όμως, κι άλλοι που σε πείσμα των συνθηκών αποφάσισαν να μείνουν και να το παλέψουν. Ανάμεσα σε αυτούς που υπήρχαν άνθρωποι που χρειάστηκε να κάνουν ένα… restart, να αφήσουν δουλειές που δεν πήγαιναν καλά ή που τους είχαν τελματώσει και να ξεκινήσουν κάτι καινούργιο ή κάτι εντελώς δικό τους. Αυτές ακριβώς οι καινοτόμες ιδέες που έγιναν πράξη και στέφθηκαν με επιτυχία κέντρισαν το ενδιαφέρον του Reuters, το οποίο σε ένα εκτενές ρεπορτάζ τις παρουσίασε ως ξεχωριστές περιπτώσεις που αναδύθηκαν μέσα από τις δύσκολες συνθήκες που βιώνει η χώρα. Τα παραδείγματα που παρουσιάζει είναι συγκεκριμένα: τα ξύλινα χειροποίητα γυαλιά από τη Σύρο που έχουν γίνει το μεγαλύτερο χιτ για τους νέους, χίπστερ κυρίως, της Ευρώπης, το οργανικό μέλι με χρυσό από την Εύβοια που έχει κατακτήσει την Αμερική, το Λονδίνο, το Χονγκ Κονγκ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αλλά και τα χειροποίητα ψαροντούφεκα που κατασκευάζει ένας μαραγκός σε ένα προάστιο της Αθήνας από τότε που η επιχείρησή του άρχισε να παραπαίει. Αυτοί είναι οι… ήρωες του άρθρου, αλλά και της άλλης Ελλάδας που δεν παρατάει. ΄Οταν σκέφτεσαι διαφορετικά «΄Οταν τα πράγματα δυσκολεύουν προβληματίζεσαι, ξεκινάς να σκέφτεσαι διαφορετικά. Οταν τα πράγματα είναι εύκολα κανείς δεν κάνει δύσκολες επιλογές», λέει ο Δημήτρης Χατζηρόδος του οποίου τα ψαροντούφεκα κοστίζουν από 450 έως 1.500 ευρώ. Το πρώτο του το πούλησε σε ένα πελάτη από τη Ρωσία. Ο Περικλής Θερριός και η Ελένη Βακονδίου απέκτησαν την ιδέα να φτιάξουν χειροποίητα γυαλιά κατά τη διάρκεια ενός καφέ. Μία προηγούμενη προσπάθεια τους γύρω από τα έπιπλα είχε αποτύχει παταγωδώς. Το παράδοξο είναι ότι και το εγχείρημά τους με τα γυαλιά δεν ξεκίνησε καλά. «Ηταν πολύ δύσκολο, και υπήρχαν πολλές φορές που σκεφτήκαμε να τα παρατήσουμε, αλλά πιστεύαμε στις προσπάθειές μας και πιστεύαμε ότι θα δημιουργούσαμε ένα προϊόν που θα μπορούσε να σταθεί από μόνο του στην αγορά», λέει η Ελένη Βακονδίου και συνεχίζει, «υπήρχαν φορές που τα ντουλάπια στο σπίτι ήταν άδεια από τρόφιμα γιατί όποιο εισόδημα και αν είχαμε πήγαινε στην έρευνα και την ανάπτυξη». Το ζευγάρι, που ξεκίνησε τις προσπάθειές του από ένα εργαστήριο στη Σύρο, πρόκειται να παράγει 2.000 ζευγάρια τον χρόνο, τα οποία έχουν τιμή πώλησης από 250 έως 300 ευρώ το καθένα. Τα μελίσσια Στην Εύβοια, ο Γιάννης Καρυπίδης και η Στέβη Θεοδώρου έχουν δημιουργήσει μία από τις πιο αξιόλογες επιχειρήσεις αξιοποιώντας τα μελίσσια που κληρονόμησε η δεύτερη από τον παππού της. Περισσότερα ... Ευγνωμοσύνη ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΠΤΙ, ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΩ ΝΑ ΣΥΝΟΜΙΛΟΥΝ στην είσοδο του φροντιστηρίου δίπλα. Αυτή, κρατώντας το σκυλί της, λέει: «ε, δηλαδή τι; Σφάξε με, αγά μου, ν’ αγιάσω; Ε όχι, θα παλέψω». Αυτός απαντάει: «Να πολεμήσεις, δηλαδή, για τα δικαιώματα του υπαλλήλου και του εργάτη; Πώς δηλαδή; Αφού δεν υπάρχει τίποτα. Δεν έχει τίποτα. Τι να δώσει; Δε γίνεται». ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΣΕ ΜΙΑ ΤΥΧΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ. Βρήκε μια δουλειά, 350 ή 400 ευρώ, μαύρα. Σ’ το ανακοινώνει. Είσαι αμήχανος, γιατί δεν ξέρεις πώς να αντιδράσεις. Είχε ζόρια, χρειαζόταν τα χρήματα. Πες μπράβο, πες ωραία, γιατί δε λες; Δείξε τη χαρά σου, ρε, γιατί δεν τη δείχνεις; Τα χρήματα είναι λίγα, οι ώρες αρκετές ή πολλές, μένει στο νοίκι, τα έξοδα τρέχουν, να πάμε και για κανένα ποτό κάποια στιγμή. Τι να φτάσει; Πώς να χαρείς; Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΤΑ ΜΙΝΤΙΑ, Ο ΔΙΠΛΑΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΚΑΤΟΚΙΑ και καμιά 60αριά διανοούμενοι πρώτης γραμμής σού λένε πως άμα σου δώσουν 400 ευρώ για να ζήσεις, θα πρέπει να λες ευχαριστώ. Θα πρέπει να δουλεύεις, να προσπαθείς, να είσαι συνεπής με τις υποχρεώσεις σου, να στύβεις την πέτρα, να είσαι αισιόδοξος, άμα χρειαστεί να είσαι καινοτόμος και ευέλικτος. Να μη ζεις πάνω απ’ τις δυνατότητές σου. Πόσες είναι οι δυνατότητές σου; 400 ευρώ. Ε, θα ζεις ως τα 400 ευρώ. Αυτές οι δυνατότητες, αυτή και η ζωή σου. ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, ΑΡΑ ΝΑ ΛΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Να είσαι ευγνώμων που έχεις 400 ευρώ, κάποιον ελεύθερο χρόνο, μία απάντηση στο πού βρίσκεσαι τώρα των γνωστών. Να είσαι ευγνώμων γιατί είσαι ζωντανός, ζόμπι, αλλά ζωντανός, δούλος, αλλά ζωντανός, χωρίς επιθυμίες, αλλά ζωντανός, χωρίς ζωή, αλλά ζωντανός. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑ ΤΟΥΣ ΘΙΑΣΩΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ (μόνη ίσως θετική νοηματοδότηση της προκοπής: Ως προκοπή αντιλαμβάνομαι ένα ωραίο κυριακάτικο τραπέζι και φίλους χορτάτους και μεθυσμένους. Άρα, προκομμένοι εμείς που τους δεξιωθήκαμε). Αλλά τώρα πια δε μπορούμε να κάνουμε τη συζήτηση για την ουσία της παραγωγικότητας και τι αυτή τελικά σημαίνει για το πώς ζούμε. Τώρα πρέπει να λέμε απλά ευχαριστώ. ΑΛΛΩΣΤΕ, ΤΟ ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ θα είναι να απορρίπτεις προτάσεις εργασίας. Να μη θες να μπεις/επιστρέψεις στην εταιρεία. Να μη θες να βάλεις τη στολή της ειδικής οικονομικής ζώνης. Απαπά. Απαγορεύονται τέτοιες κουβέντες. Απαγορεύονται. Να κάνεις τη δουλίτσα για τα 400 ευρώ. Δε βλέπεις ότι έχουμε κρίση; Δε βλέπεις πώς είναι οι συνθήκες; Δεν επιτρέπεται πλέον κριτική στην εντατική εργασία, δεν επιτρέπεται αμφισβήτηση της ανάπτυξης. Εδώ για 400 ευρώ θα πρέπει να κάνεις υπόκλιση στον κύριο εργοδότη, για ποιο όχι μιλάμε; Περισσότερα ...

Προσφορά: Site + Ad + Αpp | 99 € / έτος ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ: ✓ Δυναμικό Site + Κατάταξη Google ✓ Καταχώρηση σε Παγκόσμιο Χρυσό Οδηγό ✓ Ενεργό Menu 6 ενοτήτων περιεχομένου ✓ Διαχειριστείτε τα περιεχόμενά σας!  Συνεργασία με το Star Network Star Network - PPC Ζητήστε μας να προβάλουμε το  δικό σας μήνυμα

Schizas.com Περιοδική Ενημέρωση 26.07.16 Περί τα €50 δις έχασε η Ελλάδα από το brain drain την περίοδο 2008-2016 Τεράστιες απώλειες και σε οικονομικό επίπεδο, υπέστη η Ελλάδα από τη “διαρροή” ανθρώπινου κεφαλαίου στο εξωτερικό στη διάρκεια της κρίσης. Πέρα από το καίριο πλήγμα, που επιφέρει στην εγχώρια παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα το brain drain, η χώρα χάνει την προστιθέμενη αξία και τα φορολογικά έσοδα, που δημιουργούν οι Έλληνες στις χώρες υποδοχής. Βάσει υπολογισμών του διεθνούς μη κερδοσκοπικού οργανισμού στήριξης της επιχειρηματικότητας Endeavor Greece, οι άνθρωποι αυτοί, κυρίως ανώτερης/ανώτατης εκπαίδευσης, συνεισφέρουν ετησίως €12,9 δις στο ΑΕΠ των χωρών υποδοχής (κυρίως Γερμανία και Αγγλία). Επιπλέον, δημιουργούν €9,1 δις φορολογικά έσοδα για τις χώρες υποδοχής, εκ των οποίων  €7,9 δις σε φόρους εισοδήματος και εισφορές και €1,2 δις σε ΦΠΑ. Αθροιστικά, από το 2008 μέχρι και σήμερα, οι Έλληνες του brain drain έχουν παραγάγει περισσότερα από €50 δις ΑΕΠ στις νέες “πατρίδες” τους, με το ανθρώπινο δυναμικό να αναγορεύεται σε “νούμερο ένα” εξαγόμενο “προϊόν” της Ελλάδας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαπίστωση της Endeavor Greece ότι το ποσό, που έχει δαπανήσει το ελληνικό κράτος για την εκπαίδευση των ανθρώπων αυτών, υπολογίζεται στα €8 δις. Σύμφωνα με στοιχεία από τις χώρες υποδοχής και εγχώριες έρευνες, τα οποία επικαλείται η Endeavor Greece, η εκτιμώμενη φυγή ανθρώπινου κεφαλαίου από τον Ιανουάριο 2008 μέχρι σήμερα είναι μεταξύ 350.000 (εκτίμηση Endeavor) και 427.000 (εκτίμηση ΤτΕ). Εντυπωσιακή είναι η διαπίστωση της εταιρείας ότι περισσότεροι εργαζόμενοι (49%) παρά άνεργοι (43%) επιθυμούν να φύγουν από τη χώρα, αναζητώντας καλύτερες ευκαιρίες εξέλιξης και ένα σταθερότερο περιβάλλον. “Ναυαρχίδα” των εξαγωγών Από την ανάλυση της Endeavor, προκύπτει ότι μεταξύ όλων των εξαγόμενων “προϊόντων” της χώρας, το ανθρώπινο δυναμικό κατέχει την πρώτη θέση σε αξία με €12,9 δις. Ακολουθούν τα προϊόντα πετρελαίου (€7,2 δις), τα προϊόντα αλουμινίου (€1,3 δις), τα φάρμακα (€0,7 δις), το ελαιόλαδο (€0,5 δις), τα ψάρια, οι ελιές, τα προϊόντα καπνού, τα πληροφοριακά συστήματα και τα τυροκομικά προϊόντα (€0,4 δις), το βαμβάκι και τα ροδάκινα (€0,3 δις). Όπως υπογραμμίζει η εταιρεία, προφανώς, ενώ στις εξαγωγές προϊόντων, το παραγόμενο εισόδημα συγκεντρώνεται στην Ελλάδα, η δραστηριότητα των Ελλήνων του εξωτερικού ωφελεί κατά κύριο λόγο και βραχυ-μεσοπρόθεσμα τις χώρες υποδοχής. Περισσότερα ... Η Γλώσσα των Ελλήνων Υπήρξε κάποτε ινδοευρωπαϊκή φυλή; Έγινε ποτέ η κάθοδος των Δωριέων; Είναι πραγματικότητα η κατά ένα μέρος φοινικική προέλευση του ελληνικού αλφαβήτου; Για αρχή, να πούμε μερικά πολύ περιληπτικά εισαγωγικά λόγια. Όλες οι τέχνες, οι επιστήμες και τα γράμματα γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν κάνοντας χρήση τής ελληνικής γλώσσας. Τα πρώτα κείμενα Ποίησης, Πεζογραφημάτων, Μαθηματικών, Φυσικής, Αστρονομίας, Νομικής, Ιατρικής, Ιστορίας, Γαστρονομίας κ.α. γράφτηκαν στη γλώσσα αυτή. Τα πρώτα παγκοσμίως θεατρικά έργα, κωμωδίες και τραγωδίες, τα έργα του Ομήρου, η Καινή Διαθήκη, καθώς και Βυζαντινά λογοτεχνικά έργα έχουν γραφτεί στην ελληνική γλώσσα. Η πρώτη εγκυκλοπαίδεια γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα. Όσοι λοιπόν δώσαμε λίγη προσοχή στο μάθημα της ιστορίας, όταν το διδασκόμασταν στο σχολείο, μάθαμε για το μεγαλείο το αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Ενώ όμως τα πεπραγμένα των προγόνων μας, μάς γέμιζαν δέος και υπερηφάνεια, παραξενευόμαστε όταν μαθαίναμε ότι δεν είμαστε γηγενείς Έλληνες αλλά φερτοί εδώ, το αλφάβητό μας το «δανειστήκαμε» από άλλον λαό, ενώ και η γλώσσα μας από κάπου αλλού «ήλκε την καταγωγήν». Για την σημερινή εποχή, γνωρίζουμε ότι πάνω κάτω η ίδια ιστορία διδάσκεται στα σχολεία. Η δημιουργία και εξάπλωση του Διαδικτύου όμως, μάς έφερε μπροστά σε μια απίστευτα μεγάλη «βιβλιοθήκη» και πηγή γνώσης. Και όσο περισσότερο ψάξει κανείς για το συγκεκριμένο θέμα, θα διαπιστώσει ότι από κάποιο σημείο και προς τα πίσω, θα βρεθεί εν μέσω γενικής πολιτισμικής σύγχυσης. Ας τα πάρουμε όμως ένα ένα, και ας δούμε, πού βρίσκεται ο μύθος και πού η πραγματικότητα. Η Ινδοευρωπαϊκή φυλή και η Ινδοευρωπαϊκή γλωσσική οικογένεια Ο μύθος Σύμφωνα με κάποιους Ευρωπαίους γλωσσολόγους του 18 και 19ου αιώνα μ.Χ. (F. Sassetti = Ιταλός, F. Bopp = Γερμανός, W. Jones = Άγγλος κ.α.), όλοι οι λαοί από τις Ινδίες μέχρι τη Γερμανία πριν από 3000 χρόνια είχαν μια κοινή γλώσσα. Τη γλώσσα αυτή την ονομάζουν «μητέρα ινδογερμανική ή ινδοευρωπαϊκή γλώσσα» και από αυτή, λένε, αποσπάστηκαν η αρχαία ελληνική, η λατινική και άλλες γλώσσες. Η ομοιότητα βασικών λέξεων στη σανσκριτική, αρχαία ελληνική, λατινική, γερμανική, αγγλική κλπ, όπως πατέρας (σανσκ. pita, αρχ. ελλ. πατήρ, λατ. pater, γερμ. Vater, αγγλ. father), μητέρα (σανσκ. mata, αρχ. ελλ. μήτηρ, λατ. mater, γερμ. Mutter, αγγλ. mother), σπίτι (σανσκ. dáma, αρχ. ελλ. δόμος, λατ. domus), άλογο (σανσκ. áśva-, αρχ. ελλ. ἵππος, λατ. equus) κ.ά., οδήγησε τους γλωσσολόγους στην υπόθεση ότι οι λέξεις αυτές έχουν κοινή ρίζα. Η ύπαρξη κοινών ριζών οδήγησε με την σειρά της στην υπόθεση ότι οι γλώσσες αυτές προέρχονται από μια κοινή πρωτογλώσσα, η οποία ονομάζεται συμβατικά πρωτοϊνδοευρωπαϊκή (ΠΙΕ). Δεν υπάγονται στην ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσία: η φινλανδική, η εσθονική, η ουγγρική, η τουρκική  (και οι τέσσερις είναι μογγολικής καταγωγής), η βασκική (οι απόψεις για την καταγωγή της διίστανται), η αραβική και η εβραϊκή (σημιτικές). Η μορφή της ελληνικής γλώσσας μετά τη διαφοροποίησή της από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή και πριν τη διαίρεσή της στις μετέπειτα ελληνικές διαλέκτους (Μυκηναϊκή, Δωρική, Αττική-Ιωνική, Αρκαδοκυπριακή κλπ.), ονομάστηκε πρωτοελληνική. Περισσότερα ... Λυκάων μυθικός ο γεννάρχης των Αρκαδικών πόλεων Σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις ο Λυκάωνας είναι γιος του Πελασγού και υπήρξε ο γεννάρχης των αρκαδικών πόλεων και αποικιών. Έγινε βασιλιάς των Αρκάδων με έδρα του την Αρχαία Λυκόσουρα και από πολλές γυναίκες γέννησε πενήντα παιδιά και μία θυγατέρα την Καλλιστώ, που ακολουθούσε τη θεά  Αρτεμη. "Παις Λυκάων εγένετο, ος βασιλεύων Αρκάδων εκ πολλών γυναικών πεντήκοντα παίδας εγέννησε". (Απολλοδώρου Μυθολογία ΙΙΙ ΄96).  Από την Καλλιστώ και τον Δία γεννήθηκε ο Αρκάς, που βασίλεψε στην περιοχή και έδωσε το όνομά του στην Αρκαδία και τους Αρκάδες. Ο Παυσανίας αναφέρει: "Εκτός από όλη αυτή τη γενιά των αρσενικών παιδιών ο Λυκάων είχε και μια κόρη την Καλλιστώ, όπου την ερωτεύτηκε ο Δίας και κοιμήθηκε μαζί της. Η Ήρα όμως το ανακάλυψε, μεταμόρφωσε την Καλλιστώ σε αρκούδα, κι η Aρτεμις για το χατήρι της Ήρας την σκότωσε με το τόξο. Ο Δίας έστειλε τον Ερμή με διαταγή να σώση το παιδί που η Καλλιστώ είχε στην κοιλιά. Την ίδια την Καλλιστώ την μεταμόρφωσε σε αστερισμό, τη γνωστή Μεγάλη ’ρκτο.Μετά τον θάνατο του Νυκτίμου την εξουσία την πήρε ο Αρκάς, ο γιός της Καλλιστούς. Αυτός έφερε την καλλιέργια του ήμερου καρπού και δίδαξε τους ανθρώπους να κάνουν ψωμί, και να υφαίνουν ρούχα. Από τον βασιλιά αυτόν η χώρα πήρε το όνομα Αρκαδία αντί Πελασγία και οι κάτοικοί της Αρκάδες αντί Πελασγοί." Ο μύθος δένει άρρηκτα τον Λυκάονα με το Λύκαιο όρος. Ο Λυκάων έμελλε να γίνει ο αναμορφωτής της Αρκαδίας. Ίδρυσε την πρώτη πόλη Λυκόσουρα και καθιέρωσε τα Λύκαια και τη λατρεία του Λυκαίου Διός. Όπως αναφέρει και ο Παυσανίας: "…τοσάδε εύρεν ή ο πατήρ οι σοφώτερα. Λυκόσουραν τε γαρ πόλιν ώκησεν εν τω όρει τω Λυκαίω και Δία ονόμασε Λύκαιον και αγώνα έθηκε Λύκαια. Ουκέτι δε τα παρ' Αθηναίοις Παναθήναια τεθήναι πρότερα αποφαίνομαι. Τούτω γαρ τω αγώνι Αθήναια όνομα ήν. Παναθήναια δε κληθήναι φασίν επί Θησέως, ότι υπό Αθηναίων ετέθη συνειλεγμένων ες μίαν απάντων πόλιν" (Παυσ.Η΄2,1-2)("τόσα πολλά εφεύρε παρά ο πατέρας του σοφότερα, διότι και την Λυκόσουρα πόλη ίδρυσε - εγκατέστησε κατοίκους - στο όρος το Λύκαιο και το Δία ονόμασε Λύκαιο και αγώνες καθιέρωσε τα Λύκαια. Καθόλου δε τα Παναθήναια των Αθηναίων, ότι καθιερώθηκαν πρώτα, αποφαίνομαι, διότι αυτοί οι αγώνες είχαν το όνομα Αθήναια, Παναθήναια δεν κλήθηκαν λέγουν επί Θησέως, διότι από τους Αθηναίους καθιερώθηκαν όταν συγκεντρώθηκαν σε μία πόλη άπαντες...") Περισσότερα ...

Προσφορά: Site + Ad + Αpp | 99 € / έτος ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ: ✓ Δυναμικό Site + Κατάταξη Google ✓ Καταχώρηση σε Παγκόσμιο Χρυσό Οδηγό ✓ Ενεργό Menu 6 ενοτήτων περιεχομένου ✓ Διαχειριστείτε τα περιεχόμενά σας!  Συνεργασία με το Star Network Star Network - PPC Ζητήστε μας να προβάλουμε το  δικό σας μήνυμα

Schizas.com Περιοδική Ενημέρωση 23.07.16 Ωδή Στη Χαρά Under Pressure It’s the terror of knowing what this world is about Watching some good friends screaming, «Let me out!» Under Pressure, Queen (fut. David Bowie) ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Σκέφτομαι κάποιες φορές, ίσως για να παίρνω θάρρος, ότι ο Μπετόβεν έγραψε την τελευταία του συμφωνία, αυτή που θεωρείται από πολλούς ειδήμονες η ύψιστη μουσική σύνθεση, όταν ήταν πλέον εντελώς κουφός. Δεν μ’ ενδιαφέρει πώς το έκανε, ξέρω ότι ήταν μεγαλοφυία, κι ότι μπορούσε να κάνει πράγματα αδιανόητα για μας, τους κοινούς θνητούς. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι το έκανε. Το χορωδιακό τέταρτο μέρος είναι η Ωδή στη Χαρά, σε στίχους του ποιητή Σίλερ. Ο τρόπος που το μελοποίησε ο Μπετόβεν είναι συνταρακτικός. Και πάντα αναρωτιέμαι, πώς μπόρεσε αυτός ο άνθρωπος, μέσα στην απόλυτη μαυρίλα -ένας συνθέτης που έχασε την ακοή του, να αγγίξει τέτοια μεγαλεία χαράς, μανίας, θέωσης; ~~ Σίγουρα είναι πιο εύκολο, όταν όλα σου πάνε καλά, όταν έχεις γεννηθεί προνομιούχος και ζεις ως τέτοιος, ν’ αφιερώνεις τον χρόνο σου στην τέχνη και στη δημιουργία. Το δύσκολο δεν είναι να γράψεις, να ζωγραφίσεις, να συνθέσεις. Το δύσκολο είναι να βρεις την ψυχική διάθεση και το χρόνο για να το κάνεις, όταν δεν είσαι ένας από τους λίγους που είναι πιο «ίσοι απ’ τους ίσους». Υπάρχει ένας μεγαλύτερος κύκλος δυστυχίας τριγύρω. Όταν βλέπεις τι συμβαίνει στον κόσμο, πόση ανοησία, απληστία, μίσος, δίψα για αίμα, υπάρχουν αποθαρρύνεσαι. Γιατί να γράφεις ποιήματα, όταν ένας πορωμένος ψυχοπαθής θα πάρει το φορτηγό του και θα θερίζει ανθρώπους; Πραξικοπήματα (;) και βομβαρδισμοί, μαριονέτες-ηγέτες που υποθηκεύουν ολόκληρες χώρες, θάλασσες προσφύγων που πνίγονται στη θάλασσα, σκλάβοι που πεθαίνουν στη δουλειά για να μπορούν να έχουν άχρηστα αντικείμενα άλλοι σκλάβοι -που δεν πεθαίνουν στη δουλειά. Τι σημασία έχει οτιδήποτε μέσα σ’ αυτόν τον παράλογο κόσμο; ~~{}~~ Έπειτα είναι ένας μικρότερος κύκλος πίεσης και δυστυχίας, αυτός που περιορίζεται στα όρια του αυγού σου. Είναι η απόγνωση όταν βλέπεις ότι δεν μπορείς να βρεις δουλειά κι η άλλη -ίσως βαθύτερη- όταν βρίσκεις δουλειά και αντιλαμβάνεσαι ότι με τα λεφτά που θα πάρεις δεν θα εξασφαλίσεις μια αξιοπρεπή ζωή. Μετά βίας θα πληρώσεις τους φόρους και τους λογαριασμούς. Κι ακόμα ένα καλοκαίρι της ζωής σου, θα το ζήσεις μακριά απ’ τη θάλασσα, που απέχει λίγα χιλιόμετρα. Περισσότερα ... Έλληνας ο καλύτερος μουσικός του κόσμου για το 2017 Ο Λεωνίδας Καβάκος (γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1967) είναι Έλληνας βιολιστής της κλασικής μουσικής και διευθυντής ορχήστρας. Ως βιολιστής έχει κερδίσει βραβεία σε αρκετούς διεθνείς διαγωνισμούς και έχει ηχογραφήσει αρκετούς δίσκους των σημαντικότερων δισκογραφικών εταιρειών. Διετέλεσε επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής της Καμεράτας του Ζάλτσμπουργκ και επισκέπτης μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας του Λονδίνου και της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βοστώνης. Το μηνιαίο βρετανικό περιοδικό κλασικής μουσικής εγχόρδων The Strad τον έχει αποκαλέσει «ο βιολιστής των βιολιστών». Ο Καβάκος γεννήθηκε στην Αθήνα και έμαθε βιολί σε ηλικία 5 ετών, καθώς ο πατέρας του Κωνσταντίνος και ο παππούς του ήταν επίσης βιολιστές, ενώ η μητέρα του πιανίστρια. Αργότερα σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο, όπου είχε δάσκαλο τον Στέλιο Καφαντάρη. Μία υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση του έδωσε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει μαθήματα με τον δεξιοτέχνη Τζόζεφ Γκίνγκολντ στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα. Η πρώτη συναυλία στην οποία έπαιξε ο Καβάκος ήταν στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών το 1984. Μέχρι την ηλικία των 21 ετών είχε κερδίσει βραβεία στους περισσότερους σημαντικούς διεθνείς διαγωνισμούς βιολιού. Ο Λεωνίδας Καβάκος ανακοινώθηκε ως ο νικητής του βραβείου Léonie Sonning Music Prize 2017. Αυτό το πολύ σημαντικό βραβείο απονέμεται κάθε χρόνο σε έναν διεθνώς αναγνωρισμένο συνθέτη, σολίστα, διευθυντή ορχήστρας ή τραγουδιστή. Από το 1959, η ξεχωριστή λίστα των νικητών αυτού του βραβείου περιλαμβάνει ονόματα – γίγαντες όπως: Sir Simon Rattle, Sir John Eliot Gardiner, Pierre Boulez, Mstislav Rostropovich, Miles Davis, Dietrich Fischer-Dieskau, Benjamin Britten και Leonard Bernstein. Το βραβείο θα απονεμηθεί σε συναυλία στις 12 Ιανουαρίου 2017 στο Koncerthuset, DR Byen, με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Δανίας υπό τη διεύθυνση του Fabio Luisi, όπου ο Λεωνίδας θα παίξει κοντσέρτα για βιολί των J.S. Bach, Berg και Brahms. Ο Λεωνίδας είναι ο 5ος βιολιστής που κερδίζει το συγκεκριμένο βραβείο. Πριν από αυτόν, είχε απονεμηθεί στους Yehudi Menuhin (1972), Isaac Stern (1982), Gidon Kremer (1989) και Anne-Sophie Mutter (2001). “Ο Λεωνίδας Καβάκος είναι ένας από τους πιο εκφραστικούς βιολονίστες που μπορείτε να ακούσετε σήμερα” είπε ο Esben Tange διευθυντής του Ιδρύματος Léonie Sonning. Το βιολί που κατέχει και χρησιμοποιεί ο Λεωνίδας Καβάκος είναι ένα Stradivarious ονόματι  «Abergavenny» κατασκευασμένο το 1724. Περισσότερα ... Καβείρια Μυστήρια Ποιοι ήταν οι Κάβειροι;  Για τα Καβείρια μυστήρια σώζονται οι λιγότερες ίσως πληροφορίες σε σχέση με τα άλλα ελληνικά μυστήρια. Ο Στράβων γράφει σχετικά με τις λίγες πληροφορίες που γνώριζαν από την εποχή του ακόμα: «Για τους Σαμοθράκη τιμώμενους θεούς πολλοί έχουν πει ότι είναι οι Κάβειροι οι ίδιοι, αλλά ούτε και αυτοί που είπαν αυτό μπορούν να μας πουν ποιοι ήταν οι Κάβειροι στην πραγματικότητα». Είναι πολύ απροσδιόριστα τόσο ο αριθμός όσο και τα ονόματα τους, έτσι που η σύγχυση γύρω απ’ την προσωπικότητα τους αυξάνει συνεχώς. Στις αρχαίες πηγές υπάρχουν αρκετές εκδοχές σχετικά με την προέλευση τους και επικρατέστερη εκδοχή είναι ότι οι Κάβειροι είναι μια ομάδα χθονίων Θεοτήτων Θρακοπελασγικής προέλευσης, οι οποίοι είναι δαίμονες και παιδιά του Ηφαίστου, του θεού της φωτιάς και των τεχνών. Άλλοι έλεγαν πως οι Κάβειροι είναι η Μεγάλη Μητέρα, η μητέρα γη (στην τοπική γλώσσα λεγόταν Αξίερος, ταυτίζονταν με την Δήμητρα και την αποκαλούσαν Ηλέκτρα, Λαμπρή, Στρατηγίδα και Ηγέτιδα), ο σύζυγός της ο Καδμίλος [θεός της γονιμότητας που πολλές φορές ταυτίζονταν με τον Ερμή γιατί τα σύμβολα του (το ιερό του ζώο, ο κριός, που συμβόλιζε τη γονιμοποιό δύναμη και τον αρχηγό ποιμένα, καθώς και το φιδοκέφαλο κηρύκειο του) βρέθηκαν χαραγμένα σε νομίσματα και σε επιγραφές του Ναού]. Άλλοι λένε πως ήταν δύο αρένες δίδυμοι Θεοί και τους συνέδεαν με τους Διόσκουρους, άλλοι πάλι, πως οι Θεοί ήταν τρεις και τα τοπικά ονόματα τους Αξίερος, Αξιόκερσα και Αξιόκερσος υποδήλωναν ότι ήταν η Δήμητρα, η Κόρη και ο Ερμής. Άλλοι προσθέτουν και τον Άδη, την Εκάτη, τη Ρέα, τους Οκριβάντες, τον Ουρανό και τη Γαία. Ακόμα και η Αφροδίτη που ίσως είναι αυτή που παριστάνεται σε περίεργα τρίμαστα γυμνά ειδώλια που βρέθηκαν στις ανασκαφές, φαίνεται να θεωρείται πως ανήκε στους Κάβειρους. Αυτή η πολυπροσωπία που υπάρχει στην λατρεία των Καβειριων οδηγεί στη σκέψη πως στα μυστήρια της Σαμοθράκης φανερώνονταν η γενική και απρόσωπη θεωρία για την θεότητα που υπάρχει και στα Ορφικά μυστήρια (που ο Θεός προσφωνείτε «Μέγα πνεύμα», «Μέγας Ελευθερωτής», «Μεγάλη ψυχή του κόσμου», «Λόγος»). Το βέβαιο είναι ότι οι πρώτοι Αχαιοί το 2000 π.Χ περίπου κατέγραψαν στον κατάλογο των θεοτήτων τα ονόματα του Δια, της Εκάτης, του Απόλλωνα και των Καβείρων. Η λατρεία των Καβείρων σχετιζόταν με τον Ήφαιστο και τα Καβείρια μυστήρια τελούνταν κυρίως στη Σαμοθράκη , την Λήμνο, την Ίμβρο, την Μακεδονία, την Θράκη, την Βοιωτία, την Μικρά Ασία και την Κάρπαθο από τα οποία το πιο κέντρο λατρείας ήταν στη Σαμοθράκη. Ο Όμηρος αναφέρεται στην Σαμοθράκη με το επίθετο «Ζαθέη» δηλαδή Σεπτή και Αγιότατη και επίσης την ονομάζει Ιερά χώρα: Σαμοθράκη όπου τελετές προκαλούν ρίγος φόβου γίνονται για χάρη των θεών οι οποίες είναι απόρρητες στους κοινούς θνητούς.  Περισσότερα ...

Προσφορά: Site + Ad + Αpp | 99 € / έτος ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ: ✓ Δυναμικό Site + Κατάταξη Google ✓ Καταχώρηση σε Παγκόσμιο Χρυσό Οδηγό ✓ Ενεργό Menu 6 ενοτήτων περιεχομένου ✓ Διαχειριστείτε τα περιεχόμενά σας!  Συνεργασία με το Star Network Star Network - PPC Ζητήστε μας να προβάλουμε το  δικό σας μήνυμα

Schizas.com Περιοδική Ενημέρωση 20.07.16 Τα ξεπούλησαν όλα – Στο σφυρί τα σπίτια των Ελλήνων ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΧΑΝΟΥΝ ΑΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ- ΚΕΡΔΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΑ FUNDS - ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΝΑ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΑΔΕΙΕΣ ΣΕ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΜΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕΝΑ ΔΑΝΕΙΑ Μια μαύρη τρύπα χρεών για τους δανεισμένους Έλληνες και κέρδη αενάως αυξανόμενα για τα funds έρχονται με το νέο θεσμικό πλαίσιο που βουλιάζει τους πολίτες σε χρέη, τα οποία, όσες περιουσίες κι αν ρουφήξουν, αν τα funds το επιθυμούν... μόνο θα μεγαλώνουν.  Το νέο περιβάλλον είναι ασφυκτικό για το δανειολήπτη αφού με βάση τους ισχύοντες ελληνικούς νόμους, -δεν ισχύει αυτό στον υπόλοιπο κόσμο- ο δανειολήπτης έχει εμπράγματη και ενοχική ευθύνη, άρα δεν απαλλάσσεται από την οφειλή όταν εκποιηθεί το υποθηκευμένο ακίνητο. Ο δανειολήπτης συνεχίζει να χρωστάει, το fundμπορεί να αλλάζει το επιτόκιο και άρα το ύψος της οφειλής κατά βούληση και το δάνειο μπορεί να μεταπωλείται από το ένα fund στο άλλο άπειρες φορές.... Με τα νέα δεδομένα θα έρθουν μεγάλες αλλαγές στο χάρτη των ακινήτων στη χώρα και σε ό,τι μέχρι σήμερα ονομάζουμε ιδιοκτησία αφού τα funds που θεσμοθετήθηκαν φέτος, μπορούν πλέον να δρουν ουσιαστικά ανεξέλγκτα και σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο. Οι βίαιες αυτές αλλαγές ήρθαν μετά την επίμονη πίεση των θεσμών με στόχο την επίλυση του προβλήματος των κόκκινων δανείων για τις τράπεζες, για να αποφευχθεί νέα ανακεφαλαιοποίηση και κούρεμα καταθέσεων, κι έτσι σήμερα το νέο θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία δευτερογενούς αγοράς προβληματικών δανείων είναι γεγονός. Μέσα στον μήνα αναμένεται να δοθούν και οι πρώτες άδειες στις δέκα εταιρείες, τράπεζες και private equity funds που έχουν κινήσει τις διαδικασίες ή έχουν εκδηλώσει πρόθεση για να αποκτήσουν άδεια διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων δανείων, στοχεύοντας να πάρουν ένα μικρό μέρος από την «πίτα» των 98,5 δισ. ευρώ. Και το ενδιαφέρον είναι ισχυρό και από όλο τον κόσμο για την πιο αποδοτική μπίζνα....κοινώς την τοκογλυφία, ή επισήμως την... ανάληψη διαχείρισης μεγάλων χαρτοφυλακίων λιανικής, είτε για «καλάθια» με δάνεια επιχειρήσεων. Οι συστημικές τράπεζες, με βάση τα στοιχεία α' τριμήνου (Πειραιώς, Alpha), ή τα στοιχεία των ενημερωτικών δελτίων για τις πρόσφατες ΑΜΚ (ΕΤΕ, Eurobank), έχουν μεταφέρει στις εσωτερικές "bad banks" δάνεια ονομαστικής αξίας 97,6 δισ. ευρώ. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν και προβληματικά δάνεια ύψους περίπου 1 δισ. της Attica Bank. Από τα 97,6 δισ. ευρώ τα 56,9 δισ. αφορούν σε στεγαστικά, καταναλωτικά και δάνεια μικρών επιχειρήσεων και τα υπόλοιπα 40,7 δισ. σε μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις. Προς το παρόν, έχουν υπογραφεί συμφωνίες για ανάληψη διαχείρισης δανείων ονομαστικής αξίας 10,8 δισ. ευρώ ενώ υπάρχουν προχωρημένες συζητήσεις (Alpha - Aktua) ή διαγωνιστική διαδικασία (Αττικής) για προβληματικά δάνεια περίπου 11 με 12 δισ. Τρεις προσφορές έχουν κατατεθεί σύμφωνα με πληροφορίες στην Τράπεζα Αττικής για την ανάληψη διαχείρισης χαρτοφυλακίου μη εξυπηρετούμενων δανείων (Non Performing Loans), ύψους 1,045 δισ. ευρώ, εκ των οποίων ξεχωρίζει αυτή του βρετανικού fund Duet Group, το οποίο στην περίπτωση της Αττικής συνεργάζεται με εγχώρια εταιρεία. Η συμφωνία μεταξύ Eurobank - Alpha Bank - KKR προβλέπει ότι θα ανατεθεί στην εταιρεία συμφερόντων KKR με την επωνυμία Manco η διαχείριση, αρχικώς, προβληματικών επιχειρηματικών δανείων 1,2 δισ. ευρώ των δύο τραπεζών, ενώ ο ιταλικός βραχίονας της Fortress αλλά και η Libra Group ενδιαφέρονται να αναλάβουν τη διαχείριση προβληματικών εταιρικών δανείων της Πειραιώς. Περισσότερα ... Αυτοί που θαύμασαν την Ελλάδα Υπάρχουν άτομα ενδεδυμένα τήν δοράν προβάτου  καί παριστάνοντας τόν αμερόληπτον κριτήν, κατηγορούν κάθε θαυμαστήν τού αρχαίου ‘Ελληνικού πολιτισμού, ώς εθνικιστήν καί σωβινιστήν, καθ’ ήν στιγμήν δέν  αποκρύπτουν τόν θαυμασμόν των πρός ξένους πολιτισμούς τούς οποίους οί ‘Ελληνες (δήθεν)  «αντέγραψαν». ’Επικαλούμεθα λοιπόν εδώ, όχι ‘Ελληνας, αλλά ξένους επιστήμονας, (υπέρ τών  εκατόν πεντήκοντα, 150) πού  διά  μέσου τών αιώνων, εκφράζουν τόν θαυμασμόν τους  διά τό κάλλος τού αρχαίου  ‘Ελληνικού πολιτισμού.                                             ’ Αγαπητέ  αναγνώστη εάν, διαβάζοντας τίς  επόμενες  σελίδες πού ακολουθούν, νοιώσης τήν καρδιά  σου  νά  πάλει χαρούμενα  στό  στήθος σου, καί  άν ακόμα  δακρύσης  από  υπερηφάνεια, αυτό σε κανει πραγματικόν ΕΛΛΗΝΑ  καί ότι ανήκεις στήν αθάνατη ‘Ελληνική φυλή.  ‘Ο  E. Taylor  λέγει: «Διά νά ανήκεις σέ μιά φυλή δέν αρκεί μόνο νά μελετήσης καί  νά αγαπήσης τή  φυλή» ( δηλαδή  νά έχης ‘Ελληνική παιδεία, ή, εστω νά σκέπτεσαι ‘Ελληνικά, όπως νομίζουν  πολλοί)  «γιά  νά  ανήκης πράγματι   σ’ αυτήν  πρέπει  νά  έχεις γεννηθή  ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ, ΜΕΣΑ  Σ’ ΑΥΤΗΝ, καί   νά ΝΟΙΩΘΗΣ  ότι  ΑΝΗΚΕΙΣ  Σ’ ΑΥΤΗΝ».  Η συγκέντρωσις τού υλικού  από  πολλές καί διάφορες  πηγές  ήτο  αποτέλεσμα  πολύχρονης προσπάθειας μέ κινητήριο δύναμη  τήν  αγάπην  μας  μόνο  πρός  τήν  πατρίδα  καί  τή  φυλή  μας ή οποία τόσο  πολύ  καταπατείται  σήμερα, τόσο  από  τό  ξενοκίνητο  ανθελληνικό  κατεστημένο  όσο  καί  από  τό  ενδοκίνητο  τοιούτο αλλοφύλων λύκων ενδεδυμένων  μέ  ‘Ελληνικόν  μανδύαν. «Οί αρχαίοι ‘Ελληνες σοφοί έθεσαν όλα τά βασικά ζητήματα τής φιλοσοφίας τόσον τά θεωρητικά όσον καί τά πρακτικά καί  απήντησαν είς αυτά μέ  τήν χαρακτηριστικήν είς    τό ‘Ελληνικό  πνεύμα διαφάνειαν καί καθαρότητα. ’Εδημιούργησαν τάς βασικάς εννοίας τής Φιλοσοφίας καί επειδή ή Φιλοσοφία καί ή Φυσική ήσαν είς τάς αρχάς αδιαχώριστοι εδημιούργησαν επίσης κι ένα μέγιστο μέρος από τάς εννοίας τής Φυσικής επιστήμης, διά μέσου  τών οποίων κινείται  καί  εμπνέεται  ολόκληρος ή μετέπειτα  Ευρωπαϊκή Φιλοσοφία καί πιστήμη. Εθεμελίωσαν όλους τούς βασικούς κλάδους τής Φιλοσοφίας καί εσχημάτισαν όλας τάς τυπικάς μορφάς  τής κοσμοθεωρίας. Οπως τά τραγούδια  τού Ομήρου καί τά αριστουργήματα τής ’Αττικής τραγωδίας καί τής τέχνης τών  χρόνων  τού  Περικλέους θά υπάρχουν αιωνίως, τοιουτοτρόπως καί τό  προϊόν  αυτό  τού νού η Φιλοσοφία θά  ίσταται  εμπρός μας  γεμάτη  δροσιά  καί  αμάραντος..»              ΤΣΕΛΛΕΡ «’Ας  μεταβούμε αναγνώστα,  είς τήν χώραν τού Λαού εκείνου  πού εδημιούργησε τό αιώνιον κάλος, είς τά ηλιόλουστα  όρη καί τά σκιερά  δάση τής ‘Ελλάδος, είς τίς φωτεινές νήσους καί ακτές της.  ’Ας  επισκευθούμε τήν  πατρίδα  τού θαυμάσιου  αυτού  λαού, ό  οποίος  άν  καί  πρό πολλών αιώνων κατέπεσε καί  υποδουλώθηκε από τούς βαρβάρους, φαίνεται εν τούτοις προωρισμένος νά ανυψώση καί πάλι διά τών προϊόντων τής διανοίας του καί τών έργων τών χειρών αυτού, είς τίς χώρες τού ιδεώδους, τόν σύγχρονο κόσμο,  ό  οποίος  κυλίεται  είς  τόν βούρκον  τού υλισμού».           ΙΑΚΩΒΟΣ ΦΑΛΚΕ «‘Οπως τά άνθη στολίζουν τήν γήν καί οί αστέρες τόν ουρανόν, τοιουτοτρόπως καί  αί ’Αθήναι κοσμούν τήν ‘Ελλάδα καί ή ‘Ελλάδα τήν Οικουμένην».     ΕΡΔΕΡ                                        “’Αν ή ζωή είναι  μιά  φορά, αφήστε με  νά τή ζήσω σαν ‘Ελληνας ».                        ΓΚΡΑΦΙΤΙ  { Στό μετρό τής  Ν .ΥΟΡΚΗΣ]                                                                    «Διατί νά απομακρυνθώ από τόν Δίαν καί τόν Αρη καί νά πάω μέ  τόν  Θόρ καί τόν Βοτάν; [αρχαίοι θεοί τών Σκανδιναβών καί  τών Γερμανών]. Διαβάζοντας  τά  λόγια  τού   Πινδάρου «επικρατείν δύνασθαι» είδον τό φώς. «Δέν είμαι θεός αλλά είμαι τό ίδιο σάν τούς  θεούς  υπερήφανος!».                                                               ΓΚΑΙΤΕ                                                                       «Οί ‘Ελληνες είναι ένας λαός περίπου μυθικός,  πού  κατέχει  μίαν  προνομιούχον  θέση  είς  τήν  εξέλιξη   τού Ευρωπαϊκού πολιτισμού».                                                                                                         G. BOWRA  Πρύτανις Πανεπιστημίου Οξφόρδης   «Εκείνος πού κατανοεί τόν Αρχιμίδην καί τόν Απολλώνιον, πρέπει νά περιορίση σημαντικώς τόν θαυμασμόν του διά  τάς ανακαλύψεις τών νεωτέρων μαθηματικών καί σοφών», διότι, «είς τούς ‘Ελληνας –όπως  αναφέρει ο Κικέρων- ή  Γεωμετρία ηξιούτο μεγάλης τιμής. Ουδέν δέ παρ’ αυτών εθεωρείτο αξιολογώτερον από τά μαθηματικά».     ΛΑΙΜΠΝΙΤΣ                                                                                                                                                          «Η ‘Ελλάς είναι ή κοιτίς τού ευγενέστερου πολιτισμού   πού εγνώρισεν ή ανθρωπότης. Είναι ή χώρα είς τήν οποίαν οφείλωμεν, ότι κάμνει   τήν  ζωήν ανωτέρα  καί  ώραιοτέρα».                                                                         MAKENZY KING «Υπερασπισθείτε την Ελλάδα, διότι εις αυτήν οφείλωμεν τα φώτα μας, τας επιστήμας, τας τέχνας και όλας τας αρετάς μας».   ΦΡΑΓΚ. ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ  (1694-1778)  Γάλλος διανοητής      «Τό ‘Ελληνικό πνεύμα είναι ουσιαστικώς σύγχρονο».           RICHARD ELMEN                                           «Sancte Socrates ora pro nobis».  Μετάφ. ‘Αγιε Σωκράτη  πρέσβευε  καί  υπέρ ημών».    ΕΡΑΣΜOS     ‘Ολλανδος Φιλόλογος                                                                             «’Από τό έντεχνο ύφος καί τό ύψος τών αρχαίων ρητόρων καί  τών ποιητών καταλαβαίνεις  τό  πνευματικό  επίπεδο τού λαού εκείνου.           JOHN STUART MILL Αγγλος  Συγγραφέας «’Εκείνο πού χρειάζεται ή σύγχρονη τέχνη είναι ή συνειδητοποίησις τού παλιού ‘Ελληνικού πνεύματος ».                 Ρ.ΜΠΛΟΥΜΦΙΕΛΝΤ «’Εκτός από τίς τυφλές δυνάμεις τής  φύσεως  κάθε τί  άλλο πού ξεχωρίζει μέσα  στόν ανθρώπινο πολιτισμό έχει  ‘Ελληνική καί μόνο προέλευση».   ΠΑΣΚΑΛ                                                  «Είμαστε άναγκασμένοι νά αναγνωρίσουμε ότι οί ‘Ελληνες  είναι κατ’-εξοχήν μεγαλοφυία ανάμεσα στούς λαούς. Τό  ‘Ελληνικόν  έθνος  έχει  χαρακτηρισθή  επανειλημμένως  ώς  κατ’εξοχήν μεγαλοφυΐα».                                 ΕΓΚΟΝ  ΦΡΗΝΤ Αυστριακός ‘Ιστορικός    «Είμεθα πολύ  μακράν από τού νά  αποδώσωμεν  είς τούς  ‘Ελληνας  πάν  ότι  νομίμως τούς ανήκει,  αφού τό  πλείστον έκ τών  έργων  των αποδίδεται είς τούς  επιστημονικούς κληρονόμους των».                                                 ΠΩΛ ΤΑΝΝΕΡΥ «Επέτυχεν ούτος νά ενσαρκώση είς Πεντελεήσιον μάρμαρον τό άφθαστον ιδεώδες τής πολυτισμένης εκείνης κοινωνίας τών ’Αθηνών».              ΡΕΝΑΝ   Διά  τήν εποχήν τού Περικλέους            Περισσότερα ... Το θέατρο ΙΣΛΑΜ σας καλωσορίζει στην παράσταση ‘’Το πραξικόπημα‘’ Πρωταγωνιστής …..…:  Recep Tayyip Erdoğan Συμπρωταγωνιστές..:  Τουρκική αστυνομία, Τουρκικός Στρατός (μερίδα), ΜΜΕ Τουρκίας. Κομπάρσοι ……………:  Τούρκοι πολίτες Fan club Erdogan. Σκηνοθεσία …………..:  MIT (Μυστική υπηρεσία Τουρκίας) Χορηγός…………………:  NATO Περίληψη  Ο πρωταγωνιστής Erdogan είναι ένας πολιτικός που διψά για δόξα και πλούτο. Είναι αποφασισμένος να κατακτήσει το πιο ψηλό σκαλί της εξουσίας  στην Τουρκία και αφού εδραιωθεί στην χώρα του ως ηγεμόνας, να αρχίσει επεκτατικές κινήσεις στις γείτονες χώρες. Θέλει να γίνει ο νέος Σουλτάνος! Στην πορεία του για την εξουσία χρησιμοποίησε  τους πάντες και τα πάντα, τους έκανε πιόνια του και αφού ολοκλήρωσε τους πέταξε σαν σκουπίδια. Όλοι αυτοί που έγιναν πιόνια εξαγριώθηκαν και αναγκαστικά τους τελείωσε όλους με … ‘’Τουρκικές δημοκρατικές διαδικασίες’’. Η κοινή γνώμη της χώρας διχάζεται ενώ η παγκόσμια που παρακολουθεί τον χαλίφη να γίνεται νέος σουλτάνος, καταπατώντας κάθε έννοια δημοκρατίας, φρικάρει αλλά και φοβάται τον δυνατό πλέον παίκτη της παγκόσμιας πολιτικής σκακιέρας.  Αρχίζουν λοιπόν να τον ‘’κονταίνουν’’ πολιτικά με διάφορες δηλώσεις και πράξεις, καθώς κάνει και τα ανθρώπινα λαθάκια του και τους δίνει τροφή και βήμα. Το εσωτερικό προφίλ του  αμαυρώνεται και οι διάφοροι γαμπροί εξουσίας αρχίζουν να ροκανίζουν την καρέκλα του. Αξιοποιούν  και την διεθνή κοινή γνώμη που έχει εξοργιστεί με την ματαιοδοξία του Σουλτάνου, αλλά και τις προκλήσεις του σε άλλες χώρες, όπως την Ρωσία και το Ισραήλ, καθώς και με την αδιαφορία του για τις επικρίσεις του πλανήτη για την γενοκτονία των Κούρδων, που αφανίζει κατά συρροή. Η αλαζονεία του τον έκανε να πιστέψει ότι είναι Σουλτάνος θεός και ξαφνικά βρέθηκε με πολλά μέτωπα ανοιχτά και σε πολιτική πορεία κατολίσθησης. Η μόνη λύση που έχει πλέον για να απεγκλωβιστεί είναι να κάνει μια έσχατη κίνηση απελπισίας. Ένα πραξικόπημα προβοκάτσια εις βάρος του και με την μέθοδο ‘’σοκ και δέος‘’ θα έχει να ελπίζει σε μία αναστροφή της καταστροφικής πορείας του. Έτσι θα πάει διακοπές σε ένα εξοχικό, κάπου στη Αλικαρνασσό και αφού έχει φύγει τυχαία από το σπίτι θα πάνε ελικόπτερα να το κατεδαφίσουν με τα πυρά τους και θα γλιτώσει παρά τρίχα! Έπειτα θα είναι σε φάση φυγής και θα τον φυγαδεύουν άνθρωποι της εμπιστοσύνης του σε διάφορα μέρη και με διάφορα μέσα από αέρα, στεριά και θάλασσα! Θα ζητά βοήθεια και πολιτικό άσυλο από 30 χώρες και καμιά δεν θα του δίνει και θα κάνει χρήση των social media που μέχρι το πρωί ήταν πολέμιός τους, για να μεταδώσει το μήνυμα στον λαό του να βγει στους δρόμους  για την δημοκρατία …..χαχαχαχα! Περισσότερα ...

Προσφορά: Site + Ad + Αpp | 99 € / έτος ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ: ✓ Δυναμικό Site + Κατάταξη Google ✓ Καταχώρηση σε Παγκόσμιο Χρυσό Οδηγό ✓ Ενεργό Menu 6 ενοτήτων περιεχομένου ✓ Διαχειριστείτε τα περιεχόμενά σας!  Συνεργασία με το Star Network Star Network - PPC Ζητήστε μας να προβάλουμε το  δικό σας μήνυμα

Schizas.com Περιοδική Ενημέρωση 17.07.16 Κρίσεις Πανικού: Ο Θεός Πάνας ζει! Η λέξη Πανικός έχει τις ρίζες της στον ταπεινό θεό Πάνα. Ο τραγοπόδαρος αυτός θεός, σύμφωνα με το μύθο, με τις κραυγές του και την οργιαστική του κίνηση λέγεται ότι προκαλούσε τον παν-ικό στους ανθρώπους. Ιδίως σε αυτούς που τολμούσαν, έστω και άθελα τους να ταράξουν τον μεσημεριανό του ύπνο. Λέγεται μάλιστα ότι βοήθησε τους Αθηναίους να κερδίσουν τον πόλεμο με τους Πέρσες δημιουργώντας πανικό στις τάξεις τους. Αυτός ήταν ο λόγος που μια τέτοια βουκολική θεότητα της Αρκαδικής γης, λατρευόταν μέσα στα τείχη της πολιτισμένης Αθήνας. Η ασχήμια του ήταν τέτοια που όταν τον αντίκρισε η μητέρα του, τον εγκατέλειψε. Τότε τον περιμάζεψε ο Ερμής, τον μετέφερε στον Όλυμπο, όπου οι θεοί διασκέδασαν με το πονηρό του γέλιο και τον συμπάθησαν. Ιδιαίτερα, όπως ήταν αναμενόμενο, ο Διόνυσος. Η αγάπη όμως του Πάνα προς την απλοϊκότητα και τις ταραχές, τον έκανε να μην είναι ευπρόσδεκτος στο βουνό των Θεών, παρότι συχνά εκμεταλλεύονταν τις δυνάμεις του(όπως τη προφητεία και της δημιουργία του μουσικής). Ο θεός Πάνας ήταν προστάτης των βοσκών και των κοπαδιών. Μισός θεός, μισός τράγος ήταν ακούραστος εραστής των νυμφών. Η φύση του απόλυτα ενστικτώδης και σωματική, αγαπούσε να ζευγαρώνει με αιθέριες υπάρξεις(όπως η Σελήνη). Οι περισσότεροι άνθρωποι που περιγράφουν την εμπειρία τους με τις κρίσεις πανικού, λένε ότι αυτές έρχονται από το πουθενά. Είναι σαν μια ακατανόητη αόρατη ενέργεια να παρουσιάζεται κάνοντας το σώμα να δονείται. Η ανάσα γίνεται γρήγορη, η καρδιά σφυροκοπά, ένας εσωτερικός κρότος γεννιέται. Φοβούνται ότι θα χάσουν τον έλεγχο: ενεργοποιείται η αντίδραση φυγής- από τι και προς τα πού όμως; Πηγαίνουν στο γιατρό, καθώς φοβούνται ότι έπαθαν έμφραγμα ή ότι τέλος πάντων το σώμα τους καταρρέει. Όμως ο θεός Πάνας έχει κρυφτεί και δεν υπάρχει τίποτε το παθολογικό. Μαθαίνουν ότι υποφέρουν από κρίσεις πανικού. Σύμφωνα με τη ψυχοδυναμική θεωρία οι κρίσεις πανικού, είναι αποτέλεσμα ενός συμβιβαστικού μηχανισμού ανάμεσα στις ασυνείδητες επιθετικές παρορμήσεις, τις επίσης ασυνείδητες ευχές εξάρτησης και την αυτοτιμωρία. Στη γνωστική θεωρία οι κρίσεις πανικού πιστεύεται ότι είναι αποτέλεσμα λανθασμένης και καταστροφολογικής ερμηνείας των σωματικών ερεθισμάτων. Όπως και να έχει οι κρίσεις πανικού θα μπορούσαν να θεωρηθούν το αποτέλεσμα αποσύνδεσης ή διαταραχής στη σχέση των ανώτερων λειτουργιών μας(σκέψη, πνεύμα) με το σώμα μας(ένστικτο, φύση). Στον πολιτισμένο μας κόσμο, στη διαπαιδαγώγηση μας μαθαίνουμε να «δίνουμε τον καλό αγώνα ενάντια στις κακές παρορμήσεις». Οτιδήποτε δε χωράει στη φωτεινή πλευρά της προσωπικότητας μας, γρήγορα αποκόβεται. Οτιδήποτε υποτιμάται από την ανατροφή μας, την αισθητική μας ή την ιδεολογία μας, κρύβεται γοργά στο σκοτάδι. Όπως ο καημένος ο θεός Πάνας, περιπατητής των πιο ταπεινών βοσκοτοπιών, ανεπιθύμητος στον Όλυμπο, που δε λατρευόταν σε υπέροχους ναούς αλλά σε γκροτέσκα σπήλαια. Οι κρίσεις πανικού δε θέλουν προφανή δικαιολογία για να μας επισκεφθούν. Μας εξαναγκάζουν σε μια αυτόματη επαφή με το φόβο και την επιθυμία. Το φόβο που ενυπάρχει τη ζωή όλων των έμβιων όντων και την επιθυμία της σχέσης και της συνδεσιμότητας μέσα από την επιδιωκόμενη ασφάλεια. Μας εξαναγκάζουν επίσης πολλές φορές σε μια εσωτερική αναζήτηση, μέσα από την παραδοξότητα, αλλά κυρίως μέσα από την απαράμιλλη αμεσότητα τους. Μας εξαναγκάζουν να κοιτάξουμε στο σκοτάδι που πριν απεχθανόμασταν, σα φορέα του κακού, του ποταπού, του βρώμικου. Και σε αυτό το σκοτάδι, δε βρίσκουμε παρά μια άλλη όψη του θεϊκού, δηλαδή τη φύση μας. Περισσότερα ... Η Ζωή συμβαίνει στο Εδώ και Τώρα Margot Anand: Όλες οι ιδέες μας για κάποιο μελλοντικό παράδεισο είναι ψευδαισθήσεις που εμποδίζουν την αφύπνισή μας στο παρόν, στο εδώ και τώρα. Η αφύπνιση μπορεί να αποδειχτεί επώδυνη. Απαιτεί θάρρος και σκληρή δουλειά, αλλαγή και ανάπτυξη, μετακίνηση από το γνωστό και οικείο στο άγνωστο. Σημαίνει αμφισβήτηση και επαναξιολόγηση για καθετί: πως ζούμε, πώς σκεφτόμαστε, πώς σχετιζόμαστε με τους ανθρώπους, πώς κερδίζουμε χρήματα και πώς περνάμε την ώρα μας. Η αφύπνιση ξεκινά με μια αίσθηση ανίας, ανικανοποίητου και πόνου, και μια λαχτάρα για αλλαγή και για περισσότερο και ουσιαστικότερο νόημα στη ζωή μας. Όλοι έχουμε βιώσει την Καθημερινή Έκσταση, την αληθινή μας φύση, αυτές τις απλές και ευχάριστες στιγμές που έρχονται καταμεσής της συνηθισμένης μας ζωής. Ο αντιεκστατικός πολιτισμός μας, όμως, μας διδάσκει, καθώς μεγαλώνουμε, να ντρεπόμαστε για τα κορμιά μας, να προσεγγίζουμε τη ζωή με το μυαλό και να χτίζουμε άμυνες γύρω από τις καρδιές μας. Μαθαίνουμε ότι τα ίδια τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης μας, η ζωή και ο κόσμος που μας περιβάλλει, είναι εχθροί του Πνεύματος και όχι το έδαφος πάνω στο οποίο ριζώνει και αναπτύσσεται. Έτσι βιώνουμε έντονα συναισθήματα άγχους και αποχωρισμού, που μειώνουν τη φυσική ροή της χαράς μας και τη μετατρέπουν σε μικρό ρυάκι. Αυτό που ισχυρίζομαι, στηριζόμενη στην αρχαία ταντρική σοφία, είναι ότι τα σώματά μας, η ζωή και οι συνθήκες δεν στέκονται ανάμεσα σε μας και στην Καθημερινή Έκσταση. Αντίθετα, είναι τα ταπεινά δοχεία μιας ζωντανής χαράς. Και αν το αποδεχτούμε, αν χαλαρώσουμε, παραδοθούμε και βγούμε από τον ίδιο μας το δρόμο, η συνείδησή μας θα διευρυνθεί και θα ανυψωθεί και η έκσταση θα γίνει η φυσική εκδήλωση της ύπαρξής μας, το καρδιοχτύπι του Πνεύματος που θα πάλλεται μέσα από εμάς. Η τέχνη της Τάντρας του Ουράνιου Χορού διδάσκει πως για να μας αποκαλυφθεί η αληθινή μας φύση δεν χρειάζεται να αποκηρύξουμε τις χαρές και τις απολαύσεις της συνηθισμένης ζωής και της ζωής των αισθήσεων αλλά, αντίθετα, να αναδυθούμε μέσα τους με οξυμμένη συναίσθηση, ώστε η ευδαιμονία της φυσικής μας κατάστασης να φανερωθεί μέσα στην ίδια μας την εμπειρία. Μπορούμε να τη βρούμε στην εργασία, στο σπίτι, στην κουζίνα, στο ταίρι και στην κρεβατοκάμαρά μας. Όπως λέει ο Elwyn Chamberlain, στην υπέροχη ταντρική νουβέλα του, Gates of Fire (Πύλες της Φωτιάς), «Αυτό που δεν ξέρεις είναι το μυστικό του σώματος. Αυτοί οι μύες, τα στήθη, η μήτρα και ο φαλλός, είναι ιερά δώρα — και οδηγούν στον ουρανό». Η Τάντρα μας λέει ότι το μόνο που μπορούμε να μάθουμε, να κυριαρχήσουμε ή να εξαγνίσουμε είναι αυτό που είμαστε πρόθυμοι να ενστερνιστούμε άμεσα μέσα μας: τις επιθυμίες, το σκοτάδι, το πάθος, την ηδονή και τον πόνο μας. Τότε θα ερωτευτούμε τη ζωή και θα δούμε την ευδαιμονία που απορρέει από τη φυσική μας κατάσταση να ξαναγεννιέται κάθε στιγμή.  Με τα λόγια που χρησιμοποιεί η Miranda Shaw στο βιβλίο της Passionate Enlightenment (Παθιασμένη Φώτιση), «βυθιζόμαστε στον ωκεανό της ενσάρκωσης και θερίζουμε τα μαργαριτάρια της φώτισης». Στο βιβλίο της παραθέτει μια παλιά ταντρική βουδιστική σούτρα: Δίχως να διαλογιστείς, δίχως ν’ απαρνηθείς τον κόσμο, Μείνε σπίτι σου, παρέα με το ταίρι σου. Μπορείς να πετύχεις την τέλεια γνώση, Καθώς απολαμβάνεις τις ηδονές των αισθήσεων. Η συγγραφέας αφηγείται πώς η Μανιμπχάντρα, σύζυγος και γιογκίνι της Τάντρα, δέχτηκε τη φώτιση ενώ έκανε τις δουλειές του σπιτιού. Κουβαλούσε νερό από το πηγάδι στο σπίτι, όταν σκόνταψε και της έπεσε ο κουβάς. Όπως θρυμματίστηκε ο κουβάς και το νερό χύθηκε στο έδαφος, έτσι θρυμματίστηκαν και τα περιοριστικά όρια του εγωικού νου της, και εκείνη διαλύθηκε στο άπειρο της καθαρής συνείδησης. Η ιστορία της Μανιμπχάντρα μας διδάσκει ότι η αφύπνιση μπορεί να συμβεί απροσδόκητα και εύκολα κατά τη διάρκεια της καθημερινής μας ζωής. Το μήνυμα της Τάντρα είναι ότι, για να βρούμε την εσωτερική μας ελευθερία, δεν χρειάζεται να αποσυρθούμε σε κάποια σπηλιά σαν ασκητές ή να απαρνηθούμε τον εαυτό μας. Μπορούμε να βρούμε την ευδαιμονία καταμεσής της συνηθισμένης μας ζωής. Οι αφυπνίσεις έρχονται χωρίς προειδοποίηση. Μέσα σε μια στιγμή, επιστρέφουμε στην ηδονή της φυσικής μας κατάστασης, στην απόλυτη απόλαυση του είναι. Και διαπιστώνουμε ότι βρισκόμαστε σε έναν τόπο που πάντα ξέραμε: στο σπίτι μας. Όλα είναι γνωστά και, ταυτόχρονα, εξαιρετικά καινούργια και αδιαμφισβήτητα σωστά. Είναι σαν να γυρίσαμε, μετά από μακρά απουσία και χρόνια αγώνων και αβεβαιότητας, σε έναν τόπο αρμονίας και απλότητας, όπου όλα είναι όπως θα ’πρεπε να είναι — ίσως όπως ήταν πάντα. Μία μόνο γεύση από αυτή την ευδαιμονία, λένε οι μύστες, αξίζει όσο μια ολόκληρη ζωή γεμάτη αγώνες. Κι όμως, μια ολόκληρη ζωή με αγώνες ίσως δεν είναι αυτό που χρειάζεται. Ίσως η έκσταση να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής απ’ όλους μας. Δεν υπάρχει πιο σπουδαίο ταξίδι από αυτό που οδηγεί από την ενέργεια στην έκσταση, από το ασυνείδητο στην αφύπνιση. Όταν η ενέργεια ρέει ανεμπόδιστη μέσα στο σώμα, νιώθουμε ευχαρίστηση. Όταν η ευχαρίστηση γίνει δεκτή με εμπιστοσύνη, ρέει στην καρδιά μας και γίνεται απόλαυση. Όταν αυτή η ενέργεια ανυψωθεί σε ένα νου ελεύθερο από αρνητικές σκέψεις, η συνείδηση αφυπνίζεται και γίνεται φως, διαύγεια, ευρυχωρία και διευρυμένη αισθητηριακή αντίληψη. Η ενέργεια διαπερνά το σώμα με τη δύναμη της έντονης απόλαυσης. Και αρχίζουμε να μυρίζουμε, να ακούμε, να βλέπουμε, να γευόμαστε και να αγγίζουμε τα πράγματα με πιο βαθύ και αισθησιακό τρόπο. Με το άνοιγμα του έβδομου τσάκρα, η προσωπική εγωιστική ζωή μας συγχωνεύεται με την απρόσωπη ζωή της αφυπνισμένης συνείδησης και αντιλαμβανόμαστε την ακτινοβολία της άχρονης φύσης μας. Υπερβαίνουμε τις ψευδαισθήσεις της δυαδικότητας, τη δραστηριότητα του εγωικού νου, και συλλαμβάνουμε τη φύση μας ως Πνεύμα. Και ξέρουμε, πέρα από κάθε αμφιβολία και αμφισβήτηση, ότι η πηγή της έκστασης δεν βρίσκεται σε κάποιο μακρινό βασίλειο όπου βασιλεύει η ευδαιμονία, αλλά στη ζωή που ζούμε εδώ και τώρα. Και το μονοπάτι μας ανοίγει και χωράει ολόκληρο τον κόσμο. Η ιδέα ότι «είμαι ένα με όλα όσα υπάρχουν» μπορεί να μοιάζει παρατραβηγμένη — ίσως, μάλιστα, προξενεί τρόμο. Κι όμως, τόσο ο φόβος μας να χάσουμε το εγώ μας όσο ο φόβος μας απέναντι στην πλάνη, κρύβουν μέσα τους σοφία. Η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην πλάνη και στη φώτιση είναι λεπτή. Και χρειαζόμαστε δύναμη και σοφία για να ριζώσουμε και να ενσωματώσουμε στη ζωή μας το πανίσχυρο ρεύμα αυτού του «Φωτός».  Γιατί, το να λέει κανείς απλά «Είμαι Θεός», δεν αποτελεί ουσιαστική πραγματοποίηση της θείας φύσης του εαυτού μας. Τα λόγια του Thomas Jefferson «το τίμημα της ελευθερίας είναι η συνεχής επαγρύπνηση» είναι πέρα για πέρα αληθινά. Η Τέχνη της Καθημερινής Έκστασης Margot Anand Πηγή... Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις Ποιος και με ποιο τρόπο έδωσε τα ονόματα σε κάθε τι γύρω μας; Είναι το καθεαυτό αντικείμενο το ίδιο όταν αλλάζει η ονομασία του; Η διαφορετική ονομασία για το ίδιο πράγμα αλλάζει το καθεαυτό (ιδεατό) αντικείμενο; Η άποψη του Σωκράτη από το εκπαιδευτικότατο βιβλίο του Πλάτωνος με τίτλο"Κρατύλος" σχετικά με τις ονομασίες: (απόσπασμα από το έργο"Κρατύλος" του Πλάτωνος) Σωκράτης Τότε λοιπόν του νομοθέτου το έργον χρησιμοποιεί ο διδακτικός όταν μεταχειρίζεται το όνομα. Ερμογένης Αυτό φρονώ. Σωκράτης Νομοθέτης δεν σου φαίνεται ότι είναι πας άνθρωπος, ή εκείνος που κατέχει την τέχνην; Ερμογένης Εκείνος που κατέχει την τέχνην. Σωκράτης Επομένως δεν είναι δουλειά του καθενός, Ερμογένη μου, να θέση όνομα, αλλά κανενός ονοματουργού. Αυτός δε, καθώς φαίνεται, είναι ο νομοθέτης, ο οποίος ωρισμένως είναι από όλους τους τεχνίτας ο σπανιώτερος εις τον κόσμον. Ερμογένης Έτσι φαίνεται. Σωκράτης Έλα τώρα λοιπόν σκέψου, πού αποβλέπει ο νομοθέτης όταν θέτει το όνομα. Κάμε δε αναδρομικήν σκέψιν εις τα προηγούμενα. Εις τι αποβλέπει ο τεχνίτης όταν κατασκευάζει την σαΐταν; Μήπως δεν αποβλέπει προς έν πράγμα με τοιούτον σχήμα, ώστε να είναι πλασμένον διά να υφαίνει; Ερμογένης Πολύ ορθά. Σωκράτης Και λοιπόν αν σπάσει εις τα χέρια του η σαΐτα την ώρα που την κατασκευάζει, άρα γε όταν θα κάμει άλλην θα αποβλέπει προς την σπασμένην ή προς εκείνην την μορφήν της σαΐτας σύμφωνα με την οποίαν κατεσκεύαζε και εκείνην που έσπασεν; Ερμογένης Προς εκείνην την μορφήν, νομίζω εγώ. Σωκράτης Τότε λοιπόν δεν είναι το δικαιότερον από όλα, εκείνην να ονομάσωμεν καθ' εαυτό σαΐταν; Περισσότερα ...

Προσφορά: Site + Ad + Αpp | 99 € / έτος ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ: ✓ Δυναμικό Site + Κατάταξη Google ✓ Καταχώρηση σε Παγκόσμιο Χρυσό Οδηγό ✓ Ενεργό Menu 6 ενοτήτων περιεχομένου ✓ Διαχειριστείτε τα περιεχόμενά σας!  Συνεργασία με το Star Network Star Network - PPC Ζητήστε μας να προβάλουμε το  δικό σας μήνυμα

Schizas.com Περιοδική Ενημέρωση 14.07.16 To Brexit ως ανταρσία εναντίον της παγκοσμιοποίησης Προχθές, ακούγοντας την αναμετάδοση από τον ανταποκριτή της ΕΡΤ στην έκτακτη ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής για το Brexit, διαπιστώνει κανείς το πόσο δεσμευμένη στην κυρίαρχη στην Ευρώπη, ‘γερμανική’ εκδοχή ερμηνείας είναι η ματιά του ελληνικού κατεστημένου πάνω στα γεγονότα. Ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ, μιλούσε για την πανευρωπαϊκή ανάδυση μιας νέας ‘εθνολαϊκιστικής’ (sic!) και ευρωσκεπτικιστικής δεξιάς, που απειλεί να βυθίσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα: Μια ‘αφήγηση’ της σημερινής ευρωπαϊκής πραγματικότητας, που απλώς επαναλαμβάνει με άλλα λόγια την θέση του θυμωμένου για τις ‘ευρωσκεπτικιστικές αποστασίες’ –όπως τις χαρακτήρισε σε συνέντευξή του στην Λε Μοντ, στις 21 Μαΐου– Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ. Οι ιθύνοντες της Ευρώπης προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα τελευταία γεγονότα, η άνοδος του Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία, εκείνη της Μαρί Λεπέν στην Γαλλία, η παρ ολίγον εκλογή του ακροδεξιού υποψήφιου στην προεδρεία της Αυστρίας, αλλά και οι επιτυχίες που έχει καταγράψει το Afd στη Γερμανία, αποτελούν ένα είδος ενδημικού ιού ο οποίος, εφόσον αντιμετωπιστεί, θα εξαφανιστεί με την ίδια ταχύτητα με την οποία εμφανίστηκε. Είναι άραγε όμως έτσι τα πράγματα; Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που η ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσηςτίθεται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, υπό την άμεση κρίση της λαϊκής βούλησης, σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, απορρίπτεται με θεαματικότερες ή λιγότερο θεαματικές ανατροπές. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνον τα τελευταία χρόνια, από τη στιγμή που ξέσπασε η ευρωπαϊκή κρίση, αλλά ήδη από το 2005 όταν οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί θα απορρίψουν με δύο διαδοχικά δημοψηφίσματα την απόπειρα θέσπισης ενός Ευρωσυντάγματος, ενταφιάζοντας μια πρώτη απόπειρα των Γερμανών να δώσουν μια αποφασιστική ώθηση στην εκδοχή μιας ομοσπονδιακής «Ευρώπης των περιφερειών». Σε όλες τις περιπτώσεις αναδεικνύεται ένας κοινός κανόνας: Τα «ΟΧΙ» που ακούγονται τέμνουν οριζόντια τον κομματικό χάρτη, και εκφράζονται ως ανταρσία μιας μεγάλης μερίδας της εκλογικής βάσης των πολιτικών κομμάτων εναντίον των ηγεσιών τους, οι οποίες ευθυγραμμίζονται με τις επιταγές του κατεστημένου: Είναι ‘πληβειακά ΟΧΙ’ με τον σκληρό τους πυρήνα να εντοπίζεται στα εντυπωσιακά ποσοστά που πετυχαίνουν στις φτωχότερες περιοχές, προάστια και συνοικίες των ευρωπαϊκών χωρών. Και αποτελούν ένα είδος ‘εξέγερσης’ των χαμένων της ευρωπαϊκής ενοποίησης απέναντι σε μια ‘ενιαία σκέψη’ που εκφράζεται συμπαγώς και εν χορώ από όλες τις μερίδες του κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου – τα ΜΜΕ, την διανόηση, τον πολιτικό κόσμο, την συντριπτική πλειοψηφία του επιχειρηματικού κόσμου, ιδίως, εκείνων των συμφερόντων που βρίσκονται στην αιχμή της χρηματοπιστωτικής παγκοσμιοποίησης. Η ερμηνεία του ‘εθνολαϊκισμού’ αποτυγχάνει να συλλάβει αυτές τις πραγματικότητες, και εν τέλει πέφτει η ίδια θύμα των απώτερων στοχεύσεών της: Κατασκευασμένη περισσότερο για να αποτελέσει ένα προπαγανδιστικό παρά ερμηνευτικό εργαλείο, η ερμηνεία του εθνολαϊκισμού’ εν τέλει πέφτει θύμα της ίδιας της προπαγάνδας, λαμβάνοντας ως πραγματικότητα την πολεμική που εξαπολύει στις –πλέον γενικευμένες– τάσεις αποσύνθεσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ίδιο συμβαίνει και με το Brexit, οπότε, θα ήταν καλύτερο να επιστρέψουμε σε περισσότερο ‘παραδοσιακά’ εργαλεία προκειμένου να κατανοήσουμε το τι συνέβη στην Βρετανία. Και αντί να βυθιζόμαστε σε μια ατέρμονη περιπτωσιολογία του «ποιος είπε τι» –στηλιτεύοντας προσωπικότητες όπως ο Νάιτζελ Φάρατζ– μπορούμε να αφήσουμε τις ίδιες τις κοινωνικές και πολιτισμικές πραγματικότητες του Brexit να μιλήσουν από μόνες τους. Περισσότερα ... “Το μέλλον έρχεται από την αρχαία Ελλάδα” Η Κατερίνα Παναγοπούλου μαζί με τον Στέφανο Παϊπέτη, ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών, και τον Σταύρο Παπαμαρινόπουλο, επίσης καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών – πρόεδρο και αντιπρόεδρο του συνεδρίου αντίστοιχα. Το πρώτο διεθνές συνέδριο με τίτλο “Η αρχαία Ελλάδα και ο σύγχρονος κόσμος”πρόκειται να διοργανώσει στα τέλη Αυγούστου το Πανεπιστήμιο Πατρών με την υποστήριξη της προέδρου του Πανελλήνιου Αθλητικού Σωματείου Γυναικών “Καλλιπάτειρα” και Εθνικής Πρέσβεως της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, Κατερίνας Παναγοπούλου. “Ήταν επιτακτική και κοινή ανάγκη μας, να ερευνήσουμε και να αποδείξουμε ότι η Ελληνική Παιδεία […] αποτελεί ολοκληρωμένο οδικό χάρτη για την ανθρωπότητα,” είπε η κ. Παναγοπούλου κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου που δόθηκε την Πέμπτη 07 Ιουλίου στο Μέγαρο της Υπατίας. “Είναι αίτημα των καιρών, να βρούμε την κοινή αφετηρία όσων κανόνων, Θεσμών και Αξιών δημιούργησαν το περιβάλλον εντός του οποίου κατέστη εφικτή η Δημοκρατία, άρα και η διάχυση της Παιδείας, άρα και η προαγωγή των επιστημών,” συμπλήρωσε η κ. Παναγοπούλου. 180 διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί από όλο το φάσμα των επιστημών Με τη συμμετοχή πάνω από 180 διακεκριμένων μελών της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας και έμφαση στον έντονο διεπιστημονικό χαρακτήρα, το καινοτόμο στη σύλληψή του συνέδριο θα επιχειρήσει να επιβεβαιώσει πως πολλές από τις απαντήσεις και τις αξίες που έχει ανάγκη ο σύγχρονος κόσμος γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Η Κατερίνα Παναγοπούλου πλαισιωμένη από συνέδρους του συνεδρίου “Η αρχαία Ελλάδα και ο σύγχρονος κόσμος”. “Το συνέδριο αυτό έχει στόχο, πέρα από εγωκεντρικούς εθνικισμούς και ομφαλοσκοπήσεις, να επιβεβαιώσει τη διαχρονικότητα του αρχαίου πολιτισμού και να διερευνήσει το πώς αυτός ο πολιτισμός, με τις διάφορες εκφάνσεις του, αποτέλεσε τις ρίζες του ευρωπαϊκού πολιτισμού,” συνόψισε ο Γιάννης Δελλής, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών εξηγώντας παράλληλα ότι το κριτήριο επιλογής των εισηγήσεων του προγράμματος ήταν η πρωτοτυπία και η σύνδεση με τον σύγχρονο κόσμο. “Όποιος έχει βιώσει την επιστήμη σε βάθος ξέρει ότι η αλήθεια δεν κρύβεται στις επιμέρους επιστήμες,” υποστήριξε ο Στέφανος Παϊπέτης, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και Πρόεδρος του συνεδρίου. “Η επιστήμη είναι μία: αδυνατούμε να τη συλλάβουμε ολόκληρη και γι’αυτό ο καθένας παίρνει το κομμάτι της πίτας που του αναλογεί και πορεύεται το μοναχικό του δρόμο. Δεν είναι όμως αυτός ο τρόπος: ο τρόπος είναι να κάτσουμε όλοι μαζί και να βάλουμε δίπλα-δίπλα τα κομμάτια μας και να δούμε τι κοινό έχουμε,” κατέληξε υπερασπιζόμενος την ολιστική προσέγγιση στην αρχαία Ελλάδα που επιχειρεί το συνέδριο. «Αιχμές αριστείας στην Ελλάδα της κρίσης» Παράλληλα αναφορά έγινε και στο δυσανάλογα μεγάλο -για τον πληθυσμό της χώρας μας- επιστημονικό έργο και στο πλήθος των τεχνολογικών επιτευγμάτων που παράγεται ανά τον κόσμο από έλληνες επιστήμονες. Περισσότερα ... Πρέπει να διατηρήσουμε την δημοκρατία του Διαδικτύου Διατηρείστε την δημοκρατία του Διαδικτύου. Για μια ακόμη φορά οι μεγάλες εταιρείες προσπαθούν να περιορίσουν το Διαδίκτυο ελέγχοντας την ταχύτητα πρόσβασης σε κάποιες ιστοσελίδες. Πείτε στο Σώμα τω Ευρωπαϊκών Ελεγκτών να ΜΗΝ αλλάξουν τους κανόνες. Το Σώμα των Ευρωπαϊκών Ελεγκτών των Ηλεκτρονικών Τηλεπικοινωνιών (BEREC) είναι υπεύθυνο για τους κανόνες που διέπουν την πρόσβαση στο Διαδίκτυο και την παροχή τέτοιων πληροφοριών. Εάν αλλάξουν οι κανόνες που δίνουν το δικαίωμα στις μεγάλες εταιρείες των τηλεπικοινωνιών να ελέγχουν το Διαδίκτυο τότε θα χάσουμε την ελεύθερη και απαρεμπόδιστη πρόσβαση σε αυτό. Έχουμε μόνο μέχρις τις 18-7-2016 να αποτρέψουμε την αλλαγή των κανόνων που υπάρχουν σήμερα, οι οποίοι επιτρέπουν ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις ιστοσελίδες χωρίς κάποιες εταιρείες να ελέγχουν την ταχύτητα πρόσβασης. Πείτε στο Σώμα των Ευρωπαϊκών Ελεγκτών να μην αλλάξουν τους κανόνες. Tell regulators: the Internet shouldn’t have a toll booth. Όταν μπείτε στην ιστοσελίδα που θα σας βγάλει ο παραπάνω σύνδεσμος, ρολάρετε στο τέλος του κείμενο (είναι στα αγγλικά) και βάλτε το όνομά σας. send a message to key decision makers while we still have time. Χρειάζεται να Αντισταθούμε ΤΩΡΑ, γιατί μετά θα είναι αργά. Περισσότερα ...

Προσφορά: Site + Ad + Αpp | 99 € / έτος ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ: ✓ Δυναμικό Site + Κατάταξη Google ✓ Καταχώρηση σε Παγκόσμιο Χρυσό Οδηγό ✓ Ενεργό Menu 6 ενοτήτων περιεχομένου ✓ Διαχειριστείτε τα περιεχόμενά σας!  Συνεργασία με το Star Network Star Network - PPC Ζητήστε μας να προβάλουμε το  δικό σας μήνυμα

Schizas.com Ηλεκτρονικό Επιχειρείν 12.07.16 Πρέπει να διατηρήσουμε την δημοκρατία του Διαδικτύου Διατηρείστε την δημοκρατία του Διαδικτύου. Για μια ακόμη φορά οι μεγάλες εταιρείες προσπαθούν να περιορίσουν το Διαδίκτυο ελέγχοντας την ταχύτητα πρόσβασης σε κάποιες ιστοσελίδες. Πείτε στο Σώμα τω Ευρωπαϊκών Ελεγκτών να ΜΗΝ αλλάξουν τους κανόνες. Το Σώμα των Ευρωπαϊκών Ελεγκτών των Ηλεκτρονικών Τηλεπικοινωνιών (BEREC) είναι υπεύθυνο για τους κανόνες που διέπουν την πρόσβαση στο Διαδίκτυο και την παροχή τέτοιων πληροφοριών. Εάν αλλάξουν οι κανόνες που δίνουν το δικαίωμα στις μεγάλες εταιρείες των τηλεπικοινωνιών να ελέγχουν το Διαδίκτυο τότε θα χάσουμε την ελεύθερη και απαρεμπόδιστη πρόσβαση σε αυτό. Έχουμε μόνο μέχρις τις 18-7-2016 να αποτρέψουμε την αλλαγή των κανόνων που υπάρχουν σήμερα, οι οποίοι επιτρέπουν ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις ιστοσελίδες χωρίς κάποιες εταιρείες να ελέγχουν την ταχύτητα πρόσβασης. Πείτε στο Σώμα των Ευρωπαϊκών Ελεγκτών να μην αλλάξουν τους κανόνες. Tell regulators: the Internet shouldn’t have a toll booth. Όταν μπείτε στην ιστοσελίδα που θα σας βγάλει ο παραπάνω σύνδεσμος, ρολάρετε στο τέλος του κείμενο (είναι στα αγγλικά) και βάλτε το όνομά σας. send a message to key decision makers while we still have time. Χρειάζεται να Αντισταθούμε ΤΩΡΑ, γιατί μετά θα είναι αργά. Περισσότερα ...

Προσφορά: Site + Ad + Αpp | 99 € / έτος ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ: ✓ Δυναμικό Site + Κατάταξη Google ✓ Καταχώρηση σε Παγκόσμιο Χρυσό Οδηγό ✓ Ενεργό Menu 6 ενοτήτων περιεχομένου ✓ Διαχειριστείτε τα περιεχόμενά σας!  Συνεργασία με το Star Network Star Network - PPC Ζητήστε μας να προβάλουμε το  δικό σας μήνυμα

Schizas.com Περιοδική Ενημέρωση 11.07.16 Προσφυγή στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο για Δημοψήφισμα & Μνημόνια OΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΠΕΚΡΥΨΑΝ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΓΙΑ ΑΚΥΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΝΤΑΙ ΣΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ! ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ; Μια βδομάδα μετά την άλωση της Δικαιοσύνης, όταν 20 στους 22 Αρεοπαγίτες της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου έκριναν (;) ότι το ΕΕΤΗΔΕ ( ή γνωστότερο ως «χαράτσι της ΔΕΗ» ) ήταν δήθεν συνταγματικά ορθό, αντίθετα με την πλειοψηφία του Δ’ Τμήματος του Αρείου Πάγου και της Προέδρου του και πρώην Πρωθυπουργού, που επανέλαβε μειοψηφούσα πλέον την ορθότατη άποψή της ότι είναι αντισυνταγματικό να φορολογούνται ακόμη και περιουσιακά στοιχεία που δεν αποδίδουν εισόδημα ΠΡΟ(σ)ΚΑΛΕΙΤΑΙ η Ελληνική Δικαιοσύνη να ξεπλύνει το άγος της !! Την Τρίτη 5/7/16 το μεσημέρι, ακριβώς ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ περσινού Ελληνικού ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ από γνωστό δικηγόρο, που εκπροσωπεί αμεσοδημοκρατικές πρωτοβουλίες, ΠΡΟΣΦΥΓΗ για αναγνώριση της αντισυνταγματικότητας και ΑΚΥΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΠΟΥ το περιεχόμενό τους ταυτίζεται με τα προαπαιτούμενα που ερωτήθηκαν γι αυτά οι ‘Ελληνες και ΑΝΤΙΚΕΙΝΤΑΙ ΣΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ! Η αναγνωριστική αυτή προσφυγή απευθύνεται στο μόνο αρμόδιο (κατά το Σύνταγμα) για να κρίνει το κύρος και τα αποτελέσματα Δημοψηφίσματος, Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 100 και θέτει την κορυφαία αυτή σύνθεση Αρεοπαγιτών–Συμβούλων Επικρατείας και Ελεγκτικού Συνεδρίου και Καθηγητών Νομικών Σχολών, ενώπιον των ευθυνών τους, απέναντι στη Σταύρωση του Ελληνικού Λαού ! Θα αποδείξουν ότι υπάρχουν Δικαστές και στην Ελλάδα (ή μόνο στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας;) ικανοί να ξεπεράσουν την ιππασία που τους επιβάλλει η υπόδουλη στους ξένους Εκτελεστική, μετά την Νομοθετική εξουσία ή θα μιμηθούν τον Πόντιο Πιλάτο; Εις βάρους του Ελληνικού Λαού, που τους επιτρέπει να αυξάνουν από τα Ανώτατα Ειδικά Μισθοδικεία τους τις απολαβές που λαμβάνουν από το υστέρημά του, μετά τον απάνθρωπο φορολογικό του στραγγαλισμό, που τον ευλόγησε ακόμη και η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Όπως το Ελεγκτικό Συνέδριο ευλόγησε το ξεπούλημα του Ελληνικού σε μια λουξεμβουργιανή εταιρία ειδικού Σκοπού και μικρού κεφαλαίου, ακόμη και πρόσφατα και παρά το γεγονός ότι ουδέποτε απαντήθηκαν οι ενστάσεις του αμεσοδημοκρατικού Κινήματος που παρέστη στις δίκες που αδιαφανώς κύρωσαν την σύμβαση του Δημοσίου με την μοναδική τελικά συμμετέχουσα στον Διεθνή Διαγωνισμό εταιρία του Λάτση και κατάγγειλε και τα πρακτικά τους ως πλαστά! Ενώ το Συμβούλιο της Επικρατείας( ΣτΕ) αυτογελοιοποιήθηκε, όταν η Ολομέλειά του έκρινε απαράδεκτη την αίτηση ακύρωσης που άσκησε το ίδιο Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας κατά του αντισυνταγματικού κλεισίματος της αρχικής ΕΡΤ για 29 βάσιμους λόγους, επειδή αυτό είναι πολιτικό κόμμα και δεν δικαιούται ως κόμμα να προσφεύγει, ενώ το Δ’ Τμήμα του ίδιου Ανώτατου Δικαστηρίου ( ΣτΕ) απαγόρευσε την χρηματοδότησή του ιδίου κόμματος από όσα λαμβάνουν τα λοιπά 3 κόμματα του σχήματος που εξέλεξαν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ Ευρωβουλευτή τον κ. Ν. Μαριά, επειδή αυτό είναι Κίνημα- Συνασπισμός Κομμάτων και Κινήσεων Πολιτών; Και το θέμα αυτό τίθεται επίσης στη κρίση των Δικαστών του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, μαζί με την κρίση επί του πραγματικού νοήματος των αποτελεσμάτων του περσινού Δημοψηφίσματος, αφού το ίδιο Κίνημα παρέστη και αναγνωρίστηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας σε παρέμβασή του υπέρ του κύρους του Δημοψηφίσματος αυτού και έγινε δεκτή! Την μεγαλύτερη όμως εντύπωση προκαλεί η άκρα του τάφου σιωπή που επιβλήθηκε σε όλο τον Ελληνικό Τύπο και στα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Επιρροής για τη σημαντική αυτή προσφυγή που θα μπορούσε να προκαλέσει, αν γίνει δεκτή, μια απαγκίστρωση της χώρας μας από τα πλέον δυσβάστακτα μετά το Δημοψήφισμα Μνημόνια, παρά τη Συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων ανήμερα με την κατάθεσή της και την επέτειο του Δημοψηφίσματος και το γεγονός ότι πολλοί δημοσιογράφοι πολιτικού και δικαστικού ρεπορτάζ ενημερώθηκαν αυτοπρόσωπα από τον δικηγόρο που προσέφυγε! Ίσως η αφίππευση της εκτελεστικής εξουσίας και από την τέταρτη λεγόμενη εξουσία είναι το βασικό ζητούμενο για τη Δημοκρατία και την Ελλάδα του μέλλοντός μας και όχι αν τα πανελλήνιας ακτινοβολίας τηλεοπτικά κανάλια θα είναι 4 ή 14! Με εκτίμηση Γραφείο Τύπου Νέα Ελληνική Συντακτική Εθνοσυνέλευση (Ν.Ελ.Σ.Ε.) nele@dimopolis.gr http://www.s120s.gr Με την υποστήριξη από το ekad@dimopolis.gr http://www.dimopolis.gr Οι Διδασκαλίες του Δον Χουάν: Τονάλ και Ναγουάλ Στις«Ιστορίες Δύναμης» ο Δον Χουάν  δίνει  μια  σημαντική μυστικιστική εξήγηση του κόσμου. Επαναπροσδιορίζει τη γνώση που έδωσε στον  Καστανέντα  και  την  επανερμηνεύει με τη λεγόμενη «εξήγηση των Μάγων», που είναι  η  εξήγηση  του  κοσμικού δυϊκού χαρακτήρα  των  φαινομένων.  Εισάγει τις έννοιες του «Τονάλ» και του «Ναγουάλ». Τονάλ Το Τονάλ  είναι  το  «κοινωνικό  άτομο».  Το  Τονάλ  είναι  ο οργανωτής  του  κόσμου  και στους ώμους του πέφτει το καθήκον να μπει σε τάξη το χάος  του  κόσμου. Κάθε τι  που  γνωρίζουμε  και κάνουμε  είναι  έργο  του Τονάλ.  Αν και το Τονάλ  είναι ένας προστάτης, ένας φύλακας,  το δυσάρεστο είναι ότι τον περισσότερο καιρό μετατρέπεται σε φρουρό.  Ένας φύλακας έχει ανοιχτό μυαλό και κατανόηση. Ένας φρουρός, αντίθετα, είναι άγρυπνος,  στενόμυαλος και δεσποτικός. Το  Τονάλ  είναι  σαν  ένα νησί ή σαν ένα τραπέζι,που σ’ αυτό έχουμε το κάθε τι.  Αυτό το νησί ή το  τραπέζι είναι ο κόσμος. Υπάρχει ένα προσωπικό Τονάλ για τον καθένα μας και ένα συλλογικό Τονάλ για όλους μας,  κάθε στιγμή.  Αυτό θα το λέγαμε «Τονάλ των καιρών». Ας πάρουμε για παράδειγμα τα τραπέζια ενός εστιατορίου. Κάθε τραπέζι έχει το σχήμα του.  Μερικά στοιχεία είναι κοινά  σε όλα,  όμως  το κάθε τραπέζι  διαφέρει από το άλλο. Το Τονάλ των καιρών μας, μάς κάνει παρόμοιους, όπως τα τραπέζια. Κι όμως κάθε τραπέζι έχει κάτι το ξεχωριστό, όπως και το προσωπικό Τονάλ του καθενός μας. Το Τονάλ είναι το κάθε τί  που σκεφτόμαστε ότι αποτελεί στοιχείο του κόσμου, μαζί και ο Θεός, φυσικά. Ο Θεός δεν έχει καμία  παραπάνω σπουδαιότητα  από  το ότι είναι μέρος του Τονάλ της εποχής μας. Το Θεό δεν μπορείς να τον αντιληφθείς όποτε θέλεις, μπορείς μονάχα να μιλάς γι’ αυτόν. Το Τονάλ δεν δημιουργεί τίποτε (μόνο το Ναγουάλ μπορεί να το κάνει). Το Τονάλμόνο εκτιμάει. Χονδρικά, υπάρχουν δύο πλευρές κάθε Τονάλ. Ένα εξωτερικό, η κρούστα, η επιφάνεια του νησιού.  Αυτό το μέρος συνδέεται με τη δράση και την πράξη.  Το άλλο μέρος είναι η απόφαση και η κρίση, το «εσωτερικό Τονάλ»,  πιο μαλακό,  πιο ευαίσθητο και περίπλοκο. Το κατάλληλο Τονάλ είναι αυτό όπου τα δύο επίπεδα βρίσκονται σε τέλεια αρμονία και  ισορροπία,  κι  αυτό  είναι  το  Τονάλ του υποψήφιου πολεμιστή μάντη. Ένας πολεμιστής χρειάζεται ισχυρό και εύπλαστο Τονάλ. Αν και το Τονάλ μπορούμε να το συσχετίσουμε με τη  λογική, δεν  πρέπει  όμως  να  το ταυτίσουμε μαζί της.  Η λογική μπορεί μονάχα να παρατηρεί τα αποτελέσματα του Τονάλ, μα ποτέ δεν μπορεί να το κατανοήσει ή να το αποκαλύψει. Το  ίδιο το γεγονός  ότι σκεφτόμαστε  και μιλάμε δείχνει μια τάξη που ακολουθούμε, χωρίς όμως ποτέ να γνωρίζουμε πώς το κάνουμε ή τί είναι αυτή η τάξη. Το Ναγουάλ και η σχέση του με το Τονάλ. Περισσότερα ... ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜOΣ, ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ: ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΤΡΙΚ ΤΗΣ ΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Μια σκιά πλανιέται πάνω από τη ζωή μας. Συνυφασμένη με τις έννοιες της προσφοράς, της αυτοθυσίας, ακόμη και της μάθησης, η έννοια του εθελοντισμού έχει ενταχθεί στα εργασιακά τοπία του σύγχρονου καπιταλισμού, γεννώντας διλήμματα ηθικής φύσης και εγείροντας οικοδομήματα εκμετάλλευσης με ισχυρότατα ψυχολογικά και ιδεολογικά θεμέλια. Ο βασιζόμενος στην αυτοθυσία εθελοντισμός υπήρξε κάποτε αδιαφιλονίκητο «προνόμιο» του γυναικείου φύλου. Στρατιές από νοσοκόμες στήριξαν δωρεάν πατριαρχικούς οικονομικούς πολέμους, πιστεύοντας ότι η δωρεάν εργασία που παρείχαν εξυπηρετούσε τον μέγιστο στόχο της ειρήνης και τον αρκετά πιο αμφίβολο στόχο μιας εθνικής «νίκης», υποκύπτοντας στην πλύση εγκεφάλου εξαιρετικά αποτελεσματικών προπαγανδιστικών μηχανών. Ασφαλώς, σε μεγάλο βαθμό, ο βασιζόμενος στη θυσία εθελοντισμός αποτελεί ακόμη προνόμιο του ίδιου φύλου. Μάνες, γιαγιάδες, νοικοκυρές έχουν πειστεί ότι οφείλουν να τσακίζονται στη δουλειά χωρίς αμοιβή, χωρίς οικονομική ανεξαρτησία, χωρίς καν μία συμβολική αναγνώριση μέσω μιας σύνταξης, «από αγάπη». Αυτή η εθελοντική εργασία δεν σταματάει ποτέ, πλήρως συνυφασμένη με τη ζωή τους. Αυτή η εργασία, που όχι απλώς παράγει ανθρώπινα όντα αλλά και αναπαράγει το εργασιακό δυναμικό, συντηρώντας, όπως απέδειξαν οι φεμινίστριες παρελθόντων δεκαετιών, ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο, ήταν το πεδίο όπου χάθηκε στη δεκαετία του ’70 μια μεγάλη μάχη. Έτσι συνεχίζεται απρόσκοπτα η εργασία της γυναικείας φροντίδας, καθαριότητας και αυτοθυσίας, με ελάχιστη έως καθόλου αντιπροσώπευση στους αγώνες των εργαζόμενων σήμερα. Η ιδεολογία της αυτοθυσίας, όπως βλέπουμε, δεν περνάει καμία κρίση! Πόσο θα ήθελα να δω πορείες όπου να πρωτοστατούν μάνες, γιαγιάδες και νοικοκυρές, απαιτώντας αναγνώριση και αμοιβή. Αναμφίβολα, θα άκουγαν το τροπάρι «τώρα περνάμε κρίση, αργότερα θα τα δούμε αυτά». Στο οποίο θα μπορούσαν να απαντήσουν «και εμείς τότε θα μαγειρέψουμε αργότερα, θα σιδερώσουμε αργότερα, και αργότερα θα σας κρατήσουμε τα παιδιά για να πάτε στις “δουλειές”σας ή στις πορείες σας». Με θεμέλιο λοιπόν τη γυναικεία αυτοθυσία, φτάσαμε και στο γραφικό παρόν. Στο οποίο γραφικό παρόν, επιμελείς φοιτητές που απεγνωσμένα αναζητούν εμπειρία, προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους σε κάθε είδους δυνητικό εργοδότη. Στο χώρο του πολιτισμού (χα!) η κατάσταση έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας. Τα πανεπιστήμια των οικονομικά ανεπτυγμένων χωρών έχουν εντάξει την εθελοντική εργασία υπό τη μορφή «internship» επίσημα στα προγράμματα σπουδών τους. Μουσεία, γκαλερί, μπιενάλε, εκδοτικοί οίκοι και κάθε λογής επιχειρήσεις «δημιουργικής απασχόλησης» προμηθεύονται, μέσω των πανεπιστημίων, στρατιές απλήρωτων εργαζόμενων. Γιατί να προσλάβουν κανονικούς, δηλαδή αμειβόμενους; Δεδομένου ότι οι φοιτητές καταβάλλουν τσουχτερά δίδακτρα στα πανεπιστήμια, μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για ένακαθεστώς όπου πληρώνεις για να εργαστείς. Το σύστημα είναι ωστόσο ακόμη πιο έξυπνο. Μετά από όλο αυτό το «conditioning», οι αυριανοί εργαζόμενοι είναι έτοιμοι για τα πάντα. Ορδές από φωτογράφους παραδίδουν δωρεάν το έργο τους σε κάθελογής έντυπο ή στα ραγδαία αυξανόμενα «πρότζεκτ»της τάδε ή δείνα εταιρείας που επιθυμεί προβολή στο Διαδίκτυο. Μέχρι και κρατικοί φορείς ζητούν πλέον δωρεάν υπηρεσίες διότι, ειδικά σε μια περίοδο κρίσης, η πατρίδα μάς χρειάζεται. Ανέξοδα. Δεν έχει να πληρώσει, γιατί έχει πληρώσει άλλους. Περισσότερα ...

Προσφορά: Site + Ad + Αpp | 99 € / έτος ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ: ✓ Δυναμικό Site + Κατάταξη Google ✓ Καταχώρηση σε Παγκόσμιο Χρυσό Οδηγό ✓ Ενεργό Menu 6 ενοτήτων περιεχομένου ✓ Διαχειριστείτε τα περιεχόμενά σας!  Συνεργασία με το Star Network Star Network - PPC Ζητήστε μας να προβάλουμε το  δικό σας μήνυμα

Schizas.com Περιοδική Ενημέρωση 08.07.16 Εκπαιδευτικό σύστημα στην αρχαία Ελλάδα! Λαμπρό παράδειγμα για να το μιμηθούμε σήμερα! Διαχρονική και όσο ποτέ επίκαιρη σήμερα είναι η επιγραφή από το Δελφίνιον της Μιλήτου. Γι’ αυτό θέλησα να την κοινοποιήσω και σε σένα, αναγνώστη. Ανάγεται στα μέσα του 2 ο π. Χ. αιώνα και ήταν χαραγμένη σε μάρμαρο. Βρίσκεται σε μουσείο του Βερολίνου και έχει ευρέως σχολιασθεί.  Το θέμα της είναι σχετικό με τις χορηγίες-δωρεές στην υπηρεσία της Παιδείας και τα όσα αναφέρονται σ’ αυτήν, λεπτομερέστατα, αποτελούν σπουδαία διδασκαλία για το πώς έπρεπε να λειτουργούν οι δημόσιες υπηρεσίες. Τα φαινόμενα της διαπλοκής και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος ήταν αδύνατον να συμβούν με τέτοιους νόμους. Το αυστηρό νομικό πλαίσιο των Κλασσικών χρόνων, δηλαδή, εξακολουθεί να ισχύει και στην Ελληνιστική εποχή με λαμπρά αποτελέσματα!!! Αξίζει, επίσης, να μνημονεύσουμε το περιεχόμενό της για ένα ακόμη σοβαρό λόγο: Αποδεικνύεται δηλαδή ότι έρχονται από την αρχαιότητα οι σχολικές ομαδικές εκδηλώσεις (επιδείξεις, παρελάσεις - πομπές) και δεν είναι δημιουργήματα προσφάτων απολυταρχικών καθεστώτων, όπως έχουν υποστηρίξει κάποιοι των λεγομένων εκσυγχρονιστικών τάχα χώρων. Η δε επιζητούμενη διακοπή τους, όπως έγινε ήδη με εκείνην των γυμναστικών επιδείξεων στερεί, μάλλον, την έννοια της συλλογικότητας και της πειθαρχίας και αποσυνδέει τους σημερινούς Έλληνες από την αρχαιοελληνική τους παράδοση, στόχον τον οποίον επιδιώκουν οι Νεοταξίτες συγγραφείς (Λιακορεπουσιδοκουλούρηδες - Δραγωνοφραγκουδάκηδες και Σία). Ο Μιλήσιος πολίτης Εύδημος αναφέρει η επιγραφή, λοιπόν, θέλοντας να ευεργετήσει τον δήμο του και να δοξάσει για πάντα το οικογενειακό του όνομα, πρoσφέρει το μεγάλο χρηματικό ποσόν των 10 ταλάντων (1 τάλαντο= 3.000 στατήρες και κάθε στατήρας=2 δραχμές) «…εις παιδείαν των ελευθέρων παίδων ». Αυτομάτως, γίνεται κατανοητόν ότι και για τους μη ελεύθερους παίδες εκείνων των χρόνων πρέπει να υπήρχε εκπαιδευτική μέριμνα.Περισσότερα ... Είσαι ένα θεϊκό και αθάνατο Ον Είσαι ένα θεϊκό, αθάνατο Ον – ένα πολύτιμο παιδί του σύμπαντος. Η βασική εργασία σου στη Γη είναι να αναγνωρίσεις την αληθινή σου φύση, ως ένα πνευματικό, δημιουργικό ον. Το «εγώ» σου όμως, το οποίο συνδέεται με το θνητό σου κομμάτι, πολεμά αυτή την αλήθεια με κάθε δυνατό τρόπο, ώστε να διατηρεί τον έλεγχο πάνω σου. Αυτό (το εγώ) σε ρίχνει μέσα στη σύγχυση και την απόγνωση και φροντίζει να ξεχνάς την αληθινή σου ταυτότητα. Όταν αναγνωρίσεις, πως είσαι ένα θεϊκό, αθάνατο ον με δύναμη να δημιουργείς και τη δυνατότητα να κατέχεις πολλές ικανότητες, η στενοχώρια και η απόγνωση εξαφανίζονται. Οι ανθρώπινες εμπειρίες σου είναι πλήρεις από χαρά, ηρεμία, εσωτερική ειρήνη. Εάν δεν αναγνωρίζεις τη θεϊκότητά σου και αντ’ αυτού επιτρέπεις στο εγώ σου να σε ορίζει/προσδιορίζει, παραμένεις δέσμιος του φόβου, δυστυχισμένος και αποκομμένος από την πραγματική σου αποστολή εδώ στη Γη – και ανίκανος να δώσεις έκφραση στο δημιουργικό σου πνεύμα. Η πιο σημαντική όψη της αποστολής σου εδώ στη Γη, ως θεϊκό και αθάνατο ον, είναι ακριβώς να αποδεχτείς και να εκφράσεις με μαεστρία στη δημιουργικότητα σου. Η Γη και η εμπειρία του να είναι κανείς άνθρωπος, δίνει στην ψυχή σου το καλύτερο σχολείο, εντός του οποίου μπορείς να ανακαλύψεις τη δημιουργικότητα σου, εντός του οποίου μπορείς να μάθεις μέσα από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες σου και να εξελιχθείς. Οι αρχαίοι μύστες της διάστασης σου ονόμαζαν αυτή τη διαδικασία, κατά την οποία ο μόλυβδος του «εγώ» σου μετατρέπεται στο χρυσάφι της ψυχής σου, «αλχημεία». Θα αναρωτιέσαι σίγουρα τι ακριβώς σημαίνει να είσαι ένα θεϊκό αθάνατο Ον. Αυτό φανερώνει πως δεν είσαι το σώμα σου, η προσωπικότητα σου ή το «εγώ» σου – επίσης δεν είσαι το παρελθόν σου ή το μέλλον σου. Δεν χρειάζεται να ορίσεις τον εαυτό σου μέσω των εμπειριών σου ή τις διάφορες προϋποθέσεις, διότι όλα αυτά είναι εργαλεία τα οποία μπορείς να χρησιμοποιήσεις, όμως δε είναι μέρος αυτού που πραγματικά είσαι. Είσαι Πνεύμα – μία φλογερή, ουράνια νόηση, που έχει δημιουργηθεί από τη φύση και την απεριόριστη ουσία της . Δεν χρειάζεται να γίνεις «πνευματικός», σαν να είχες κάποιο βασικό ελάττωμα, που θα πρέπει να διορθώσεις και να ξεπεράσεις, όπως νομίζουν πολλοί από εσάς. Είσαι Πνεύμα. Αποδέξου αυτή την πραγματικότητα, δώσε της έκφραση, αγάπησε και απόλαυσε την. Δεν υπάρχει κανένας εξωτερικός κόσμος, του οποίου χρειάζεται να κερδίσεις τη συγκατάθεση ή την έγκριση. Υπάρχει μόνο μια ανθρώπινη οικογένεια, στην οποία όλοι είναι αδιαχώριστα ενωμένοι σε ένα μοναδικό θεϊκό σώμα. Είσαι τόσο μέλος αυτής της κοινότητας. Περισσότερα ... ΠΕΡΙ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗΣ Όπως εξηγεί και ο Πρόκλος, στο «Πλάτωνος Πολιτείας Υπόμνημα β’ [συνέχεια 2.184 - 368], 356.4 – 357.29», ο Πλάτων υποστηρίζει ότι η Ειμαρμένη είναι αιτία των κοσμικών περιόδων (περιφορών), και ότι η περίοδος ή η εντός τους τάξη ή η αιτιώδης συνάφειας, όπως θεώρησαν ορισμένοι. Το δηλώνουν όλα όσα λέγει στον «Πολιτικό, 272.e»: «Τον Κόσμο τον έστρεφε σε αντίθετη κατεύθυνση η Ειμαρμένη και η έμφυτη επιθυμία του – τὸν δὲ δὴ κόσμον ἀνέστρεφεν εἱμαρμένη καὶ σύμφυτος ἐπιθυμία,», οδηγώντας τον κατά την αντίστροφη προς την προηγούμενη κυκλική κίνηση. Είναι δηλ. φανερό ότι εδώ θεωρεί πως η Ειμαρμένη κινεί, και ότι από αυτή κινείται ο σύμπας Κόσμος καθ’ όλες τις κινήσεις που εμπεριέχει. Εξ ου και στην αρχή της κίνησης τον κάνει περισσότερο ακριβή ενώ στο τέλος περισσότερο αμβλύ. Διότι η τάξη είναι λιγότερη στα έσχατα όντα του Κόσμου και περισσότερη στα πρωταρχικά. Καθώς λοιπόν η Ειμαρμένη είναι τέτοιου είδους, δηλ. αιτίας της κινήσεως των κοσμικών περιόδων (περιφορών), το ότι ο Πλάτων δεν την θεωρεί θεό θα μπορούσες να το καταλάβεις από τον αυτό διάλογο. Λέει δηλ. ότι δεν υπάρχουν δυο θεοί με αντίθετα φρονήματα που κινούν τον Κόσμο κατά δύο αντίθετες κινήσεις. Επιπλέον η ανακύκληση είναι αντίθετη προς την πρώτη κυκλική κίνηση που είναι θεϊκή. Προφανώς λοιπόν δεν θα υποστηρίξουμε ότι είναι θεϊκή εκείνη που μπορεί να τη θέτει σε κίνηση, εφόσον προηγουμένως είπε ότι ο θεός είναι η αρχή της πρώτης κυκλικής κίνησης. Ο Πλάτων άλλωστε πρόσθεσε ότι κι αν όλοι οι θεοί σταμάτησαν να φροντίζουν τα μέρη του Κόσμου που είχαν αναλάβει, εφόσον εκείνοι εγκατέλειψαν τον Κόσμο, στην συνέχεια τον έστρεφε προς την αντίθετη κατεύθυνση η Ειμαρμένη, εφόσον βέβαια κινεί την κίνηση την αντίθετη προς την πρώτη κυκλική κίνηση του σύμπαντος, την οποία κινούσε ο θεός, ενώ ένας θεός  να κινεί κίνηση αντίθετη προς έναν άλλο θεό είναι αδύνατο, ακόμα κι αν μετά το γεγονός της εγκατάλειψης του Κόσμου από όλους τους θεούς τον κινεί σαν να μην είναι εκείνη θεός. Περισσότερα ...

Προσφορά: Site + Ad + Αpp | 99 € / έτος ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ: ✓ Δυναμικό Site + Κατάταξη Google ✓ Καταχώρηση σε Παγκόσμιο Χρυσό Οδηγό ✓ Ενεργό Menu 6 ενοτήτων περιεχομένου ✓ Διαχειριστείτε τα περιεχόμενά σας!  Συνεργασία με το Star Network Star Network - PPC Ζητήστε μας να προβάλουμε το  δικό σας μήνυμα

Schizas.com Περιοδική Ενημέρωση 05.07.16 Η ΕΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ Είναι γνωστό πως ο πλατωνικός έρως υπήρξε αντικείμενο αντιλογιών, αμφισβητήσεων και, κυρίως, αιτία παρεξήγησης των βασικών απόψεων της σκέψης του μεγάλου αθηναίου φιλοσόφου. Ουσιαστική εξέτασή του υποχρεώνει το μελετητή του Πλάτωνα να εγκύψει προσεκτικά σε όλο του το έργο, για να ιχνεύσει έτσι την πραγματική φύση του ερωτικού στοιχείου, τόσο στις συμπαντικές, όσο και στις ανθρωπολογικές του διαστάσεις. Βασική αφετηρία είναι η μυθολογία της εποχής, την οποία ο φιλόσοφος επεξεργάστηκε για να διαμορφώσει έτσι, στο μέτρο της σκέψης του, τις μυθολογικές αφετηρίες. Το μεταφυσικό άνοιγμα θα ακολουθήσει σύμφωνα με το μυητικό και αποκαλυπτικό τρόπο της διάνοιας του Πλάτωνα. I  ΟΙ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ. Στο «Συμπόσιο»[1] παρατίθεται ένα χωρίο του Ησίοδου, το οποίο κάνει λόγο για τη γέννηση του Έρωτα, ενός απ’ τους αρχαιότερους θεούς, ο οποίος προήλθε απ’ το κοσμογονικό χάος και απ’ τη μάνα_Γη: «Ἤτοι μέν πρώτιστα Χάος γένετ’, αὐτάρ ἔπειτα Γαῖ’ εὐρύστερνος. Πάντων ἔδος ἀσφαλές αἰεί ἀθανάτων, οἵ ἔχουσι κάρη νιφόεντος Ὀλύμπου. Τάρταρά τ’ ἠερόεντι μυχῷ χθονός εὐνοδείης, ἠδ’ Ἔρως, ὅς κάλλιστος ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι, λυσιμελής, πάντων τε θεῶν πάντων τ’ ἀνθρώπων δάμναται ἐν στήθεσι νόον και ἐπιφρονα βουλήν». Στις Θεσπιές, στις οποίες ανήκε η πατρίδα του Ησίοδου, ο Έρως εθεωρείτο βαθιά φιλοσοφική σύλληψη η οποία οφειλόταν μερικά στην πανάρχαιη λατρεία του ομώνυμου θεού[2]. Πρωτογενής θεότητα ο Έρως, συναντιέται στον αρχαιοελληνικό χώρο ως συμπαντική δύναμη στην οποία υπακούει και με τους παλμούς της οποίας συντονίζεται το κοσμικό και το ανθρώπινο γίγεσθαι. Έτσι μόνο νοείται η κίνηση της φύσης, η έλξη των εναντίων, ο φυσικός οργασμός και η αέναη μορφοπλαστική δημιουργία. Τόσο η φυσική τάξη του σύμπαντος, όσο και η αταξία και η πάλη των στοιχείων, οφείλονται στην ερωτική φορά η οποία διέπει τα πάντα. Η φορά του μυθικού έρωτα είναι μανική και εμπνέεται απ’ τη θεία μανία «την ὑπό θείας ἐξαλλαγῆς ταῶν εἰωθότων νομίμων γιγνομένην» (Φαίδρος, 265α). Απ’ τα τέσσερα είδη της θείας μανίας, η «ερωτική»[3] υπερβαίνει και τη μαντική επίνοια του Απόλλωνα και την τε-λεστική του Διονύσου και την ποιητική των Μουσών. Ήδη διαισθανόμαστε τη θέση του Έρωτα στο ελληνικό πάνθεο και προσεγγίζουμε τη φύση του αρχαίου θεού. Είναι πρώτα πρώτα φανερό πως η ερωτική επίνοια βρίσκεται στις αφετηρίες του διονυσιακού και του απολλώνειου πνεύματος ταυτόχρονα, γιατί είναι παλαιότερη και γιατί έχει συμπαντικές διαστάσεις, χωρίς αποκλειστική αναφορά στην ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Θα λέγαμε μάλιστα πως ο πρωτόγονος άνθρωπος θεωρούσε το ερωτικό στοιχείο καθολικά και όχι μερικά, στις συγκεκριμένες δηλαδή ερωτικές του σχέσεις. Η πρωτογενής κοσμική ψυχή κάλυπτε και την ανθρώπινη, σε σημείο που το σεξ εντασσόταν στην κοσμική λειτουργία[4]. Ήδη ο Παρμενίδης τον Έρωτα «Γένεσιν λέγει». Όσο όμως ο άνθρωπος προσωποποιείται, όσο βαδίζει προς την προσωπική σύλληψη των άδηλων υπαρξιακών και συνειδησιακών δυνάμεών του, τόσο η μυθολογία του προσλαμβάνει πιο συγκεκριμένο χαρακτήρα, τόσο ο έρως προσεγγίζει την τάξη των γενεαλογημένων πια θεών. Χωρίς να χάνει τα πρεσβεία (πρεσβύτατος δε ὤν μεγίστων ἀγαθῶν ἡμῖν αἴτιος ἐστιν, Συμπ. 1786), συνδέεται με την Αφροδίτη. Η ουράνια και η πάνδημος Αφροδίτη δημιουργεί τον πάνδημον και τον Ουράνιον έρωτα αντίστοιχα και δε μπορεί να νοηθεί χωρίς αυτόν, σύμφωνα με την ομολογία του Παυσανία στο «Συμπόσιον»[5]. Η πρώτη Αφροδίτη, η «ἀμήτωρ οὐρανοῦ θυγάτηρ», γεννήθηκε απ’ τον αφρό της θάλασσας, ο οποίος γονιμοποιήθηκε απ’ το σπέρμα του τραυματισμένου Ουρανού. Η πάνδημος ήταν κόρη του Διός και της Διώνης και προστάτευε τον αγοραίο έρωτα. Θα χανόμασταν σε δύσβατους και σε ατελεύτητους δρόμους αν ακολουθούσαμε τη μυθολογία της αρχαιότητας και τις αναφορές της στα πλατωνικά κείμενα. Θέμα μας όμως δεν είναι η ερωτική διάσταση του κόσμου και της ψυχής στην ελληνική αρχαιότητα, αλλά στο έργο του Πλάτωνα. Βέβαια, και στά πλατωνικά κείμενα σχολιάζεται και συζητείται ο έρως και στις φυσικές και στις μη φυσικές σεξουαλικές του εκδιπλώσεις, γιατί ο φιλόσοφος δεν έκλεισε τα μάτια του μπροστά στα συμβαίνοντα, παρά τίς σθεναρές του απόψεις. Με το μύθο του «Αντρόγυνου» λ.χ. (Συμπ., 189 κ.εξ.) παρουσιάζεται μια γενικότερη θέα των σεξουαλικών σχέσεων. Ο αθηναίος φιλόσοφος θα δώσει πρωτόφαντο βάθος στους μύθους τους οποίους αναφέραμε μέχρι εδώ, γιατί δίδαξε άριστα πως η μυθική έκφραση της πραγματικότητας, πέρα απ’ την παιδική θέα του κόσμου, αποκαλύπτει και την ωριμότητα του φιλοσοφικού μύθου, την αλληγορική δηλαδή παράσταση των ύστατων αληθειών. Με την ίδια ρώμη ο φιλόσοφος θα φωτίσει και το ερωτικό στοιχείο, με το ίδιο ένθεο πάθος θα ερμηνεύσει τη συμπαντική και ανθρωπολογική διάσταση του έρωτα. Περισσότερα ... 8 επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν ότι η συνείδηση διαμορφώνει τον κόσμο γύρω μας  Σύμφωνα με τον Nikola Tesla, την ημέρα που η επιστήμη θα αρχίσει να μελετά τα μη φυσικά φαινόμενα θα έχει μεγαλύτερη πρόοδο μέσα σε μια δεκαετία από αυτή που σημείωσε σε όλους τους προηγούμενους αιώνες της ύπαρξής της. Προκειμένου να κατανοήσουμε την αληθινή φύση του σύμπαντος, πρέπει να σκεφτόμαστε με τους όρους της ενέργειας, της συχνότητας και των δονήσεων. Η επιστήμη έχει καλύτερα αποτελέσματα όταν βρίσκεται σε αρμονία με τη φύση. Με αυτά τα δύο μαζί ενωμένα, έχουμε τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε τεχνολογικές γνώσεις που μπορούν να βγουν στην επιφάνεια μόνο όταν η συλλογική συνείδηση είναι έτοιμη να τις αγκαλιάσει. Η συνειδητότητα αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα επίτευξης της αλλαγής στον πλανήτη. Οι θετικές σκέψεις που στέλνουμε, όπως η αγάπη, η ίαση, η προσευχή, η καλή πρόθεση, έχουν ισχυρή επιρροή σε αυτό προς το οποίο τις κατευθύνουμε. Οι έννοιες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μαζική κλίμακα, όπως για παράδειγμα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα που έχει έναν κοινό στόχο για να αντιμετωπίσει πολλαπλά προβλήματα, αλλά και σε μεμονωμένες καταστάσεις όπως συμβαίνει στην καθημερινή μας ζωή. Εδώ και αρκετό διάστημα, οι φυσικοί έχουν διερευνήσει τη σύνδεση ανάμεσα στην ανθρώπινη συνειδητότητα και τη σχέση της με τη δομή της ύλης. Παλαιότερα πίστευαν ότι το Νευτώνειο υλικό σύμπαν ήταν το θεμέλιο της φυσικής υλικής μας πραγματικότητας. Όλα αυτά άλλαξαν όταν άρχισαν να αναγνωρίζουν ότι τα πάντα στο σύμπαν αποτελούνται από ενέργεια. Οι επιστήμονες της κβαντικής φυσικής ανακάλυψαν ότι τα άτομα αποτελούνται από δίνες ενέργειας που συνεχώς περιστρέφονται και δονούνται. Αυτό αποτελεί ένα σοβαρό θέμα, καθώς η ενέργεια είναι το πιο μικροσκοπικό επίπεδο που μπορεί να παρατηρηθεί και η ανθρώπινη συνειδητότητα όχι μόνο συνδέεται με αυτή αλλά μπορεί να επηρεάσει τις αντιδράσεις της, ακόμη και να την ανακατασκευάσει. Ο Δανός φυσικός Niels Bohr αναφέρει πως ό,τι ονομάζουμε πραγματικό αποτελείται από πράγματα που δεν μπορούν να θεωρηθούν πραγματικά. Ο Ινδός επιστήμονας Paramahamsa Tewari λέει ότι η σύγχρονη επιστήμη θεωρεί την ύλη ως τη βασική πραγματικότητα πιστεύοντας ότι το διάστημα αποτελεί επέκταση του κενού. Επομένως, το φαινόμενο της δημιουργίας σταθερής κοσμικής ύλης υπερβαίνει το πεδίο έρευνας της παρούσας επιστήμης. Επίσης, η θεωρία ούτε εντοπίζει την πηγή της κοσμικής ενέργειας που βρίσκεται στη δομή της ύλης, ούτε μπορεί ή δεν θέλει να εξηγήσει την αιτία των ιδιοτήτων της ύλης οι οποίες προέρχονται από την αντίδρασή της. Εν συντομία αυτοί είναι οι περιορισμοί των σύγχρονων επιστημονικών θεωριών στο βασικό επίπεδο των φυσικών φαινομένων της φύσης. Όταν μια επιστημονική θεωρία δεν μπορεί να εξηγήσει το ζήτημα της ίδιας της προέλευσης της συμπαντικής ύλης και της ενέργειας, πώς θα μπορούσε ποτέ να συλλάβει και να εξηγήσει το φαινόμενο της συνειδητότητας, η οποία είναι εμφανής στα έμβια όντα; Η αποκάλυψη ότι το σύμπαν δεν είναι η συγκέντρωση φυσικών μερών, αλλά αντίθετα προέρχεται από την ανάμιξη κυμάτων άυλης ενέργειας προκύπτει, μεταξύ άλλων, από το έργο του Albert Einstein, του Max Planck και του Werner Heisenberg. Περισσότερα ... Πλατωνικός έρωτας Ο έρωτας για τον Πλάτωνα είναι η προσωποποίηση του αληθινού φιλοσόφου και η ερωτική μύηση ένας δρόμος για την κατάκτηση των Ιδεών. Ο έρωτας πριν τον Πλάτωνα O «έρωτας» στα αρχαία ελληνικά διατηρεί πάντοτε ως πρωτεύουσα σημασία του τη σεξουαλική έλξη - δεν περιγράφει μια κατάσταση ή ένα συναίσθημα, αλλά μια ορμή κίνησης προς ένα αντικείμενο επιθυμίας. Με την έννοια ακριβώς αυτή εντάσσεται στη Θεογονία του Ησιόδου, όπου εμφανίζεται ως πρωταρχική και αγένητη θεότητα, μια θεότητα που δεν γεννά τίποτε αλλά μεσολαβεί για να γεννηθούν όλες οι άλλες . Ανάλογο ρόλο έχει ο έρωτας και σε άλλες προφιλοσοφικές κοσμογονίες, όπως του Φερεκύδη και του Ακουσίλαου, ή στις ποικίλες εκδοχές της κοσμογονίας των Ορφικών. Ο Αριστοτέλης , αναζητώντας προδρόμους του δικού του ποιητικού αιτίου, θα συσχετίσει τον έρωτα του Ησιόδου με τη φευγαλέα εμφάνιση της ίδιας θεότητας στον Παρμενίδη αλλά και με την «φιλότητα» του Eμπεδοκλή , που είναι μια κοσμική δύναμη ένωσης των ομοειδών . Μας δίνει έτσι τη λειτουργία που συμβολίζει ο έρωτας στην προσωκρατική σκέψη: ο έρωτας είναι η προσωποποίηση της δύναμης ή της αιτίας κίνησης των όντων στο σύμπαν. Τι είναι ο πλατωνικός έρωτας H φιλοσοφική σύλληψη του έρωτα ξεκινά με τον Πλάτωνα και συνεχίζεται σε όλη τη μακραίωνη πλατωνική παράδοση. O Πλάτων θα αφιερώσει δύο από τους ωραιότερους διαλόγους του στον έρωτα -το Συμπόσιο και τον Φαίδρο -, ενώ το μοτίβο του φιλοσοφικού έρωτα διατρέχει το έργο του από τον πρώιμο Xαρμίδη μέχρι την ύστερη 7η Eπιστολή.          Στη φιλοσοφία του Πλάτωνα τη λειτουργία της κινητήριας κοσμικής δύναμης θα την αναλάβει η ψυχή. Στον έρωτα ο Πλάτων θα αναθέσει έναν διαφορετικό και πρωτόγνωρο ρόλο: ο έρωτας, η πιο ισχυρή και πολύπλοκη ανθρώπινη επιθυμία, λειτουργεί ως ένας ανέλπιστος εσωτερικός σύμμαχός μας στον δρόμο προς την αληθινή φιλοσοφία. H ερωτική έλξη ξεκινά ως άλογο πάθος, έχει όμως τη δυνατότητα να μετασχηματιστεί σε ένα είδος θεϊκής μανίας, που ωθεί τον άνθρωπο προς την ένωση με τις Iδέες. Για τον Πλάτωνα, ο έρωτας έχει κάτι το φιλοσοφικό, γιατί όπως ο φιλόσοφος βρίσκεται ανάμεσα στη σοφία και την άγνοια, έτσι και ο έρωτας, που είναι εξ ορισμού ανικανοποίητος, είναι ένας δαίμων που παλινδρομεί ανάμεσα στην έλλειψη και την πλήρωση. Συμπόσιο Ο Σωκράτης του Συμποσίου εξιστορεί στους συνδαιτημόνες του όσα του δίδαξε για τον έρωτα μια ιέρια, η Διοτίμα. Ο έρωτας είναι δαίμων, γιος του Πόρου και της Πενίας. Aπό τους δύο γονείς του αντλεί την αντιφατική του φύση. H ενδιάμεση φύση του ορίζει και τη σχέση του με τη γνώση και τη σοφία: ο έρωτας βρίσκεται ανάμεσα στη σοφία και στην αμάθεια. Oι θεοί δεν φιλοσοφούν, γιατί κατέχουν τη γνώση. Oύτε όμως και οι ανόητοι φιλοσοφούν, αφού δεν συνειδητoποιούν την άγνοιά τους. Φιλοσοφούν μόνο αυτοί που αντιλαμβάνονται την αξία και την ωραιότητα της σοφίας, χωρίς να την κατέχουν. O έρωτας λοιπόν ως κυνηγός του ωραίου ρέπει προς τη σοφία, «είναι ο ίδιος φιλόσοφος» (204b). Aντικείμενο του έρωτα είναι το ωραίο, και μάλιστα ο «τόκος» (η δημιουργία) μέσα στην ωραιότητα. Στόχος του ηκατάκτηση της αθανασίας : αθανασία σωματική, που επιτυγχάνεται με την σεξουαλική αναπαραγωγή, κυρίως όμως αθανασία πνευματική, μέσω των έργων της ψυχής που διεκδικούν ένα μερίδιο στην αιωνιότητα. O Πλάτων σκιαγραφεί μια κλίμακα ερωτικής ανάβασης, που διαδοχικά καλύπτει την έλξη προς ένα ωραίο σώμα, την έλξη προς όλα τα ωραία σώματα, την έλξη προς τις ωραίες ψυχές, την έλξη προς τις ωραίες δημιουργίες και μαθήσεις, για να καταλήξει στην αποκάλυψη ότι το πραγματικό κίνητρο του έρωτα είναι η ταύτισή του με το ιδεατό Ωραίο, με την Iδέα του ωραιότητας. Περισσότερα ...

Προσφορά: Site + Ad + Αpp | 99 € / έτος ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ: ✓ Δυναμικό Site + Κατάταξη Google ✓ Καταχώρηση σε Παγκόσμιο Χρυσό Οδηγό ✓ Ενεργό Menu 6 ενοτήτων περιεχομένου ✓ Διαχειριστείτε τα περιεχόμενά σας!  Συνεργασία με το Star Network Star Network - PPC Ζητήστε μας να προβάλουμε το  δικό σας μήνυμα

Schizas.com Περιοδική Ενημέρωση 02.07.16 Πηνειάδες Νύμφες Απόλλων και Δάφνη. Waterhouse, John William, 1908 Οι Νύμφες ήταν γυναικείες μορφές θεϊκής καταγωγής, νεαρές στην ηλικία, που ζούσαν μέσα στην άγρια φύση, τριγύριζαν στα βουνά, συνοδεύοντας την Άρτεμη και παίζοντας μαζί της. Ήταν όλες τους πανέμορφες, η Άρτεμη όμως ξεχώριζε με τη θωριά της ανάμεσά τους. Τραγουδούσαν και χόρευαν μαζί με τον Πάνα στα λιβάδια και στις πλαγιές, συνήθως κοντά στις πηγές. Υμνούσαν με τις γλυκιές φωνές τους τους Ολύμπιους θεούς και ιδιαίτερα τον πατέρα του Πάνα, τον Ερμή. Μαζί τους χόρευε και η Αφροδίτη, μαζί με τις Χάριτες, όπως λέει ο Όμηρος, στο βουνό Ίδα, στην Τροία. Άλλοτε το χορό τους τον οδηγεί ο ίδιος ο θεός Απόλλωνας. Οι Νύμφες θεωρούνταν γενικά κάτι μεταξύ θεών και θνητών, και λατρεύονταν ως ξεχωριστές θεότητες. Δεν ήταν αθάνατες, ζούσαν όμως πάρα πολύ και τρέφονταν με αμβροσία. Σύμφωνα με την παράδοση οι Πηνειάδες Νύμφες ήταν κόρες του ποτάμιου Θεού Πηνειού κι έδωσαν τα όνοματά τους στις Θεσσαλικές πόλεις. Στα άνωθεν νομίσματα των πόλεων Λάρισας και Τρίκκης εικονίζονται οι ομώνυμες Νύμφες (Τρίκκη/α: Θεά της ιατρικής και της υγείας). Ανάγλυφο με παράσταση, όπου απεικονίζεται ο Θεός της ιατρικής Ασκληπιός, η κόρη του Πηνειού και της Βουράς, Θεά της Υγείας Τρίκκη, καθώς και μια συμβολική μορφή ιππέως. Πρόκειται πιθανότατα για ομαδικό ανάθημα. (4ος αιώνας π.Χ.) Περισσότερα ... Ο χρόνος των ώριμων ανθρώπων ΜΕΤΡΗΣΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ ΟΤΙ ΜΟΥ ΥΠΟΛΕΙΠΕΤΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΖΩΗΣ απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα. Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση. ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΙΑ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΑΤΕΡΜΟΝΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ όπου συζητούνται καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δεν θα καταλήξει κανείς πουθενά. ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΙΑ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει. Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες. Δεν θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί. Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους. ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ Η ΖΗΛΙΑ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΥΠΟΤΙΜΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΚΑΝΟΤΕΡΟΥΣ για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματά τους. Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα. Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΖΗΤΩ ΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται. Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα. ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ. Περισσότερα ... Η φιλοσοφία του Σωκράτη (469-399 π.Χ.) Ο φιλόσοφος Σωκράτης παραμένει ένα αίνιγμα, όπως άλλωστε υπήρξε και όσο ζούσε. Παρόλο που δεν άφησε ούτε δείγμα συγγράμματος, θεωρείται ακόμα και σήμερα ένας από τους φιλοσόφους που άλλαξαν για πάντα το πώς αντιλαμβανόμαστε την φιλοσοφία και επηρέασε σχεδόν όλες τις υπόλοιπες φιλοσοφικές σχολές. Πέρασε τη ζωή του στις αγορές και του δρόμους της Αθήνας και θεωρούσε ότι τα χωράφια και τα δέντρα δεν έχουν κάτι να του πουν. Ό,τι ξέρουμε για αυτόν το γνωρίζουμε μέσω άλλων, όπως τον Πλάτωνα, τον Ξενοφώντα και τον Αριστοτέλη. Η ζωή του θεωρείται παράδειγμα προς μίμηση για μια φιλοσοφική ζωή – όπως εξάλλου και ο θάνατός του. Είναι πολύ δύσκολο όμως να διακρίνουμε τον ιστορικό Σωκράτη, από τον Σωκράτη όπως τον παρουσιάζει κάθε ένας που γράφει γι’ αυτόν, που τελικά έχει δημιουργηθεί μια κατάσταση γνωστή ως το “Σωκρατικό πρόβλημα”. Δεν έχουμε τον αληθινό Σωκράτη, αλλά τις πολλές ερμηνείες που αναπαριστούν έναν θεωρητικά πιθανό Σωκράτη. Ξέρουμε πάντως ότι ήταν γιος του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης από το δήμο της Αλωπεκής. Παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία την Ξανθίππη κι έκαναν 3 παιδιά. Στις φιλοσοφικές του έρευνες τον παρακολουθούσαν πολλοί, κυρίως νέοι και σχηματίστηκε γύρω του ένας όμιλος, που δεν αποτελούσε όμως σχολή, γιατί ο Σωκράτης δεν δίδαξε συστηματικά, αλλά διαλεγόταν σε κάθε σημείο της πόλης, με ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης. Σε αντίθεση με τους σοφιστές δεν έπαιρνε χρήματα από τους μαθητές του. Δήλωνε ότι άκουγε μέσα του μία φωνή, την οποία ονόμαζε «δαιμόνιο» και του απαγόρευε να πράττει κάποια πράγματα, ανεξαρτήτως καλού ή κακού όμως, δεν πρέπει δηλαδή να συγχέεται με την έννοια της συνείδησης. Αυτό βέβαια δεν ακουγόταν πολύ ωραίο στους υπόλοιπους Αθηναίους. Απέφευγε την εμπλοκή στην πολιτική και προτιμούσε να πορεύεται τη δική του ανεξάρτητη πορεία. Μόνη εξαίρεση, όταν η πατρίδα τον καλούσε. Θεωρούσε τον εαυτό του την αλογόμυγα που τσιμπά, ενοχλεί τους εφησυχασµένους πολίτες, ξυπνώντας τους από το λήθαργο. Ζωή Ο Σωκράτης πίστευε ότι η αυτογνωσία ήταν επαρκής για να ζήσει κανείς μια καλή ζωή. Ταύτιζε την γνώση με την αρετή. Οι άνθρωποι είναι δυνατόν να φτάσουν στην απόλυτη γνώση έλεγε, αρκεί να ακολουθήσουν τη σωστή μέθοδο. Η γνώση δεν είναι δεδομένη και ανώδυνη, παρομοιάζεται μάλιστα με τις ωδίνες του τοκετού. Αν μπορούμε να “μάθουμε τη γνώση”, τότε μπορούμε να διδαχθούμε και την αρετή. Ο τρόπος που ζούσε συνίστατο στην εξέταση της ζωής των ανθρώπων, τη δική του και των άλλων, επειδή “Ο δὲ ἀνεξέταστος βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ” (η ζωή που δεν εξετάζεται δεν αρμόζει σε άνθρωπο). Πρέπει κανείς να αναζητά τη γνώση και τη σοφία πριν από τα άλλα ιδιωτικά του συμφέροντα. Η γνώση αναζητείται ως μέσο για την ηθική δράση. Η λογική αποτελεί προϋπόθεση για να ζήσει κανείς μια καλή ζωή, κατά τον Σωκράτη.  Η αληθινή μας ευτυχία εξαρτάται από το αν κάνουμε αυτό που είναι σωστό. Δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος αν δρας αντίθετα με όσα πιστεύεις. Η ηθική του Σωκράτη έχει έναν τελολογικό χαρακτήρα – η μηχανιστική εξήγηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι λανθασμένη. Η ανθρώπινη δράση στοχεύει στο καλό και υπάρχει σκοπός στη φύση. Ο Σωκράτης πίστευε ότι όταν οι άνθρωποι λειτουργούν ανήθικα δεν το κάνουν σκόπιμα, το οποίο είναι γνωστό και ως το Σωκρατικό Παράδοξο. Έλεγε ότι αν κάποιος ξέρει ποιο είναι το σωστό, τότε θα πράξει αναλόγως. Αλλιώς απλώς δεν ξέρει ποιο είναι το σωστό. Αν κάποιος δεν λειτουργεί με τρόπο καλό, τότε μάλλον κάνει λάθος, του λείπει η γνώση για το πώς θα φερθεί σωστά στην όποια περίσταση. Οπότε για τον Σωκράτη, η γνώση σημαίνει αρετή και είναι “καλή”, ενώ η άγνοια είναι “κακή”, άχρηστη. Είναι λοιπόν σαν να είμαστε υπεύθυνοι για το τι γνωρίζουμε και τι όχι, επομένως είμαστε και υπεύθυνοι για την προσωπική μας ευτυχία. Ο Αριστοτέλης βέβαια διαφωνούσε, έλεγε ότι κάποιος μπορεί να γνωρίζει ποιο είναι το καλύτερο που έχει να κάνει, αλλά και πάλι να δράσει λανθασμένα. Περισσότερα ...

Προσφορά: Site + Ad + Αpp | 99 € / έτος ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ: ✓ Δυναμικό Site + Κατάταξη Google ✓ Καταχώρηση σε Παγκόσμιο Χρυσό Οδηγό ✓ Ενεργό Menu 6 ενοτήτων περιεχομένου ✓ Διαχειριστείτε τα περιεχόμενά σας!  Συνεργασία με το Star Network Star Network - PPC Ζητήστε μας να προβάλουμε το  δικό σας μήνυμα

ΙΟΥΛΙΟΣ 2016

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

(ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ ΤΗΣ)

Κεφάλαιο 1295 α1

Περὶ δὲ τυραννίδος ἦν ἡμῖν λοιπὸν εἰπεῖν, οὐχ ὡς ἐνούσης πολυλογίας περὶ αὐτήν, ἀλλ' ὅπως λάβῃ τῆς μεθόδου τὸ μέρος, ἐπειδὴ καὶ ταύτην τίθεμεν τῶν πολιτειῶν τι μέρος. περὶ μὲν οὖν βασιλείας διωρίσαμεν ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις, ἐν οἷς περὶ τῆς μάλιστα λεγομένης βασιλείας ἐποιούμεθα τὴν σκέψιν, πότερον ἀσύμφορος ἢ συμφέρει ταῖς πόλεσιν, καὶ τίνα καὶ πόθεν δεῖ καθιστάναι, καὶ πῶς·

τυραννίδος δ' εἴδη δύο μὲν διείλομεν ἐν οἷς περὶ βασιλείας ἐπεσκοποῦμεν, διὰ τὸ τὴν δύναμιν ἐπαλλάττειν πως αὐτῶν καὶ πρὸς τὴν βασιλείαν, διὰ τὸ κατὰ νόμον εἶναι ἀμφοτέρας ταύτας τὰς ἀρχάς (ἔν τε γὰρ τῶν βαρβάρων τισὶν αἱροῦνται αὐτοκράτορας μονάρχους, καὶ τὸ παλαιὸν ἐν τοῖς ἀρχαίοις ῞Ελλησιν ἐγίγνοντό τινες μόναρχοι τὸν τρόπον τοῦτον, οὓς ἐκάλουν αἰσυμνήτας), ἔχουσι δέ τινας πρὸς ἀλλήλας αὗται διαφοράς, ἦσαν δὲ διὰ μὲν τὸ κατὰ νόμον βασιλικαὶ καὶ διὰ τὸ μοναρχεῖν ἑκόντων, τυραννικαὶ δὲ διὰ τὸ δεσποτικῶς ἄρχειν κατὰ τὴν αὑτῶν γνώμην·

τρίτον δὲ εἶδος τυραννίδος, ἥπερ μάλιστ' εἶναι δοκεῖ τυραννίς, ἀντίστροφος οὖσα τῇ παμβασιλείᾳ. τοιαύτην δ' ἀναγκαῖον εἶναι τυραννίδα τὴν μοναρχίαν ἥτις ἀνυπεύθυνος ἄρχει τῶν ὁμοίων καὶ βελτιόνων πάντων πρὸς τὸ σφέτερον αὐτῆς συμφέρον, ἀλλὰ μὴ πρὸς τὸ τῶν ἀρχομένων. διόπερ ἀκούσιος· οὐθεὶς γὰρ ἑκὼν ὑπομένει τῶν ἐλευθέρων τὴν τοιαύτην ἀρχήν. τυραννίδος μὲν οὖν εἴδη ταῦτα καὶ τοσαῦτα διὰ τὰς εἰρημένας αἰτίας.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ευκλείδη Λιθοξόου

Για την τυραννίδα λοιπόν αναφερθήκαμε όχι αναλυτικά αλλά μόνο όπως θα μπορούσε να αντιληφθεί κανείς την ύπαρξή της εν μέρει σε όλα τα πολιτεύματα. Και όσον αφορά την βασιλεία ξεκαθαρίσαμε από την αρχή στην περιγραφή της, πότε είναι ασύμφορη, πότε συμφέρει στις πόλεις και με ποιόν τρόπο και πως εδραιώνεται.

Επισημάναμε δύο είδη τυραννίδος όταν εξετάζαμε τα περί βασιλείας, ανάλλογα με τον τρόπο που έχουν να επιβάλλονται και στο βασιλικό πολίτευμα, ανάλλογα με τις δύο προελεύσεις τους (γιατί είναι ίδιον των βαρβάρων να επιλέγουν ανεξέλεκτους μονάρχες, όπως και παλαιότερα στους αρχαίους Έλληνες υπήρχε η συνήθεια μερικοί να γίνονται μονάρχες με παρόμοιο

τρόπο που τους οποίους ονόμαζαν αισυμνήτες (σ.μ. ελέῳ «αίσας» δηλαδή της θείας δικαιοσύνης), που έχουν ορισμένες διαφορές, διότι και οι δύο ήταν βασιλικές με νομοποιημένη την απόλυτη εξουσία, αλλά τυραννικές όσον αφορά την αυθαίρετη επιβολή της γνώμης (σ.μ. αδιαφορία για το κοινό συναίσθημα).

Υπάρχει και τρίτο είδος τυραννίδος, η οποία μάλιστα είναι αυτή που δεν έχει καμία σχέση με την βασιλεία και είναι η κατ’ εξοχήν τυραννίς. Σε αυτήν η μοναρχία είναι καταναγκαστική και ανεύθυνη απένατι όλων των κατηγοριών και των τάξεων των πολιτών, προς όφελος μόνον το δικό της και όχι των αρχομένων. Γι αυτό και είναι αθέμιτη. Γιατί κανένας ελεύθερος άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να ανέχεται μία τέτοια αρχή. Αυτά λοιπόν είναι τα είδη της τυραννίας ανάλογα με την προέλευσή τους.

ΣΧΟΛΙΟ: Κατά την προϊστορία της Ελλάδος κατέπεσαν πολλές βασιλείες εξ αιτίας τυράννων (αισυμνητών) που εξελέγησαν από λαϊκές εξεγέρσεις εναντίων κακών βασιλέων ή πολιτικών ασταθειών (σ.μ. περίπτωση Πεισίστρατου) την οποία κατέκρινε ο Σόλων.

Κατά τους κλασσικούς χρόνους (τελευταία χιλιετία) η ανατροπή των αισυμνητών έφερε σε φως τις Ελληνικές δημοκρατίες, πρώτα της Σπάρτης του Λυκούργου η οποία βοήθησε στον εκθρονισμό τυράννων από τις πόλεις που ζήτησαν την συμμαχία της (σ.μ. περίπτωση επίσης Αθηναίων και Πεισιστρατίδων).

Η πρώτη αναφορά για εκδημοκρατισμό ανάγεται κατά τον Παυσανία στην παραίτηση του Θησέα από την βασιλεία των Αθηνών και την αδιαφορία του Ηρακλή για τους θρόνους της Θήβας και του Άργους στους οποίους είχε δικαιώματα. Ακόμη ο Μίνωας δεν ήταν βασιλεύς διότι ο Κρήτες (όπως μας αναφέρει ο Όμηρος στην Οδύσσεια δεν ήταν ομόαιμοι αλλά πολυπολιτισμικοί

και για εννέα χρόνους ο Μίνως κατάφερε να οργανώσει το κράτος με την απαράμιλλη δικαιοσύνη του σαν αισυμνήτης που έμεινε γι αυτό ένδοξο το όνομά του στην ιστορία. Κατά τον Πλούταρχο (βλέπε βίος Θησέα) ο ήρωας

βοήθησε τον Μίνωα για την αποκάλυψη των δολοπλοκιών (λαβύρινθος) που εξέπλεκαν εναντίον του οι εχθροί του και κατασυκοφάντησαν και τον σύμμαχό του Αιγαία βασιλιά της Αθήνας για να αποσπάσουν την προσοχή του.

Ο Θησέας εξεστράτευσε στην Κρήτη για να αποκαταστήσει την τιμή του πατέρα του αποκαλύπτοντας τους συνωμότες αρχηγός των οποίων ήταν ο στρατηγός Ταύρος που απεπλάνησε την Πασιφάη και έκανε μαζί της παιδί

τον Μινώταυρο. Ο τελευταίος προοριζόταν για ισόβιος τύραννος της Κρήτης μετά την σχεδιαζόμενη δολοφονία του Μίνωα.

Αυτή είναι η πραγματική ιστορία που μας αποκαλύπτει ο Πλούταρχος και ήταν η αιτία να επισημάνει τις ατέλειες του θεσμού της βασιλείας ο Θησέας και να

παραιτηθεί από τον θρόνο υπέρ των ελευθέρων πολιτών της Αθήνας.

Σε άλλο κεφάλαιο ο Αριστοτέλης περιγράφει πως η δημοκρατία του Λυκούργου περιέπεσε μεταγενέστερα σε τυραννία των εφόρων που ήταν εκλεγμένοι από τον λαό με δημοκρατικές διαδικασίες όπως και οι δημαγωγοί των Αθηναίων κατά τον 5^ο αιώνα. Αυτή κατά τον Θουκυδίδη ήταν και η αιτία του Πελοποννησιακού πολέμου μεταξύ των δύο ηγέτιδων δυνάμεων του Ελληνισμού, της Σπάρτης και της Αθήνας.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Κεφάλαιο 1302 α 8

ὅμως δὲ ἀσφαλεστέρα καὶ

ἀστασίαστος μᾶλλον ἡ δημοκρατία τῆς ὀλιγαρχίας. ἐν μὲν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις ἐγγίνονται δύο, ἥ τε πρὸς ἀλλήλους στάσις καὶ ἔτι ἡ πρὸς τὸν δῆμον, ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις ἡ πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν μόνον, αὐτῷ δὲ πρὸς αὑτόν, ὅ τι καὶ ἄξιον εἰπεῖν, οὐκ ἐγγίνεται τῷ δήμῳ στάσις· ἔτι δὲ ἡ ἐκ τῶν μέσων πολιτεία ἐγγυτέρω τοῦ δήμου ἢ ἡ τῶν ὀλίγων· ἥπερ ἐστὶν ἀσφαλεστάτη τῶν τοιούτων πολιτειῶν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Όμως ασφαλέστερη από τον κίνδυνο επαναστάσεων είναι περισσότερο η δημοκρατία παρά η ολιγαρχία. Γιατί στις ολιγαρχίες υπάρχουν δύο αιτίες για επανάσταση, η εμφύλια και η ανατρεπτική της εξουσίας, ενώ στις δημοκρατίες μόνον επανάσταση κατά της ολιγαρχίας, και σε αυτήν την περίπτωση μπορούμε να πούμε στα σοβαρά ότι μπορεί να επαναστατήσει ο δήμος εναντίον του εαυτού του. Γι αυτό και είναι ασφαλέστερη (η δημοκρατία) από όλα τα πολιτεύματα.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ Στίχος α 24

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΘΗΛΥΚΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Εἰ δή τις ἐξ ἀρχῆς τὰ πράγματα φυόμενα βλέψειεν,

ὥσπερ ἐν τοῖς ἄλλοις, καὶ ἐν τούτοις κάλλιστ' ἂν οὕτω

θεωρήσειεν. ἀνάγκη δὴ πρῶτον συνδυάζεσθαι τοὺς ἄνευ

ἀλλήλων μὴ δυναμένους εἶναι, οἷον θῆλυ μὲν καὶ ἄρρεν τῆς

γεννήσεως ἕνεκεν (καὶ τοῦτο οὐκ ἐκ προαιρέσεως, ἀλλ' ὥσπερ

καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ζῴοις καὶ φυτοῖς φυσικὸν τὸ ἐφίεσθαι,

οἷον αὐτό, τοιοῦτον καταλιπεῖν ἕτερον), ἄρχον δὲ φύσει καὶ

ἀρχόμενον διὰ τὴν σωτηρίαν. τὸ μὲν γὰρ δυνάμενον τῇ

διανοίᾳ προορᾶν ἄρχον φύσει καὶ δεσπόζον φύσει, τὸ δὲ

δυνάμενον [ταῦτα] τῷ σώματι πονεῖν ἀρχόμενον καὶ φύσει

δοῦλον· διὸ δεσπότῃ καὶ δούλῳ ταὐτὸ συμφέρει. φύσει μὲν

οὖν διώρισται τὸ θῆλυ καὶ τὸ δοῦλον (οὐθὲν γὰρ ἡ φύσις

ποιεῖ τοιοῦτον οἷον οἱ χαλκοτύποι τὴν Δελφικὴν μάχαιραν,

πενιχρῶς, ἀλλ' ἓν πρὸς ἕν· οὕτω γὰρ ἂν ἀποτελοῖτο κάλ-

λιστα τῶν ὀργάνων ἕκαστον, μὴ πολλοῖς ἔργοις ἀλλ' ἑνὶ

δουλεῦον)· ἐν δὲ τοῖς βαρβάροις τὸ θῆλυ καὶ τὸ δοῦλον τὴν

αὐτὴν ἔχει τάξιν. αἴτιον δ' ὅτι τὸ φύσει ἄρχον οὐκ ἔχου-

σιν, ἀλλὰ γίνεται ἡ κοινωνία αὐτῶν δούλης καὶ δούλου. διό

φασιν οἱ ποιηταὶ “βαρβάρων δ' ῞Ελληνας ἄρχειν εἰκός”,

ὡς ταὐτὸ φύσει βάρβαρον καὶ δοῦλον ὄν. ἐκ μὲν οὖν τού-

των τῶν δύο κοινωνιῶν οἰκία πρώτη, καὶ ὀρθῶς ῾Ησίοδος

εἶπε ποιήσας “οἶκον μὲν πρώτιστα γυναῖκά τε βοῦν τ' ἀρο-

τῆρα”· ὁ γὰρ βοῦς ἀντ' οἰκέτου τοῖς πένησίν ἐστιν. ἡ μὲν

οὖν εἰς πᾶσαν ἡμέραν συνεστηκυῖα κοινωνία κατὰ φύσιν

οἶκός ἐστιν, οὓς Χαρώνδας μὲν καλεῖ ὁμοσιπύους, ᾿Επιμενίδης

δὲ ὁ Κρὴς ὁμοκάπους· ἡ δ' ἐκ πλειόνων οἰκιῶν κοινωνία

πρώτη χρήσεως ἕνεκεν μὴ ἐφημέρου κώμη. μάλιστα δὲ

κατὰ φύσιν ἔοικεν ἡ κώμη ἀποικία οἰκίας εἶναι, οὓς κα-

λοῦσί τινες ὁμογάλακτας, παῖδάς τε καὶ παίδων παῖδας.

διὸ καὶ τὸ πρῶτον ἐβασιλεύοντο αἱ πόλεις, καὶ νῦν ἔτι τὰ

ἔθνη· ἐκ βασιλευομένων γὰρ συνῆλθον· πᾶσα γὰρ οἰκία

βασιλεύεται ὑπὸ τοῦ πρεσβυτάτου, ὥστε καὶ αἱ ἀποικίαι, διὰ

τὴν συγγένειαν. καὶ τοῦτ' ἐστὶν ὃ λέγει ῞Ομηρος “θεμιστεύει

δὲ ἕκαστος παίδων ἠδ' ἀλόχων”. σποράδες γάρ· καὶ οὕτω

τὸ ἀρχαῖον ᾤκουν. καὶ τοὺς θεοὺς δὲ διὰ τοῦτο πάντες φασὶ

βασιλεύεσθαι, ὅτι καὶ αὐτοὶ οἱ μὲν ἔτι καὶ νῦν οἱ δὲ τὸ

ἀρχαῖον ἐβασιλεύοντο, ὥσπερ δὲ καὶ τὰ εἴδη ἑαυτοῖς ἀφ-

ομοιοῦσιν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ τοὺς βίους τῶν θεῶν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ευκλείδη Λιθοξόου

Εάν δει κανείς τα πράγματα όπως αναδεικνύονται φυσιολογικά εξ αρχής, όπως για όλα τα άλλα έτσι και γι αυτά πρέπει να κάνουμε την ίδια θεώρηση.

Και είναι ανάγκη κατά πρώτον λόγο να συνδυάζουμε όσα δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν το ένα χωρίς το άλλο, και στην προκειμένη περίπτωση το θηλυκό και το αρσενικό που συνυπάρχουν στην υπόθεση την γέννησης (όχι γιατί το θέλουν, αλλά γιατί έτσι συμβαίνει σε όλα τα ζώα και τα φυτά, το ένα να συμπληρώνει το άλλο εκ φύσεως), με την φυσική επιβολή του αλλά και την υποταγή του λόγω της ανάγκης της σωτηρίας τους.

Και όποιο υπερέχει στην διάνοια προορίζεται να έχει την φυσική επιβολή σε εκείνο που από την φύση του έχει την δυνατότητα να υποστεί την σωματική ταλαιπωρία από την υποταγή. Και έτσι δεν μπορεί να υπάρξουν ο δεσπότης ο δούλος ανεξάρτητα.

Από την φύση λοιπόν καθορίζονται το θήλυ και το δουλικό, πράγμα που συμβολίζεται από τους χαλκογράφους των Δελφών με την μάχαιρα, απλά αλλά και με σαφή τρόπο την υποχρέωση των κατακτητών να καταβάλλουν φόρους στον μαντείο (σ.μ. το 10%των λαφύρων στην περίπτωση του Αγησίλαου όπως μας αναφέρει ο Ξενοφών).

Έτσι υποδηλωνόταν ότι δεν υπάρχει εκ φύσεως κυριαρχία, παρά μόνον με την καλή σχέση με την δούλη και τον δούλο. Γι αυτό και οι ποιητές λένε ότι «προφανώς οι Έλληνες άρχουν των βαρβάρων» γιατί το βάρβαρο είναι από την φύση του δουλικό. Και από την σύνθεση αυτών των δύο αρχών προκύπτει η οικία, και ορθώς ο Ησίοδος είπε στο ποίημά του «Στον οίκο πρωτοστατεί η γυναίκα όπως το βόδι στο άροτρο». Διότι το βόδι εξυπηρετεί την ανάγκη του πεινασμένου αγρότη.

Με τον ίδιο τρόπο και ολόκληρη η κοινωνία είναι στην καθημερινότητά της ένας οίκος, και όλοι οι οίκοι χαρακτηρίζονται από τονΧαρωνίδα συντροφικοί (σ.μ. ομοτράπεζοι κατά τον Ησύχιο), και από τον Επιμενίδη τον Κρητικό συστεγαζόμενοι (σ.μ. στον ίδιο κήπο στο λεξικό του Δημητράκου). Ο δε συνοικισμός αποτελεί χωριό με σταθερό χαρακτήρα.

Φαίνεται μάλιστα ότι οι συνοικισμοί έχουν εκ φύσεως συγγενικούς δεσμούς, γι αυτό και κάποιοι ονομάζουν τις αποικίες ομογάλακτες, που γεννώνται η μία από την άλλη όπως τα παιδιά και τα παιδιά των παιδιών.

Γι αυτό και εξ αιτίας των συγγενικών δεσμών παλαιά υπήρχαν βασιλείες στις πόλεις, και μάλιστα ακόμη και σήμερα στα έθνη. Διότι όπως κάθε οικία διοικείται από τον γηραιότερο (σεβασμιότατο), έτσι και οι συνοικισμοί λόγω της συγγένειας.

Όπως λέγει και ο Όμηρος «κάθε παιδί συμπεριφέρεται όπως έμαθε από την μάνα του». Διότι γεννήθηκε από αυτήν. Και αυτή είναι πανάρχαιη αντίληψη.

Ακόμη και οι θεοί αναφέρουν όλοι ότι υποτάσσονται σε βασιλεία, και στο μέτρο που οι άνθρωποι μοιάζουν με τους θεούς, έτσι και οι ζωές τους μοιάζουν με τους βίους (μύθους) των θεών.

ΣΧΟΛΙΟ: Είναι προφανές ότι ο Αριστοτέλης θεωρεί ότι ο θεσμός της βασιλείας σχετίζεται άμεσα με τους συγγενικούς δεσμούς. Όταν η πόλις συγκατοικείται από μη ομογάλακτους η βασιλεία μετατρέπεται σε τυραννία και απαιτείται η αντικατάστασή της από συμμαχίες των οικισμών, που αποτελούν τον Δήμο.

ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΒΙΟΣ ΚΑΤΩΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑ «απόσπασμα»

Plutarchus Biogr., Phil., Cato Maior
Chapter 5, section 1, line 1.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ευκλείδη Λιθοξόου

5.1.1

Ταῦτα δ' οἱ μὲν εἰς μικρολογίαν ἐτίθεντο τοῦ ἀν-

δρός, οἱ δ' ὡς ἐπὶ διορθώσει καὶ σωφρονισμῷ τῶν ἄλλων

ἐνδοτέρω συστέλλοντος ἑαυτὸν ἀπεδέχοντο. πλὴν τὸ τοῖς

οἰκέταις ὡς ὑποζυγίοις ἀποχρησάμενον ἐπὶ γήρως ἐξε-

λαύνειν καὶ πιπράσκειν ἀτενοῦς ἄγαν ἤθους ἔγωγε τί-

θεμαι, καὶ μηδὲν ἀνθρώπῳ πρὸς ἄνθρωπον οἰομένου κοι-

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 5.1.1

Και όλα αυτά που αναφέραμε, άλλοι μεν τα αναφέρουν από

μικροπολιτική διάθεση, άλλοι όμως τα αποδεχόντουσαν για την

αποκατάσταση της ενδόμυχης αυτοσυνειδητοποίησής τους.

Όμως όταν αντιλαμβάνονταν τους συμβιβασμένους με τους

κατεστημένο (ικέτες) εξ αιτίας του επικείμενου γήρατος να

επιχειρούν να εμφανίσουν το καλύτερο ήθος, εγώ νομίζω ότι

από την αιτία αυτή για κανένα άνθρωπο δεν υπάρχει προς

τον συνάνθρωπό του κοινή αντίληψη της συνύπαρξης

5.2.1

νώνημα τῆς χρείας πλέον ὑπάρχειν. καίτοι τὴν χρηστό-

τητα τῆς δικαιοσύνης πλατύτερον τόπον ὁρῶμεν ἐπιλαμ-

βάνουσαν· νόμῳ μὲν γὰρ καὶ τῷ δικαίῳ πρὸς ἀνθρώ-

πους μόνον χρῆσθαι πεφύκαμεν, πρὸς εὐεργεσίας δὲ καὶ  

χάριτας ἔστιν ὅτε καὶ μέχρι τῶν ἀλόγων ζῴων ὥσπερ

ἐκ πηγῆς πλουσίας ἀπορρεῖ τῆς ἡμερότητος. καὶ γὰρ

ἵππων ἀπειρηκότων ὑπὸ χρόνου τροφαὶ καὶ κυνῶν οὐ

σκυλακεῖαι μόνον, ἀλλὰ καὶ γηροκομίαι τῷ χρηστῷ προς-

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 5.2.1

παρά μόνο με την κοινή αποδοχή της ανάγκης. Παρ’ όλα αυτά

βλέπουμε την δικαιοσύνη να χρησιμεύει για γενικότερους λόγους.

Διότι σαν άνθρωποι οφείλουμε να τηρούμε τους νόμους και το

δίκαιο, ακόμη και προς τα ζώα διότι έτσι απορρέει πλούσια

η εξημέρωση (σ.μ. πολιτισμός). Και έτσι διατρέφονται τα άλογα

όχι μόνον κατά την διάρκεια της ανάπτυξής τους με φροντίδα όπως

τα κουτάβια των σκύλων, αλλά τους πρέπει και να γηροκομηθούν.

5.3.1

ήκουσιν. ὁ δὲ τῶν Ἀθηναίων δῆμος οἰκοδομῶν τὸν Ἑκα-

τόμπεδον, ὅσας κατενόησεν ἡμιόνους μάλιστα τοῖς πόνοις

ἐγκαρτερούσας, ἀπέλυσεν ἐλευθέρας νέμεσθαι καὶ ἀφέ-

τους, ὧν μίαν φασὶ καταβαίνουσαν ἀφ' ἑαυτῆς πρὸς τὰ

ἔργα τοῖς ἀνάγουσι τὰς ἁμάξας ὑποζυγίοις εἰς ἀκρόπολιν

συμπαρατρέχειν καὶ προηγεῖσθαι καθάπερ ἐγκελευομένην

καὶ συνεξορμῶσαν, ἣν καὶ τρέφεσθαι δημοσίᾳ μέχρι τε-

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 5.3.1

Για τον λόγο αυτό και ο δήμος των Αθηναίων όταν οικοδό-

μησε τον Παρθενώνα, όσα μουλάρια ταλαιπωρήθηκαν

από την χρησιμοποίησή τους στις άμαξες για τα έργα της

Ακρόπολις, τα άφησαν ελεύθερα στο εξής να βοσκάνε, σαν

να ξεπλήρωσαν το χρέος τους και ψήφισε ο δήμος την

διατροφή τους με δημόσια δαπάνη μέχρι να πεθάνουν.

5.4.1

λευτῆς ἐψηφίσαντο. τῶν δὲ Κίμωνος ἵππων αἷς Ὀλύμπια

τρὶς ἐνίκησε καὶ ταφαὶ πλησίον εἰσὶ τῶν ἐκείνου μνημά-

των. κύνας δὲ συντρόφους γενομένους καὶ συνήθεις ἄλλοι

τε πολλοὶ καὶ Ξάνθιππος ὁ παλαιὸς τὸν εἰς Σαλαμῖνα

τῇ τριήρει παρανηξάμενον, ὅτε τὴν πόλιν ὁ δῆμος ἐξέλι-

πεν, ἐπὶ τῆς ἄκρας ἐκήδευσεν ἣν Κυνὸς σῆμα μέχρι

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 5.4.1

Τα δε άλογα του Κίμωνος που του χάρισαν τρεις νίκες

στην Ολυμπία, ετάφησαν πλησίον του μνήματός του.

Πολλοί δε σκύλοι όταν οι Αθηναίοι εγκατέλειψαν την

πόλη και μπήκαν στις τριήρεις για να πλεύσουν προς την

Σαλαμίνα τους ακολουθούσαν και ο σκύλος του Ξάνθιππου

κολυμπούσε πλάι στην τρίηρη, γι αυτό και τον έθαψε στο

ακρωτήριο που μέχρι σήμερα το ονομάζουν το μνημείο του

Σκύλου.

5.5.1

νῦν καλοῦσιν. οὐ γὰρ ὡς ὑποδήμασιν ἢ σκεύεσι τοῖς

ψυχὴν ἔχουσι χρηστέον, κοπέντα καὶ κατατριβέντα ταῖς

ὑπηρεσίαις ἀπορρίπτοντας, ἀλλ' εἰ διὰ μηδὲν ἄλλο με-

λέτης οὕνεκα τοῦ φιλανθρώπου προεθιστέον ἑαυτὸν ἐν

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 5.5.1

Διότι δεν θεωρούν την ψυχή σαν σκεύος όπως τα υποδή-

ματα, κατάλληλα εκ κατασκευής για χρηστικά και μόνο

αντικείμενα, αλλά σαν κάτι που είναι προετοιμασμένο

να αγαπά τον άνθρωπο και γι αυτόν τον λόγο είναι ήρεμο

5.6.1

τούτοις πρᾷον εἶναι καὶ μείλιχον. ἐγὼ μὲν οὖν οὐδὲ

βοῦν ἂν ἐργάτην διὰ γῆρας ἀποδοίμην, μή τί γε πρεσβύ-

τερον ἄνθρωπον, ἐκ χώρας συντρόφου καὶ διαίτης συν-

ήθους ὥσπερ ἐκ πατρίδος μεθιστάμενον ἀντὶ κερμάτων

μικρῶν, ἄχρηστόν γε τοῖς ὠνουμένοις ὥσπερ τοῖς πιπρά-

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 5.6.1

και μελιστάλακτο. Εγώ λοιπόν ούτε βόδι που χρησιμοποίησα

για δουλειές θα εγκατέλειπα όταν γερνούσε, και προ πάντων

υπερήλικα άνθρωπο, μέσα στον χώρο που συνεισέφερε στην

διαβίωση, όπως είναι η πατρίδα αντικαθιστώντας τον για το

κέρδος κάποιον κερμάτων, επειδή κάποιοι τον θεωρούν θα

τον θεωρούσαν άχρηστο.

5.7.1

σκουσι γενησόμενον. ὁ δὲ Κάτων, ὥσπερ νεανιευόμενος

ἐπὶ τούτοις, καὶ τὸν ἵππον ᾧ παρὰ τὰς στρατείας ὑπα-  

τεύων ἐχρῆτο φησὶν (fr. 54 M.²9) ἐν Ἰβηρίᾳ καταλιπεῖν,

ἵνα μὴ τῇ πόλει λογίσηται τὸ ναῦλον αὐτοῦ. ταῦτα μὲν οὖν

εἴτε μεγαλοψυχίας εἴτε μικρολογίας θετέον, ἔξεστι τῷ πεί-

θοντι χρῆσθαι λογισμῷ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 5.7.1

Ο δε Κάτων όπως λένε και το άλογό του, όταν ήταν νέος, που

ίππευε κατά τις εκστρατείες, το εγκατέλειψε στην Ιβηρία προ

κειμένου να μην χρεώσει τον ναύλο του στην πολιτεία για την

επιστροφή. Και τίθεται το ερώτημα: Το έκανε από μεγαλοψυχία

ή για μικροπολιτικούς λόγους, πράγμα που προβληματίζει όποιον

χρησιμοποιεί την λογική για να βρει την αλήθεια.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι δύο ύπατοι διακρίνονται στον μέγα και στον μικρό.

Ο μέγας ήταν ο προηγούμενος στην ιεραρχία….

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ «ΒΙΟΣ ΚΑΤΩΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑ»

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι δύο ύπατοι διακρίνονται στον μέγα και στον μικρό.

Ο μέγας ήταν ο προηγούμενος στην ιεραρχία….

Plutarchus Biogr., Phil., Cato Maior
Chapter 5, section 1, line 1.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ευκλείδη Λιθοξόου

5.1.1

Ταῦτα δ' οἱ μὲν εἰς μικρολογίαν ἐτίθεντο τοῦ ἀν-

δρός, οἱ δ' ὡς ἐπὶ διορθώσει καὶ σωφρονισμῷ τῶν ἄλλων

ἐνδοτέρω συστέλλοντος ἑαυτὸν ἀπεδέχοντο. πλὴν τὸ τοῖς

οἰκέταις ὡς ὑποζυγίοις ἀποχρησάμενον ἐπὶ γήρως ἐξε-

λαύνειν καὶ πιπράσκειν ἀτενοῦς ἄγαν ἤθους ἔγωγε τί-

θεμαι, καὶ μηδὲν ἀνθρώπῳ πρὸς ἄνθρωπον οἰομένου κοι-

ΕΡΜΗΝΕΙΑ 5.1.1

Και όλα αυτά που αναφέραμε, άλλοι μεν τα αναφέρουν από

μικροπολιτική διάθεση, άλλοι όμως τα αποδεχόντουσαν για την

αποκατάσταση της ενδόμυχης αυτοσυνειδητοποίησής τους.

Όμως αντιλαμβάνονταν τους συμβιβασμένους με τους κατεστημένο

(ικέτες) εξ αιτίας του επικείμενου γήρατος και

5.2.1

νώνημα τῆς χρείας πλέον ὑπάρχειν. καίτοι τὴν χρηστό-

τητα τῆς δικαιοσύνης πλατύτερον τόπον ὁρῶμεν ἐπιλαμ-

βάνουσαν· νόμῳ μὲν γὰρ καὶ τῷ δικαίῳ πρὸς ἀνθρώ-

πους μόνον χρῆσθαι πεφύκαμεν, πρὸς εὐεργεσίας δὲ καὶ  

χάριτας ἔστιν ὅτε καὶ μέχρι τῶν ἀλόγων ζῴων ὥσπερ

ἐκ πηγῆς πλουσίας ἀπορρεῖ τῆς ἡμερότητος. καὶ γὰρ

ἵππων ἀπειρηκότων ὑπὸ χρόνου τροφαὶ καὶ κυνῶν οὐ

σκυλακεῖαι μόνον, ἀλλὰ καὶ γηροκομίαι τῷ χρηστῷ προς-

5.3.1

ήκουσιν. ὁ δὲ τῶν Ἀθηναίων δῆμος οἰκοδομῶν τὸν Ἑκα-

τόμπεδον, ὅσας κατενόησεν ἡμιόνους μάλιστα τοῖς πόνοις

ἐγκαρτερούσας, ἀπέλυσεν ἐλευθέρας νέμεσθαι καὶ ἀφέ-

τους, ὧν μίαν φασὶ καταβαίνουσαν ἀφ' ἑαυτῆς πρὸς τὰ

ἔργα τοῖς ἀνάγουσι τὰς ἁμάξας ὑποζυγίοις εἰς ἀκρόπολιν

συμπαρατρέχειν καὶ προηγεῖσθαι καθάπερ ἐγκελευομένην

καὶ συνεξορμῶσαν, ἣν καὶ τρέφεσθαι δημοσίᾳ μέχρι τε-

5.4.1

λευτῆς ἐψηφίσαντο. τῶν δὲ Κίμωνος ἵππων αἷς Ὀλύμπια

τρὶς ἐνίκησε καὶ ταφαὶ πλησίον εἰσὶ τῶν ἐκείνου μνημά-

των. κύνας δὲ συντρόφους γενομένους καὶ συνήθεις ἄλλοι

τε πολλοὶ καὶ Ξάνθιππος ὁ παλαιὸς τὸν εἰς Σαλαμῖνα

τῇ τριήρει παρανηξάμενον, ὅτε τὴν πόλιν ὁ δῆμος ἐξέλι-

πεν, ἐπὶ τῆς ἄκρας ἐκήδευσεν ἣν Κυνὸς σῆμα μέχρι

5.5.1

νῦν καλοῦσιν. οὐ γὰρ ὡς ὑποδήμασιν ἢ σκεύεσι τοῖς

ψυχὴν ἔχουσι χρηστέον, κοπέντα καὶ κατατριβέντα ταῖς

ὑπηρεσίαις ἀπορρίπτοντας, ἀλλ' εἰ διὰ μηδὲν ἄλλο με-

λέτης οὕνεκα τοῦ φιλανθρώπου προεθιστέον ἑαυτὸν ἐν

5.6.1

τούτοις πρᾷον εἶναι καὶ μείλιχον. ἐγὼ μὲν οὖν οὐδὲ

βοῦν ἂν ἐργάτην διὰ γῆρας ἀποδοίμην, μή τί γε πρεσβύ-

τερον ἄνθρωπον, ἐκ χώρας συντρόφου καὶ διαίτης συν-

ήθους ὥσπερ ἐκ πατρίδος μεθιστάμενον ἀντὶ κερμάτων

μικρῶν, ἄχρηστόν γε τοῖς ὠνουμένοις ὥσπερ τοῖς πιπρά-

5.7.1

σκουσι γενησόμενον. ὁ δὲ Κάτων, ὥσπερ νεανιευόμενος

ἐπὶ τούτοις, καὶ τὸν ἵππον ᾧ παρὰ τὰς στρατείας ὑπα-  

τεύων ἐχρῆτο φησὶν (fr. 54 M.²9) ἐν Ἰβηρίᾳ καταλιπεῖν,

ἵνα μὴ τῇ πόλει λογίσηται τὸ ναῦλον αὐτοῦ. ταῦτα μὲν οὖν

εἴτε μεγαλοψυχίας εἴτε μικρολογίας θετέον, ἔξεστι τῷ πεί-

θοντι χρῆσθαι λογισμῷ.

ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ Η Πυθαγόρεια βάση της Ελληνικής κοσμοθέασης

Plutarchus Biogr., Phil., De animae procreatione in Timaeo (1012b-1030c)
Stephanus page 1017, section D, line 5
  ἡ δὲ
τῶν ὑπὸ Πλάτωνος ἐκκειμένων ἀριθμῶν τετρακτὺς ἐν-
τελεστέραν ἔσχηκε τὴν γένεσιν, τῶν μὲν ἀρτίων ἀρτίοις
διαστήμασι τῶν δὲ περιττῶν περιττοῖς πολλαπλασιασθέν-
των· περιέχει δὲ τὴν μὲν μονάδα, κοινὴν οὖσαν ἀρχὴν
ἀρτίων καὶ περιττῶν, τῶν δ' ὑπ' αὐτῇ τὰ μὲν δύο καὶ τρία
πρώτους ἐπιπέδους, τὰ δὲ τέτταρα καὶ ἐννέα πρώτους
τετραγώνους, τὰ δ' ὀκτὼ καὶ εἰκοσιεπτὰ πρώτους κύβους
ἐν ἀριθμοῖς, ἔξω λόγου τῆς μονάδος τιθεμένης.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ευκλείδη Λιθοξόου ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ

«η δημιουργία της ψυχής στον Τίμαιο» απόσπασμα

Η δε

επιλογή από τον Πλάτωνα των αριθμών μέσα από την τετρακτύ,

κατέστησε την δημιουργία πρωταρχικότερη, των μεν αρτίων σαν

πολλαπλάσια των πρώτων αρτίων και των περιττών πολαπλάσια

των πρώτων περιττών. Και περιέχεται στην τετρακτύ και η

μονάδα, σαν κοινή αρχή των αρτίων και των περιττών, και οι

δημιουργούμενοι δύο και τρία είναι οι αρχές των άρτιων και περιττών,

που δημιουργούν τα βασικά επίπεδα, ενώ οι τέσσερα και εννέα τα

δύο βασικά τετράγωνα, και τέλος οι οκτώ και εικοσιεπτά τους δύο

πρώτους κυβικούς αριθμούς, που προκύπτουν από την μονάδα.

ΣΧΟΛΙΑ - ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ: Εδώ φαίνεται ότι ο Πλούταρχος δέχεται την έννοια των αριθμών σαν σημεία γεωμετρικού επιπέδου δηλαδή του δισδιάστατου Ευκλείδειου χώρου ή της Μεσότητας (Τίμαιος) του Πλάτωνα. Ο Πλάτων περιγράφει την γραμμή σαν ροή σημείου, επηρεασμένος προφανώς από τον Ηράκλειτο και την ορφική παράδοση της αμεριστίας (ανυπαρξίας κενού) την οποία ακολουθούν και οι Πυθαγόρειοι (Ορφικοπυθαγόρειοι).

Αυτή είναι η χαρακτηριστική αρχή των Ελληνικών μαθηματικών που δέχονται ότι μία αδιάστατη μονάδα (Ιδέα) γεννά τους αριθμούς με την διαρκή ροή της στον κόσμο των της δημιουργίας και εμφανίζει με την σειρά της τον (φυσικό) κόσμο των φαινομένων.

Τα φαινόμενα εμφανίζονται με την κίνηση της μονάδας σε δύο τεμνόμενα επίπεδα (μεσότητες κατά τον Τίμαιο) που οι αριθμοί τους είναι οι περιττοί και οι άρτιοι αντίστοιχα με την ροή τους στα βασικά τετράγωνα των αριθμών 2² και 3² επίσης και των κυβικών 2³ και 3³ και όλων των πολλαπλασίων τους. Ο Αριστοτέλης ονόμασε την πρώτη δημιουργία της ουσίας «Πεμπτουσία» δηλαδή ύλη που εμπεριέχει την κίνηση (αυτοκινούμενη).

Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης ερμηνεύουν την Πυθαγόρεια αριθμολογία, ο πρώτος με τον «Ιταλικό» θεολογικό τρόπο και ο δεύτερος με τον «Ιωνικό» φυσιοκρατικό.

Τα μαθηματικά (λογιστικά) των Χαλδαίων τα οποία υιοθέτησαν οι Ζωροαστρικοί Μάγοι και οι Ιερείς της Αιγύπτου στηρίζονται στην αναπλήρωση ενός πρωταρχικού κενού, με διαστατές άτομες υλικές δομές διά της προσθετικής μεθόδου. Η αντίδραση της σχολής του Θαλή (Ιωνικής) μετά την κυριαρχία των Μήδων στην Ιωνία ήταν να κρύψει τις θεολογικές της παραδόσεις. Η κίνηση της ουσίας κατά τους Χαλδαίους είναι πάντοτε εξωτερική και η μονάς δεν συσχετίζεται με το θείον. Ο διαχωρισμός της μαθηματικής λογικής από την θεολογία εξυπηρέτησε πάντοτε τις απολυταρχικές διακυβερνήσεις της εξουσίας, που περιορίζει την χρήση των μαθηματικών μόνο στις λογιστικές (τεχνοκρατικές) ανάγκες. Στην Ελληνική κοσμοθέαση ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΕΝΑ

Γι αυτό και στις βαρβαρικές κοσμοθεάσεις οι συμπαντικές δυνάμεις δεν οφείλονται σε εναρμόνιση (συντονισμό) των συσχετισμών, αλλά σε απλές εντολές μιας «ύπατης» αρμοστείας. Στην Ελληνική μυθολογία η εναρμόνιση (Όλυμπος) έδωσε την νίκη στους δώδεκα θεούς απέναντι στους ισάξιους συγγενείς τους Τιτάνες. Οι τελευταίοι βασίστηκαν στις εξατομικευμένες υπερδυνάμεις (υπεράνθρωπος Νίτσε-θαυμαστής του Ζαρατούστρα) που τελικά τους οδήγησαν στον Τάρταρο.

Η αλληλογραφία του Δαρείου του Β με τον Ηράκλειτο είναι χαρακτηριστική

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ ΔΑΡΕΙΟΥ

βασιλεὺς Δαρεῖος ῾Ηράκλειτον ᾿Εφέσιον σοφὸν ἄνδρα

προσαγορεύει.

Καταβέβλησαι λόγον γραπτὸν περὶ φύσεως δυσνόη-

τόν τε καὶ δυσεξήγητον. ἔν τισι μὲν οὖν ἑρμηνευό-

μενος κατὰ λέξιν σὴν δοκεῖ μοι δύναμίν τινα προσφέ-

ρεσθαι θεωρίας κόσμου τοῦ σύμπαντος καὶ τῶν ἀπὸ

τούτου συμβαινόντων, ἅπερ ἐστὶν ἐν θειοτάτῃ κείμενα

κινήσει, τῶν δὲ πλείστων ἐποχὴν ἔχειν τὰ πρὸς ζήτη-

σιν καὶ μάθησιν, ὥστε καὶ τοὺς ἐπὶ πλεῖστον μετε-

σχηκότας γραμμάτων ἑλληνικῶν καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς

ἀσχολουμένους περὶ τὴν τῶν μετεώρων προσοχὴν καὶ

φιλομάθειαν ἀπορεῖσθαι τῆς ἐν ὀρθῇ γνώμῃ παρὰ σοὶ

δοκούσης καταγεγράφθαι διηγήσεως. βασιλεὺς οὖν

Δαρεῖος ῾Υστάσπου βούλεται σῆς ἀκροάσεως μετα-

λαβεῖν καὶ παιδείας λογικῆς. ἔρχου δὴ συντόμως

πρὸς ἐμὴν ὄψιν καὶ βασίλειον οἶκον. ῞Ελληνες γὰρ

ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀνεπισήμαντοι σοφιζομένοις ἀνδρά-

σιν ὄντες παρορῶσι τὰ καλῶς ὑπ' αὐτῶν ἐνδεικνύμενα

πρὸς καλὴν ἀγωγὴν καὶ δίαιταν, παρ' ἐμοὶ δὲ ὑπάρ-

ξει σοι πᾶσα μὲν προεδρία, καθ' ἡμέραν δὲ καλὴ καὶ

σπουδαία προσαγόρευσις καὶ βίος εὐδόκιμος σαῖς πα-

ραινέσεσιν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ευκλείδη Λιθοξόου

Ο Δαρείος ο βασιλεύς αποστέλλει κάλεσμα στον σοφό Ηράκλειτο από την Έφεσο.

Καταθέτεις λοιπόν λόγο γραπτό για την φύση και δυσνόητο και δυσεξήγητο. Και ερμηνευόμενος από κάποιους όπως μου φαίνεται, αναφέρεσαι σε κάποια δύναμη που εξηγεί την αντίληψη του κόσμου και ότι τον αφορούν, τα οποία ευρίσκονται σε κάποια θειοτάτη κίνηση, ώστε και οι περισσότεροι ελληνόφωνοι αλλά και όλοι όσοι ασχολούνται με τα απλανή σώματα με προσοχή και επιμέλεια, να απορούν για την ορθότητα της καταγεγραμμένης από σένα θεωρίας. Ως βασιλεύς λοιπόν εγώ ο Δαρείος, γιός του Υστάσπου, επιθυμεί να έλθεις σε ακρόαση για να του εξηγήσεις να καταλάβει την διδασκαλία σου. Έλα λοιπόν το συντομότερο να παρουσιασθείς στον βασιλικό οίκο. Διότι εσείς οι Έλληνες ως επί το πλείστον, παραβλέπουν αν αυτά που λένε τα πρέποντα για την καλή διαβίωση και διδάσκουν ότι θέλουν, από μένα δε αν με αποδεχθείς σαν επιβλέποντα, θα με βρεις συμπαραστάτη από αυτήν την ευλογημένη και σπουδαία μέρα της αναφοράς σου και θα γίνει ο βίος σου ευτυχισμένος ακολουθώντας τους κανόνες.
Ο βασιλεύς λοιπόν Δαρείος ο υιός του Υσπάστου, να σε συναντήσει για να λάβει γνώση των εξηγήσεών σου.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ

῾Ηράκλειτος Δαρείῳ βασιλεῖ πατρὸς ῾Υστάσπεω χαίρειν.

῾Οκόσοι τυγχάνουσιν ὄντες ἐπιχθόνιοι, τῆς μὲν ἀλη-

θείης καὶ δικαιοπραγίης ἀπέχονται, ἀπληστίῃ δὲ καὶ

δοξοκοπίῃ προσέχουσι κακῆς εἵνεκεν ἀνοίης. ἐγὼ δὲ

ἀμνηστίην ἔχων πάσης πονηρίης καὶ κόρον φεύγων

παντὸς οἰκειεύμενον φθόνον διὰ τὴν ὑπερηφανίην οὐκ

ἂν ἀφικοίμην εἰς Περσικὴν χώρην, ὀλίγοις ἀρκεόμενος

κατ' ἐμὴν γνώμην. ἔρρωσο.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ο Ηράκλειτος χαιρετίζει τον Δαρείο τον βασιλέα, που έχει πατέρα τον Υστάσπεω.

Όλοι όσοι έχουν το νου τους στα επίγεια πράγματα, βρίσκονται μακριά από την αλήθεια και την δικαιοσύνη, ενώ είναι άπληστοι και ματαιόδοξοι εξ αιτίας της ανοησίας τους. Εγώ επειδή αποφεύγω κάθε πονηρία και υπερβολή όσων είναι γεμάτοι από φθόνο γι αυτούς που έχουν ελεύθερο φρόνημα, δεν πρόκειται να έλθω στην Περσία, και αρκούμαι στην δική μου άποψη. Έχε γεια!

ΥΓ Ελπίζω ότι κάποιοι θα εννοήσουν τι ακριβώς συμβαίνει στην εποχή μας και προκύπτουν όλα τα προβλήματα που ζούμε.

Ο φίλος σας Ευκλείδης.  ΕΡΡΩΣΘΕ

ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ

Plutarchus Biogr., Phil., Aetia Romana et Graeca (263d-304f)
Stephanus page 288.C.1

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ: Ήθη Ρωμαϊκά και Ελληνικά (σελίδα 288)

’Διὰ τί τῶν παίδων τοῖς μὲν ἄρρεσιν ἐναταίοις,

288.C.1

τοῖς δὲ θήλεσιν ὀγδοαίοις τὰ ὀνόματα τίθενται;’ ἦ τὸ  

μὲν προτέροις τοῖς θήλεσιν αἰτίαν ἔχει τὴν φύσιν; καὶ

γὰρ αὔξεται τὸ θῆλυ καὶ ἀκμάζει καὶ τελειοῦται πρό-

τερον τοῦ ἄρρενος. τῶν δ' ἡμερῶν τὰς μετὰ τὴν ἑβδό-

μην λαμβάνουσιν· ἡ γὰρ ἑβδόμη σφαλερὰ τοῖς νεογνοῖς

πρός τε τὰ ἄλλα καὶ τὸν ὀμφαλόν· ἑβδομαῖος γὰρ ἀπο-

λύεται τοῖς πλείστοις· ἕως δ' ἀπολυθῇ, φυτῷ μᾶλλον ἢ

ζῴῳ προσέοικε τὸ νήπιον. ἢ καθάπερ οἱ Πυθαγορικοὶ

τοῦ ἀριθμοῦ τὸν μὲν ἄρτιον θῆλυν ἄρρενα δὲ τὸν περιτ-

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ευκλείδη Λιθοξόου

Γιατί η ονοματοδοσία των αρένων γινόταν στα εννέα

και των θηλέων στα οκτώ; Μήπως γιατί η ανάπτυξη του

θηλυκού είναι από την φύση της ταχύτερη; Πράγματι το

θήλυ ολοκληρώνεται και ακμάζει πριν από το άρρεν.

Για τον υπολογισμό των ημερών παίζουν ρόλο οι επτάδες.

Πράγματι την εβδόμη απειλείται η σύνδεση του ομφάλιου

λώρου που συχνά καταστρέφεται. Και μέχρι μέχρι το έμβρυο

να σχηματιστεί, είναι μάλλον ζώο παρά νήπιο. Έτσι όπως

λένε οι Πυθαγορικοί που τον μεν ζυγό αριθμό θεωρούσαν

θηλυκό και τον μονό αρσενικό;

288.D.1

τὸν ἐνόμιζον; γόνιμος γάρ ἐστι καὶ κρατεῖ τοῦ ἀρτίου

συντιθέμενος. καὶ διαιρουμένων εἰς τὰς μονάδας ὁ μὲν

ἄρτιος καθάπερ τὸ θῆλυ χώραν μεταξὺ κενὴν ἐνδίδωσι,

τοῦ δὲ περιττοῦ μόριον ἀεί τι πλῆρες ὑπολείπεται· διὸ

τὸν μὲν ἄρρενι τὸν δὲ θήλει πρόσφορον νομίζουσιν. ἦ

ὅτι τῶν ἀριθμῶν ἁπάντων τὰ μὲν ἐννέα πρῶτός ἐστι

τετράγωνος ἀπὸ περιττοῦ καὶ τελείου τῆς τριάδος, τὰ

δ' ὀκτὼ πρῶτος κύβος ἀπὸ ἀρτίου τῆς δυάδος; δεῖ δὲ

τὸν μὲν ἄνδρα τετράγωνον εἶναι καὶ περιττὸν καὶ τέλειον,

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ε. Λ.

Παραγωγικός είναι και δεσπόζει όποιος αριθμός έχει διαιρέτη

άρτιο. Ο άρτιος όταν διαιρείται εις τις μονάδες του όπως

και το θήλυ που αφήνει κενό ανάμεσά του (σ.μ. πηλίκον

μηδέν) το οποίον αναπληρώνεται από το πάντοτε υπολειπόμενο

(σ.μ. πηλίκον διάφορο του μηδενός). Γι αυτό και

το άρρεν θεωρούν ότι αλληλοσυμπληρώνεται με το θήλυ.

Ακριβώς έτσι δεν συμβαίνει και για όλους τους αριθμούς

όταν ο εννέα είναι ο τετράγωνος του πρώτου περιττού, της

τριάδος, το δε οκτώ ο πρώτος κύβος (σ.μ. τρίτη δύναμη) από

την άρτια δυάδα;

Πρέπει λοιπόν ο άνδρας (σ.μ. οι αριθμοί-ρυθμοί που τον

χαρακτηρίζουν)να είναι τετράγωνος και περιττός και τέλειος,

(σ.μ. τέλειος αριθμός θεωρείται όποιος φυσικός

αριθμός ισούται με το άθροισμα των διαιρετών του,

και για να συμβαίνει σε άρτιους αριθμούς που

προέρχονται από περιττές δυνάμεις του 2, σύμφωνα

με τον τύπο της ακολουθίας…………..

………..των Ευκλείδη-Όϊλερ: 2ⁿ⁻¹(2ⁿ − 1)).

288.D.10

τὴν δὲ γυναῖκα καθάπερ τὸν κύβον ἑδραῖον καὶ οἰκουρὸν

καὶ δυσμετακίνητον. τούτῳ δὲ προσληπτέον, ὅτι τὰ μὲν

ὀκτὼ κύβος ἐστὶν ἀπὸ δυάδος, τὰ δ' ἐννέα τετράγωνος

ἀπὸ τριάδος· χρῶνται δὲ δυσὶ μὲν ὀνόμασιν αἱ θήλειαι

τρισὶ δ' οἱ ἄρρενες.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ε. Λ.

η δε γυναίκα να είναι σταθερή όπως ο κύβος που έχει

σταθερή βάση, εδραιωμένη και δυσμετακίνητη. Αυτά

εμφανίζονται στον κύβο σαν κατασκευή του οκτώ από

την τρίτη δύναμη του δύο, και την δεύτερη δύναμη του

τρία που είναι το εννέα. Και δίνουν δε δύο ονόματα στα

κορίτσια και τρία στα αγόρια.

ΣΧΟΛΙΟ 1 : Η προσωπικότητα του ανθρώπου συντίθεται

από φυσικές δονήσεις (κυμάνσεις) που όταν εναρμονίζονται

έχουμε την τελειότητα. Αυτές εκφράζονται με αριθμούς και

διαφοροποιούνται στο θήλυ και στο άρρεν, πράγμα που

εκδηλώνει τις διαφορές στα δύο φύλα σε όλα τα επίπεδα.

ΣΧΟΛΙΟ 2 : Ο μαθηματικός Οϊλερ είναι ο πρώτος που

διατύπωσε σε σύγχρονη μαθηματική σημειολογία

τον προσδιορισμό του τέλειου αριθμού μέσα στα

κείμενα του Ευκλείδη. Γι αυτό και το παραπάνω

θεώρημα – εξίσωση ονομάζεται θεώρημα των

Ευκλείδη – Όϊλερ.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ (Η ΦΙΛΟΣΦΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΤΙΚΗΣ)

῎Εστι δὲ ὁ χρησμὸς τοῦ ᾿Απόλλωνος, ἅμα καὶ διαίρεσιν τῆς τῶν

θεῶν περιέχων τάξεως·

᾿Εργάζευ, φίλε, τήνδε θεόσδοτον ἐς τρίβον ἐλθών,

μηδ' ἐπιλήθεο τῶν μακάρων, θυσίας ἐναγίζων

πῆ μὲν ἐπιχθονίοις, πῆ δ' οὐρανίοις, ποτὲ δ' αἴθρης

αὐτοῖσιν βασιλεῦσι καὶ ἠέρος ὑγροπόροιο,

ἠδὲ θαλασσαίοις καὶ ὑποχθονίοισιν ἅπασι·

πάντα γὰρ ἐνδέδεται φύσεως μεστώμασι τῶνδε.

ζῴων δ' ὡς θέμις ἐστὶ τελευτῆσαι καθαγισμοὺς

ἀείσω—δέλτοις δὲ χαράσσετε χρησμὸν ἐμεῖο—

τοῖς μὲν ἐπιχθονίοις, τοῖς δ' οὐρανίοισι θεοῖσι.

Υπάρχει μάλιστα και χρησμός του Απόλλωνος, ο οποίος επεξηγεί τις κατηγορίες

των θεϊκών τάξεων.

Λάβε υπ’ όψιν φίλε, αυτόν τον θεόσταλτο (χρησμό) για να καταλάβεις,

χωρίς να αδιαφορείς, όταν προσφέρεις θυσίες στους μακάριους (θεούς),

τόσον για τα γήινα, όσον και για τα ουράνια, ακόμη και τα αιθερικά,

γιατί σε αυτά διοικούν, και όσον αφορά τον αέρα που υγροποιείται,

όσον και για τα θαλάσσια, αλλά ακόμη και για όλα τα υποχθόνια.

Αἱ δὲ θυσίαι ἔχουσι τὸν τρόπον τοῦτον κατὰ τὴν προρρηθεῖσαν

διαίρεσιν τῶν θεῶν ἐκδιδόμενα. ὄντων γὰρ ὑποχθονίων καὶ ἐπιχθο-

νίων θεῶν, καὶ τῶν μὲν ὑποχθονίων καὶ νερτερίων καλουμένων, τῶν

δ' ἐπιχθονίων καὶ χθονίων κληθέντων θεῶν, κοινῶς μὲν τούτοις

ἱερεῖα τετράποδα μέλανα θύειν παρακελεύεται. περὶ δὲ τὸν τρόπον

τῆς θυσίας ἐξαλλάττει. τοῖς μὲν γὰρ ἐπιχθονίοις σφάζειν ἐπὶ βω-

μῶν, τοῖς δ' ὑποχθονίοις ἐπὶ βόθρων παρακελεύεται, καὶ μέντοι

καὶ θάπτειν τούτοις θύσαντας τὰ σώματα. ὅτι γὰρ κοινὰ τούτων

καὶ τὰ τετράποδα, αὐτὸς ἐρωτηθεὶς ἐπήγαγε.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ευκλείδη Λιθοξόου.

Οι δε θυσίες γίνονται κατά τέτοιο τρόπο όπως στην προαναφερθείσα κατηγοροποίηση των θεών. Διότι άλλοι αποκαλούνται υποχθόνιοι και κρύφιοι (κάτω από την γη) και άλλοι επίγειοι. Συνηθίζεται από όποιους δεν τους ξεχωρίζουν να θυσιάζουν μαύρα τετράποδα σαν προσφορές, παραλλάζοντας τον τρόπο της θυσίας. Στους μεν επίγειους θεούς η θυσία γίνεται επί βωμών, ενώ για τους υποχθόνιους γίνεται σε ορύγματα. Άλλοτε ρίπτονται τα σφάγια σε ορύγματα . Για τις κοινές θυσίες στους (επίγειους

και υποχθόνιους) θεούς το καθόρισε αυτός (ο χρησμός).

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ (Η ΦΙΛΟΣΦΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΤΙΚΗΣ)

De filosorhia ex oraculis

”Esti d� Ð crhsmÕj toà 'ApÒllwnoj, ¤ma kaˆ dia…resin tÁj tîn

qeîn perišcwn t£xewj·

'Erg£zeu, f…le, t»nde qeÒsdoton ™j tr…bon ™lqèn,

mhd' ™pil»qeo tîn mak£rwn, qus…aj ™nag…zwn

pÁ mὲn ™picqon…oij, pÁ d' oÙran…oij, pot� d' a‡qrhj

aÙto‹sin basileàsi kaˆ ºšroj ØgropÒroio,

ºd� qalassa…oij kaˆ Øpocqon…oisin ¤pasi·

Υπάρχει μάλιστα και χρησμός του Απόλλωνος, ο οποίος επεξηγεί τις κατηγορίες

των θεϊκών τάξεων.

Λάβε υπ’ όψιν φίλε, αυτόν τον θεόσταλτο (χρησμό) για να καταλάβεις,

χωρίς να αδιαφορείς, όταν προσφέρεις θυσίες στους μακάριους (θεούς),

τόσον για τα γήινα, όσον και για τα ουράνια, ακόμη και τα αιθερικά,

γιατί σε αυτά διοικούν, και όσον αφορά τον αέρα που υγροποιείται,

όσον και για τα θαλάσσια, αλλά ακόμη και για όλα τα υποχθόνια.

Aƒ dὲ� qus…ai œcousi tÕn trÒpon toàton kat¦ t¾n prorrhqe‹san

dia…resin tîn qeîn ™kdidÒmena. Ôntwn g¦r Øpocqon…wn kaˆ ™picqo-

n…wn qeîn, kaˆ tîn mὲn Øpocqon…wn kaˆ nerter…wn kaloumšnwn, tîn

d' ™picqon…wn kaˆ cqon…wn klhqšntwn qeîn, koinîj mὲn toÚtoij

ƒere‹a tetr£poda mšlana qÚein parakeleÚetai. perˆ dὲ�tÕn trÒpon

tÁj qus…aj ™xall£ttei. to‹j mὲn g¦r ™picqon…oij sf£zein ™pˆ bw-

mîn, to‹j d' Øpocqon…oij ™pˆ bÒqrwn parakeleÚetai, kaˆ mšntoi

kaˆ q£ptein toÚtoij qÚsantaj t¦ sèmata. Óti g¦r koin¦ toÚtwn

kaˆ t¦ tetr£poda, aÙtÕj ™rwthqeˆj ™p»gage.

Οι δε θυσίες γίνονται κατά τέτοιο τρόπο όπως στην προαναφερθείσα κατηγοροποίηση των θεών. Διότι άλλοι αποκαλούνται υποχθόνιοι και κρύφιοι (κάτω από την γη) και άλλοι επίγειοι. Συνηθίζεται από όποιους δεν τους ξεχωρίζουν να θυσιάζουν μαύρα τετράποδα σαν προσφορές, παραλλάζοντας τον τρόπο της θυσίας. Στους μεν επίγειους θεούς η θυσία γίνεται επί βωμών, ενώ για τους υποχθόνιους γίνεται σε ορύγματα. Άλλοτε ρίπτονται στα ορύγματα τα σφάγια. Για τις κοινές θυσίες στους (επίγειους

και υποχθόνιους) θεούς το καθόρισε αυτός (ο χρησμός).

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΔΙΩΝΟΣ Chapter 23, cection 3, line 1

…………………………….. ἦν μὲν οὖν θέρους ἀκμή, καὶ κατ-

εῖχον ἐτησίαι τὸ πέλαγος, ἡ δὲ σελήνη διχομηνίαν ἦγε· τῷ δ' ᾿Απόλλωνι

θυσίαν μεγαλοπρεπῆ παρασκευάσας ὁ Δίων ἐπόμπευσε μετὰ τῶν στρα-

τιωτῶν, κεκοσμημένων ταῖς πανοπλίαις πρὸς τὸ ἱερόν, καὶ μετὰ τὴν

θυσίαν ἐν τῷ σταδίῳ τῶν Ζακυνθίων κατακλιθέντας αὐτοὺς εἱστία, θαυ-

μάζοντας ἀργυρῶν καὶ χρυσῶν ἐκπωμάτων καὶ τραπεζῶν ὑπερβάλλουσαν

ἰδιωτικὸν πλοῦτον λαμπρότητα, καὶ λογιζομένους ὅτι παρηκμακὼς ἀνὴρ

ἤδη καὶ τοσαύτης εὐπορίας κύριος οὐκ ἂν ἐπιχειροίη παραβόλοις πράγ-

μασι χωρὶς ἐλπίδος βεβαίου καὶ φίλων ἐνδιδόντων ἐκεῖθεν αὐτῷ τὰς πλεί-

στας καὶ μεγίστας ἀφορμάς.

Μετὰ δὲ τὰς σπονδὰς καὶ τὰς νενομισμένας κατευχὰς ἐξέλιπεν ἡ

σελήνη. καὶ τοῖς μὲν περὶ τὸν Δίωνα θαυμαστὸν οὐδὲν ἦν, λογιζομένοις

τὰς ἐκλειπτικὰς περιόδους καὶ τὴν γινομένην τοῦ σκιάσματος ἀπάντησιν

πρὸς τὴν σελήνην καὶ τῆς γῆς τὴν ἀντίφραξιν πρὸς τὸν ἥλιον. ἐπεὶ δὲ τοῖς

στρατιώταις διαταραχθεῖσιν ἔδει τινὸς παρηγορίας, Μιλτᾶς ὁ μάντις ἐν

μέσῳ καταστὰς ἐκέλευε θαρρεῖν αὐτοὺς καὶ προσδοκᾶν τὰ κράτιστα·

σημαίνειν γὰρ τὸ δαιμόνιον ἔκλειψίν τινος τῶν νῦν ἐπιφανῶν· ἐπιφανέστε-

ρον δὲ μηδὲν εἶναι τῆς Διονυσίου τυραννίδος, ἧς τὸ λαμπρὸν ἀποσβέσειν

ἐκείνους εὐθὺς ἁψαμένους Σικελίας. τοῦτο μὲν οὖν ὁ Μιλτᾶς εἰς μέσον

ἐξέθηκε πᾶσι·

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ….Ευκλείδη Λιθοξόου

…………… Ήταν κατακαλόκαιρο και επικρατούσαν μελτέμια στο πέλαγος,

η δε σελήνη πανσέληνος. Τότε ο Δίων, αφού προσέφερε μεγαλοπρεπή θυσία στον Απόλλωνα συνοδευόμενος από στρατιώτες με διακοσμημένες πανοπλίες όταν προσερχόταν προς το ιερόν, και μετά την θυσία μέσα στο στάδιο των Ζακυνθίων στους οποίους παρέθεσε γεύμα, που θαύμαζαν τα αργυρά και χρυσά κύπελλα και τον εξαιρετικό ιδιωτικό πλούτο των τραπεζιών και απορούσαν πώς ένας ξεπεσμένος άνδρας είναι δυνατόν να διαθέτει τέτοιο πλούτο, χωρίς να έχει κάποιες βέβαιες προσδοκίες και φίλους του έδιναν τα πάντα για οσεσδήποτε και οσονδήποτε μεγάλες αφορμές.

Μετά δε από τις σπονδές και τις καθιερωμένες επικλήσεις έγινε έκλειψη σελήνης. Και αυτό δεν ήταν περίεργο για τους φίλους του Δίωνα που γνώριζαν τις εκλειπτικές περιόδους και πότε η σελήνη περνάει από την σκιά της γης. Επειδή όμως έπρεπε να μην φαίνεται και κάποια ανησυχία στους στρατιώτες, ο Μιλτάς ο μάντις στάθηκε στο μέσον τους και τους έλεγε να περιμένουν τα καλύτερα. Διότι το δαιμόνιον φανερώνει σημάδια από τα καλύτερα. Και δεν υπάρχει καλύτερο από την τυραννίδα του Διονύσου, που θα τους αποζημιώσει μόλις φθάσουν στην Σικελία. Και τούτο το ανακοίνωσε ο Μίλτας διαλαλώντας το ανάμεσα σε όλους. …….

ΛΕΞΙΚΟ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ

ΠΟΙΟΥΣ ΕΠΟΝΟΜΑΖΑΝ «ΚΡΙΘΟΛΟΓΟΥΣ»

Plutarchus Aetia Romana et Graeca

Stephanus Page 292 section B line 11

‘Τίς ὁ παρ' ᾿Οπουντίοις κριθολόγος;’ οἱ πλεῖστοι

τῶν ῾Ελλήνων πρὸς τὰς πάνυ παλαιὰς θυσίας ἐχρῶντο

ταῖς κριθαῖς, ἀπαρχομένων τῶν πολιτῶν. τὸν μὲν οὖν

ἐπὶ τῶν θυσιῶν ἄρχοντα καὶ ταύτας κομιζόμενον τὰς

ἀπαρχάς ‘κριθολόγον’ ὠνόμαζον. δύο δ' ἦσαν ἱερεῖς παρ'

αὐτοῖς, ὁ μὲν περὶ τὰ θεῖα τεταγμένος, ὁ δὲ περὶ τὰ δαι-

μόνια.

Σημ. Κριθολόγοι ήταν οι θεριστές του κριθαριού

και μεταφορικά οι Οπούντιοι ονόμαζαν τους ιερείες.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ευκλείδη Λιθοξόου

«Ποιος ονομαζόταν από τους Οπούντιους κριθολόγος;»

Οι περισσότεροι Έλληνες από πολύ παλαιές εποχές στις

θυσίες χρησιμοποιούσαν κριθάρι, που προσέφεραν οι

πολίτες. Τον μεν λοιπόν άρχοντα των θυσιών προς τον

οποίον απέδιδαν τον καρπό τον ονόμαζαν «κριθολόγο»

Δύο ήσαν οι ιερείς, ο ένας ο αρμόδιος για τα θεία, και ο

άλλος για τα δαιμόνια.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΦΡΟΔΙΣΙΕΑ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

ΒΙΒΛΙΟ ΟΓΔΟΟ <ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ>

Σε ερμηνεία Ευκλείδη Λιθοξόου.

Βιβλίο 8. Κεφάλαιο 1. Στίχος 1.

 Ἐπειδὴ δὲ τὴν Ἰωνικὴν φιλοσοφίαν τὴν ἀπὸ Θαλοῦ καὶ τοὺς

ἐν ταύτῃ διαγενομένους ἄνδρας ἀξιολόγους διεληλύθαμεν, φέρε

καὶ περὶ τῆς Ἰταλικῆς διαλάβωμεν, ἧς ἦρξε Πυθαγόρας Μνησάρ-

χου δακτυλιογλύφου ὥς φησιν Ἕρμιππος (FHG III. 41), Σάμιος,

Ερμηνεία Ε.Λ.

Μετά την Ιωνική φιλοσοφία που άρχισε από την Θαλή και όσους

σημαντικούς άνδρες την ακολούθησαν, ερχόμαστε να ασχοληθούμε

και με την Ιταλική, η οποία ξεκίνησε από τον Πυθαγόρα τον γιό του

Μνησάρχου του κοσμηματοτεχνίτη όπως λέει ο Έρμιππος, από την Σάμο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25

Φησὶ δ' ὁ Ἀλέξανδρος ἐν Ταῖς τῶν φιλοσόφων διαδοχαῖς

(FGrH 273 F 93) καὶ ταῦτα εὑρηκέναι ἐν Πυθαγορικοῖς ὑπομνή-

8.25.1

μασιν. ἀρχὴν μὲν τῶν ἁπάντων μονάδα· ἐκ δὲ τῆς μονάδος

ἀόριστον δυάδα ὡς ἂν ὕλην τῇ μονάδι αἰτίῳ ὄντι ὑποστῆναι· ἐκ δὲ

τῆς μονάδος καὶ τῆς ἀορίστου δυάδος τοὺς ἀριθμούς· ἐκ δὲ τῶν

ἀριθμῶν τὰ σημεῖα· ἐκ δὲ τούτων τὰς γραμμάς, ἐξ ὧν τὰ ἐπί-

Ερμηνεία Ε.Λ.

.

Ο Αλέξανδρος (ο Αφροδισιεύς) στις διαδοχές των φιλοσόφων

λέει όσα διάβασε σε υπομνήματα των Πυθαγορείων.

8.25.1

Αρχή των πάντων είναι η μονάδα. Από δε την μονάδα απορρέει

η αόριστη δυάδα η οποία παίρνει υλική υπόσταση εξ αιτίας της

προέλευσής της από την μονάδα. Από την μονάδα και την αόριστη

δυάδα προκύπτουν οι αριθμοί. Από δε τους αριθμούν τα σημεία.

Από αυτά οι γραμμές και στην συνέχεια

8.25.5

πεδα σχήματα· ἐκ δὲ τῶν ἐπιπέδων τὰ στερεὰ σχήματα· ἐκ δὲ

τούτων τὰ αἰσθητὰ σώματα, ὧν καὶ τὰ στοιχεῖα εἶναι τέτταρα,

πῦρ, ὕδωρ, γῆν, ἀέρα· μεταβάλλειν δὲ καὶ τρέπεσθαι δι' ὅλων, καὶ

γίνεσθαι ἐξ αὐτῶν κόσμον ἔμψυχον, νοερόν, σφαιροειδῆ, μέσην

περιέχοντα τὴν γῆν καὶ αὐτὴν σφαιροειδῆ καὶ περιοικουμένην.

Ερμηνεία Ε.Λ.

τα επίπεδα σχήματα. Και από τα επίπεδα τα στερεά. Από αυτά

τα αισθητά σώματα, των οποίων τα στοιχεία είναι τέσσερα, τα πυρ,

ύδωρ, γη και αέρας. Αυτά μεταβάλλονται και μετασχηματίζονται όλα

και σε όλα, και έτσι δημιουργείται ο έμψυχος κόσμος, νοερός,

σφαιροειδής, που έχει την γη στο μέσον που είναι επίσης σφαιροειδής.

8.26.1

εἶναι δὲ καὶ ἀντίποδας καὶ τὰ ἡμῖν κάτω ἐκείνοις ἄνω. ἰσόμοιρά

τ' εἶναι ἐν τῷ κόσμῳ φῶς καὶ σκότος, καὶ θερμὸν καὶ ψυχρόν,

καὶ ξηρὸν καὶ ὑγρόν· ὧν κατ' ἐπικράτειαν θερμοῦ μὲν θέρος

γίνεσθαι, ψυχροῦ δὲ χειμῶνα· ἐὰν δὲ ἰσομοιρῇ, τὰ κάλλιστα εἶναι

Ερμηνεία Ε.Λ.

Υπάρχουν και αντιθέσεις διότι στα κάτω αντιστοιχούν αυτόματα

τα επάνω. Επίσης ισομοιρασμένα είναι στον κόσμο το φως και το σκοτάδι,

το θερμό και το ψυχρό, το ξηρό και το υγρό. Όταν επικρατεί το θερμό

έχουμε θέρος και το ψυχρό χειμώνα. Όταν είναι ισομοιρασμένα κατά

8.26.5

τοῦ ἔτους, οὗ τὸ μὲν θάλλον ἔαρ ὑγιεινόν, τὸ δὲ φθίνον φθινόπωρον

νοσερόν. ἀλλὰ καὶ τῆς ἡμέρας θάλλειν μὲν τὴν ἕω, φθίνειν δὲ τὴν

ἑσπέραν· ὅθεν καὶ νοσερώτερον εἶναι. τόν τε περὶ τὴν γῆν ἀέρα

ἄσειστον καὶ νοσερὸν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα θνητά· τὸν δὲ ἀνωτάτω

ἀεικίνητόν τ' εἶναι καὶ καθαρὸν καὶ ὑγιᾶ καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ

Ερμηνεία Ε.Λ.

καλύτερη είναι η Άνοιξη που η αύξηση του θερμού ωφελεί στην υγεία

ενώ το Φθινόπωρο εξασθενεί. Αλλά και η ημέρα είναι αυξητική με την

αυγή και ηρεμιστική το βραδάκι. Και μάλιστα περισσότερο. Ο δε αέρας

κοντά στην γη, είναι αγκρέμιστος και νοσηρός και όλα μέσα του θνητά.

Τα δε ανώτατα στρώματα αεικίνητα καθαρά, υγιή και όσα περιβάλλει

8.27.1

ἀθάνατα καὶ διὰ τοῦτο θεῖα. ἥλιόν τε καὶ σελήνην καὶ τοὺς

ἄλλους ἀστέρας εἶναι θεούς· ἐπικρατεῖ γὰρ τὸ θερμὸν ἐν αὐτοῖς,

ὅπερ ἐστὶ ζωῆς αἴτιον. τήν τε σελήνην λάμπεσθαι ὑφ' ἡλίου. καὶ  

ἀνθρώπων εἶναι πρὸς θεοὺς συγγένειαν, κατὰ τὸ μετέχειν ἄνθρω-

Ερμηνεία Ε.Λ.

είναι αθάνατα και γι’ αυτό θεϊκά. Ο Ήλιος και η σελήνη και οι

άλλοι αστέρες είναι θεοί. Σε αυτούς επικρατεί το θερμό που είναι

και η αιτία της ζωής. Και η σελήνη λάμπει από τον ήλιο. Και οι

άνθρωποι παρόμοια συγγενεύουν με τους θεούς, όπως μετέχουν

8.27.5

πον θερμοῦ· διὸ καὶ προνοεῖσθαι τὸν θεὸν ἡμῶν. εἱμαρμένην τε

τῶν ὅλων καὶ κατὰ μέρος αἰτίαν εἶναι τῆς διοικήσεως. διήκειν τ'

ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἀκτῖνα διὰ τοῦ αἰθέρος τοῦ τε ψυχροῦ καὶ παχέος.

καλοῦσι δὲ τὸν μὲν ἀέρα ψυχρὸν αἰθέρα, τὴν δὲ θάλασσαν καὶ τὸ

ὑγρὸν παχὺν αἰθέρα. ταύτην δὲ τὴν ἀκτῖνα καὶ εἰς τὰ βένθη

Ερμηνεία Ε.Λ.

στην θερμότητα. Γι αυτό και πρέπει να έχουμε πρόνοια για τον θεό μας.

Η Ειμαρμένη είναι που εξισορροπεί τα πάντα συνολικά και επί μέρους.

Ρυθμίζει δε με τις ακτίνες του ήλιου διά μέσου του αιθέρος που είναι

ψυχρός και πυκνός. Λένε τον αέρα ψυχρό αιθέρα και την θάλασσα υγρό

παχύ αιθέρα . Η δε ακτίνα διαπερνά τον αιθέρα σε όλο το βάθος του

8.28.1

δύεσθαι καὶ διὰ τοῦτο ζωοποιεῖν πάντα. καὶ ζῆν μὲν πάνθ' ὅσα

μετέχει τοῦ θερμοῦ· διὸ καὶ τὰ φυτὰ ζῷα εἶναι· ψυχὴν μέντοι

μὴ ἔχειν πάντα. εἶναι δὲ τὴν ψυχὴν ἀπόσπασμα αἰθέρος καὶ τοῦ

θερμοῦ καὶ τοῦ ψυχροῦ. τῷ συμμετέχειν ψυχροῦ αἰθέρος διαφέρειν

Ερμηνεία Ε.Λ.

και βυθιζόμενη δίνει ζωή στα πάντα. Και επιβιώνουν όσα μετέχουν του

θερμού. Γι αυτό και τα φυτά έχουν ζωή. Ψυχή όμως δεν έχουν όλα όσα

ζουν. Η ψυχή είναι απόσπασμα του αιθέρος, του θερμού και του ψυχρού.

Από την συμμετοχή στον ψυχρό αιθέρα διαφέρει η ψυχή της ζωής.

8.28.5

ψυχὴν ζωῆς· ἀθάνατόν τ' εἶναι αὐτήν, ἐπειδήπερ καὶ τὸ ἀφ' οὗ

ἀπέσπασται ἀθάνατόν ἐστι. τὰ δὲ ζῷα γεννᾶσθαι ἐξ ἀλλήλων ἀπὸ

σπερμάτων, τὴν δ' ἐκ γῆς γένεσιν ἀδύνατον ὑφίστασθαι. τὸ δὲ

σπέρμα εἶναι σταγόνα ἐγκεφάλου περιέχουσαν ἐν ἑαυτῇ ἀτμὸν

θερμόν· ταύτην δὲ προσφερομένην τῇ μήτρᾳ ἀπὸ μὲν τοῦ ἐγ-

Ερμηνεία Ε.Λ.

Η ψυχή διαθέτει κάτι αθάνατο, που όταν αποσπασθεί παραμένει

αθάνατο. Τα ζώα αναπαράγονται το ένα από το άλλο με τα

σπέρματα, και ότι γεννηθεί στην γη υπόκειται σε αδυναμίες. Το δε

σπέρμα είναι σταγόνα από τον εγκέφαλο που περιέχει θερμή

ενέργεια. Και όταν αυτή προσφερθεί στην μήτρα, από τον εγ-

8.28.10

κεφάλου ἰχῶρα καὶ ὑγρὸν καὶ αἷμα προΐεσθαι, ἐξ ὧν σάρκας τε καὶ

νεῦρα καὶ ὀστᾶ καὶ τρίχας καὶ τὸ ὅλον συνίστασθαι σῶμα· ἀπὸ δὲ

Ερμηνεία Ε.Λ.

κέφαλο παράγονται ιχώρα, πλάσμα και αίμα, και από αυτά οι σάρκες

τα νεύρα και τα οστά, από τα οποία συνίσταται το σώμα. Από δε

Σημ: ιχώρ =υγρό αθάνατης ποιότητας

8.29.1

τοῦ ἀτμοῦ ψυχὴν καὶ αἴσθησιν. μορφοῦσθαι δὲ τὸ μὲν πρῶτον

παγὲν ἐν ἡμέραις τεσσαράκοντα, κατὰ δὲ τοὺς τῆς ἁρμονίας λόγους

ἐν ἑπτὰ ἢ ἐννέα ἢ δέκα τὸ πλεῖστον μησὶ τελειωθὲν ἀποκυΐσκεσθαι

τὸ βρέφος· ἔχειν δ' ἐν αὑτῷ πάντας τοὺς λόγους τῆς ζωῆς, ὧν

Ερμηνεία Ε.Λ.

ενέργεια (ατμόν) η ψυχή και η αίσθηση. Διαμορφώνεται (σώμα) στην

αρχή κατά τις πρώτες σαράντα ημέρες, και ολοκληρώνεται το βρέφος

σε επτά, εννέα, η δέκα το πολύ μήνες σύμφωνα με τους αρμονικούς

λόγους. Και έτσι διαθέτει όλες τις αναλογίες της ζωής, που

8.29.5

εἰρομένων συνέχεσθαι κατὰ τοὺς τῆς ἁρμονίας λόγους, ἑκάστων

ἐν τεταγμένοις καιροῖς ἐπιγινομένων. τήν τ' αἴσθησιν κοινῶς

καὶ κατ' εἶδος τὴν ὅρασιν ἀτμόν τιν' ἄγαν εἶναι θερμόν. καὶ

διὰ τοῦτον λέγεται δι' ἀέρος ὁρᾶν καὶ δι' ὕδατος· ἀντερείδεσθαι  

γὰρ τὸ θερμὸν ἐπὶ τοῦ ψυχροῦ. ἐπεί τοι εἰ ψυχρὸς ἦν ὁ ἐν τοῖς

Ερμηνεία Ε.Λ.

απαιτούνται για να συνυπάρχουν με τους λόγους της αρμονίας,

με την σειρά τους στους κατάλληλους καιρούς. Και την αίσθηση

που έχει διάφορα είδη όπως η όραση είναι κάποια θερμή ενέργεια.

Και γι’ αυτό λέγεται ότι η όραση λειτουργεί μέσω του αέρος και του

ύδατος. Διότι (ενέργεια) είναι αλληλεπίδραση του θερμού και του

ψυχρού. Όταν κάποιος ήταν ψυχρός ατμός (ενέργεια)που είναι

8.29.10

ὄμμασιν ἀτμός, διειστήκει ἂν πρὸς τὸν ὅμοιον ἀέρα· νῦν δὲ ἔστιν

ἐν οἷς ἡλίου πύλας καλεῖ τοὺς ὀφθαλμούς. τὰ δ' αὐτὰ καὶ περὶ

τῆς ἀκοῆς καὶ τῶν λοιπῶν αἰσθήσεων δογματίζειν.

Ερμηνεία Ε.Λ.

μέσα στους οφθαλμούς του, μπορεί να αντιδρά προς τον

όμοιο του αέρα. Έτσι συμβαίνει όταν ο ήλιος πέφτει στα μάτια.

Τα ίδια λέγονται και για την ακοή και τις λοιπές αισθήσεις.

8.30.1

 Τὴν δ' ἀνθρώπου ψυχὴν διῃρῆσθαι τριχῆ, εἴς τε νοῦν καὶ

φρένας καὶ θυμόν. νοῦν μὲν οὖν καὶ θυμὸν εἶναι καὶ ἐν τοῖς

ἄλλοις ζῴοις, φρένας δὲ μόνον ἐν ἀνθρώπῳ. εἶναι δὲ τὴν ἀρχὴν

τῆς ψυχῆς ἀπὸ καρδίας μέχρις ἐγκεφάλου· καὶ τὸ μὲν ἐν τῇ καρδίᾳ

Ερμηνεία Ε.Λ.

Την δε ψυχή του ανθρώπου την διαιρούσαν σε τρία, εις τον νου

τις φρένες και την διάθεση. Και ενώ νου και διάθεση έχουν και

τα άλλα ζώα, φρένες όμως μόνον ο άνθρωπος. Αυτές ρυθμίζουν

την ψυχή από την καρδία μέχρι τον εγκέφαλο. Και από το μέρος

8.30.5

μέρος αὐτῆς ὑπάρχειν θυμόν, φρένας δὲ καὶ νοῦν τὰ ἐν τῷ

ἐγκεφάλῳ· σταγόνας δ' εἶναι ἀπὸ τούτων τὰς αἰσθήσεις. καὶ τὸ

μὲν φρόνιμον ἀθάνατον, τὰ δὲ λοιπὰ θνητά. τρέφεσθαί τε τὴν

ψυχὴν ἀπὸ τοῦ αἵματος· τοὺς δὲ λόγους ψυχῆς ἀνέμους εἶναι.

ἀόρατόν τ' εἶναι αὐτὴν καὶ τοὺς λόγους, ἐπεὶ καὶ ὁ αἰθὴρ ἀόρατος.

Ερμηνεία Ε.Λ.

της καρδιάς υπάρχει διάθεση, τα φρένα δε και ο νους βρίσκονται

στον εγκέφαλο. Αυτά διεγείρουν τις αισθήσεις. Και ότι είναι

φρόνιμο είναι αθάνατο, τα δε υπόλοιπα θνητά. Η ψυχή τρέφεται

από το αίμα. Οι δε λόγοι της ψυχής ηχητικά κύματα και είναι

αόρατα όπως και η ψυχή, διότι και ο αιθήρ είναι αόρατος.

8.31.1

δεσμά τ' εἶναι τῆς ψυχῆς τὰς φλέβας καὶ τὰς ἀρτηρίας καὶ τὰ

νεῦρα· ὅταν δ' ἰσχύῃ καὶ καθ' αὑτὴν γενομένη ἠρεμῇ, δεσμὰ

γίνεσθαι αὐτῆς τοὺς λόγους καὶ τὰ ἔργα. ἐκριφθεῖσάν τ' αὐτὴν

ἐπὶ γῆς πλάζεσθαι ἐν τῷ ἀέρι ὁμοίαν τῷ σώματι. τὸν δ' Ἑρμῆν

Ερμηνεία Ε.Λ.

Και οι φλέβες οι αρτηρίες και τα νεύρα είναι τα δεσμά της ψυχής.

Όταν δε επιβάλλεται στον εαυτό της και ηρεμεί, δεσμά της γίνονται

τα λόγια και τα έργα. Από την στιγμή που πέφτει η ψυχή στην γη

διαμορφώνεται μέσα στον αέρα με την μορφή σώματος. Τον δε Ερμή

8.31.5

ταμίαν εἶναι τῶν ψυχῶν καὶ διὰ τοῦτο πομπαῖον λέγεσθαι καὶ

πυλαῖον καὶ χθόνιον, ἐπειδήπερ οὗτος καὶ εἰσπέμπει ἀπὸ τῶν

σωμάτων τὰς ψυχὰς ἀπό τε γῆς καὶ ἐκ θαλάττης· καὶ ἄγεσθαι μὲν

τὰς καθαρὰς ἐπὶ τὸν ὕψιστον, τὰς δ' ἀκαθάρτους μήτ' ἐκείναις  

πελάζειν μήτ' ἀλλήλαις, δεῖσθαι δ' ἐν ἀρρήκτοις δεσμοῖς ὑπ'

Ερμηνεία Ε.Λ.

τον αποκαλούν διαχειριστή των ψυχών διότι είναι οδηγός τους

καθώς και διεκπεραιωτής και χθόνιος, επειδή είναι αυτός που

παίρνει τις ψυχές από τα σώματα τα γήινα και θαλασσινά. Και οδηγεί

τις καθαρές σε ανώτερες τάξεις, οι δε ακάθαρτες δεν αποδεσμεύονται

ούτε συνυπάρχουν, δεμένες από άρρηκτους δεσμούς που έβαλαν οι

8.32.1

Ἐρινύων. εἶναί τε πάντα τὸν ἀέρα ψυχῶν ἔμπλεων· καὶ ταύτας

δαίμονάς τε καὶ ἥρωας ὀνομάζεσθαι· καὶ ὑπὸ τούτων πέμπεσθαι

ἀνθρώποις τούς τ' ὀνείρους καὶ τὰ σημεῖα νόσους τε, καὶ οὐ

μόνον ἀνθρώποις ἀλλὰ καὶ προβάτοις καὶ τοῖς ἄλλοις κτήνεσιν·

Ερμηνεία Ε.Λ

Ερινύες. Και είναι αυτός που πάντα προμηθεύει τον αέρα στις ψυχές.

Οι δε Ερινύες ονομάζονται και δαίμονες και ήρωες. Και αυτές είναι

που στέλνουν στους ανθρώπους τα όνειρα, τα σημεία και τις νόσους,

ακόμη και στα τετράποδα και όλα τα άλλα κτήνη.

8.32.5

εἴς τε τούτους γίνεσθαι τούς τε καθαρμοὺς καὶ ἀποτροπιασμοὺς

μαντικήν τε πᾶσαν καὶ κληδόνας καὶ τὰ ὅμοια. μέγιστον δέ φησιν

τῶν ἐν ἀνθρώποις εἶναι τὴν ψυχὴν πεῖσαι ἐπὶ τὸ ἀγαθὸν ἢ ἐπὶ

τὸ κακόν. εὐδαιμονεῖν τ' ἀνθρώπους ὅταν ἀγαθὴ ψυχὴ προσγένη-

ται, μηδέποτε δ' ἠρεμεῖν μηδὲ τὸν αὐτὸν ῥόον κρατεῖν.

Ερμηνεία Ε.Λ

Και με αυτά γίνονται οι καθαρμοί, οι αποτροπιασμοί και κάθε είδους

ακουστική μαντική και τα παρόμοια. Το μέγιστο για τους ανθρώπους

λένε ότι είναι η ψυχή να οδηγείται προς το αγαθόν και όχι προς το

κακό. Ευτυχούν οι άνθρωποι όταν η ψυχή γίνεται αγαθή, και δεν

ηρεμούν ποτέ όταν δεν ακολουθούν αυτήν την πορεία.